خانواده‌های یهودی

در جنگ جهانی اول روچیلدهای آلمانی به آلمان‌ها، روچیلدهای انگلیسی به انگلیسی‌ها و روچیلدهای فرانسوی به فرانسوی‌ها پول قرض می‌دادند!

علت اهمیت کنفرانس وین برای روچیلدها آن بود که کشورهای اروپایی بدلیل بدهی مدیون آنان بودند و آنها از این موضوع بعنوان اهرمی برای ایجاد حکومت جهانی استفاده می‌كردند.

مایر آمشل روچیلد در 19 سپتامبر 1812 جان می‌سپارد. او در وصیت‌نامه‌اش، قوانین خاصی را ذکر می‌کند که خانواده روچیلد ملزم به تبعیت از آن هستند.

وقتی ناپلئون تصمیم به عزل خاندان هسه کاسل می‌گیرد، ویلیام نهم از آلمان فرار می‌کند و دارایی هنگفت خود را (سه میلیون دلار) به مایر آمشل روچیلد می‌سپارد.

سیاست جیمز روچیلد در پاریس دوگانه بود. او از سویی بانکدار دربار بوربن انگاشته می‌شد و از سوی دیگر به شکلی پنهان و پیچیده سیاست الیگارشی یهودی لندن را پیش می‌برد.

آزادی‌خواهی انگلیسی پوششی بود برای یورش زرسالاری مهاجم لندن به قلمرو قدرت‌‏های رقیب؛ قدرت‏‌هایی که "اروپای کهنه" تلقی می‌شدند. دوران وزارت خارجه جرج کانینگ در انگلستان سرآغاز این موج انگاشته می‌شود.

فرانتس جوزف نامدارترین چهره خاندان هابسبورگ، در 18 سالگی به سلطنت رسید و تا زمان مرگ، به مدت 68 سال، امپراتور قدرتمند اتریش و پادشاه مجارستان و دوست روچیلدها بود.

سالومون روچیلد در دوران پس از کنگره وین در اتریش صعودی حیرت‌انگیز داشت و با اتکاء بر حمایت استوار صدراعظم مقتدر اتریش، پرنس مترنیخ، شراکتی سحرآمیز از پول و قدرت پدید آورد.

کلمنس مترنیخ از نامدارترین چهره‌های تاریخ معاصر اروپاست. دایرة المعارف یهود از مترنیخ به عنوان مدافع حقوق یهودیان در اروپا نام می‌برد.

همان‌گونه که صرافی یهودی را باید پدر بانکداری جدید دنیای غرب انگاشت، شبکه اطلاعاتی روچیلدها را نیز باید پدر سازمان‌‏های جدید اطلاعاتی غرب دانست.