بهائیت و صهیونیسم (۳)

بهائیان و جنگ اعراب و اسرائیل

در جنگ اعراب و اسرائیل، بهائیان همواره از اسرائیل غاصب جانبداری کرده، و علیه مسلمانان به تبلیغ می‌پرداختند. نیاز صهیونیسم و اسرائیل به اطلاعات و منابع خبری وسایل ارتباطی جمعی در کشورهای اسلامی، سبب شده بود بهائیان به کمک آنها بیایند؛ چون اگر اعراب موفق می‌شدند، منافع بهائیت در خطر بود.
در سال ۱۳۷۹ ق (۱۹۶۰م) یکی از شرکت‌کنندگان ایرانی در مجمع عمومی مؤتمر اسلامی بیت‌المقدس از نقش اطلاعاتی بهائیان برای اسرائیل، سخنی به میان آورد. کشورهای عربی، مسأله را خیلی جدی نگرفتند. در اثر عدم اطلاع مسلمانان از وضعیت عوامل گسترده صهیونیسم در کشورهای عربی اسلامی -که ناشی از ضعف تشکیلات اطلاعاتی آنان بود- نسبت به آن توجه ویژه‌ای نشد؛ در حالی‌که برای کارشناسان مسائل سیاسی – مذهبی ایران روشن بود تا زمانی که طرح دوستی و روابط متقابل عباس افندی با صهیونیسم پی‌ریزی نگردیده بود در ایران یهودی – بهایی وجود نداشت.
پس از پیدایش این سرسپردگی و تداوم آن در زمان شوقی افندی -به ویژه، پس از تشکیل دولت اسرائیل- در محافل بهائی ایران، یهودیان بسیاری، خود را یهودی بهائی لقب می‌دادند؛ حتی اسرائیل، با عنوان قلب العالم -که اصطلاحی مشترک، برای حفظ منافع هر دو گروه بود- زبانزد بهائیان و یهودیان صهیونیست شد. این اصطلاح، پیشنهاد شوقی افندی بود.
تلاش جدی بهائیان در کسب اطلاعات و مدارک سیاسی، برای منافع صهیونیسم و اسرائیل سبب موضع‌گیری جامعه‌ی اتحادیه‌ی کشورهای عربی شد. و موضوع بهائی‌گری جزء دستور کار “دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل” وابسته به اتحادیه‌ی عرب قرار گرفت. این دفتر، مأموریت یافت تمام شرکت‌ها و مجتمع‌های صنعتی و اقتصادی آمریکایی و اروپایی و… که با اسرائیل منافع مشترک داشته و به نفع آن و زیان اعراب می‌کوشند، شناسایی کند و نام آنها را برای تحریم معامله و همکاری اقتصادی در اختیار دولت‌های عرب قرار دهد. خبرگزاری رویتر در ۱۰ ژانویه ۱۹۷۵ م از دمشق گزارش داد:

محمد محجوب (کمیسر عالی در دفاتر تحریم اعراب، علیه اسرائیل) بیان کرد: “کنفرانس ماه آینده دفاتر تحریم مبارزه با گروه بهائی را به طور جدی بررسی خواهد کرد”. محمد محجوب، از گروه بهائی به عنوان یک جنبش طرفدار اسرائیل و صهیونیسم یاد کرده است.۳۲

همین مضمون را خبرگزاری خاورمیانه در ۱۰ ژانویه ۱۹۷۵ م، به نقل از محمد محجوب و دیگران مخابره کرد:

روز ۲۳ فوریه‌ی سال جاری، افسران دفتر تحریم اسرائیل، در کنفرانس قاهره گرد خواهند آمد، تا موضوع گروه مذهبی بهائی‌ها را که دارای اهداف و فعالیت‌های صهیونیستی در کشورهای عربی – اسلامی هستند، بررسی کنند.۳۳

۲۳ فوریه ۱۹۷۵ م، در قاهره، کنفرانس تحریم اسرائیل برگزار شد و در ۲۵ فوریه، نتایج و تصمیمات مهم آن، در مطبوعات جهان منتشر شد.
روزنامه‌ی “المحرر”، چاپ بیروت در ۲۵ فوریه ۱۹۷۵ م با عنوان “مؤتمر مکاتب مقاطعة اسرائیل”، تصمیم کنفرانس تحریم را به نقل از محمد محجوب و دیگر ناظران آگاه را – درباره‌ی رابطه محافل و مراکز بهائیان با صهیونیسم و اسرائیل – چنین اعلام کرد:

و قرّر المکتب ایضاً فرض حظر علی نشاط البهائیین فی الدول العربیة و اغلال محافلهم بعد ان ثبت ان الصهیونیة تستر ورائهم…؛

همچنین دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل مقرر داشت که بایستی دولت‌های عربی از جنبش بهائی‌ها و تشکیل محافل آنها شدیداً جلوگیری کنند؛ زیرا برای اعضای کنفرانس مسلم شد، صهیونیسم پشت آنان پنهان شده است. حتی بهائیان ایران گستاخی را به حدی رساندند که مبالغ هنگفتی، برای کمک به اسرائیل غاصب جمع‌آوری کردند. پول جمع‌آوری شده، حدود ۱۲۰ میلیون تومان بود که در ظاهر، برای بیت العدل حیفا فرستاده می‌شد؛ ولی منظور اصلی، کمک به ارتش اسرائیل بود. مقدار قابل ملاحظه‌ای از این پول، به وسیله حبیب ثابت پرداخت شده بود.۳۴

درگزارش مأموران ساواک (۹/۹/۴۶) آمده است:

شنیده شده است چندی قبل، بهائیان ایران مبلغ هنگفتی -که چندین میلیون تومان بوده- به اسرائیل کمک کرده‌اند. البته تصور می‌رود کمک بهائیان، از طریق آقای غفوری (نمایندگی سیاسی اسرائیل در ایران) و به وسیله حبیب القانیان، که تماس مستقیم با حبیت ثابت -که قبلاً یهودی و اهل کاشان بوده است- انجام گردیده؛ زیرا از قرار معلوم، سرمایه محفل و وجوه جمع‌آوری شده بهائیان، ماهیانه به نام خیرالله در صندوقی نزد حبیب ثابت می‌باشد و مشارالیه، این پول‌ها را به ربح می‌دهد؛ لکن مبلغ جمع‌آوری شده فعلاً نامعلوم است.۳۵

در ادامه، به نقش نمایندگان ایران در فلسطین اشاره می‌کنیم. میرزا حبیب‌الله خان آل رضا یا عین‌الملک، از سوی مقامات وزارت امور خارجه ایران، به عنوان نماینده ایران در فلسطین انتخاب شد. البته این انتخاب، بدان معنا نیست که پیش از این تاریخ، ایران در فلسطین نماینده‌ای نداشت. از اسناد سیاسی موجود، چنین برمی‌آید که تا پیش از سال ۱۲۹۸ش ۱۸۸۰م “میسو اسکوینچ“، سمت “ویس قنسل” افتخاری ایران در حیفای فلسطیین را عهده‌دار بود.۳۶ اسکوینچ امور این ناحیه را با توجه به دقت نظر ویژه کنسولگری ایران در مصر اداره می‌نمود.۳۷ صرف‌نظر از او، انیس حیری و توفیق عفیفی، هرکدام، با عنوان کنسول افتخاری ایران در دو شهر یافا و عکا، عهده‌دار امور ایران بودند و این منصب را تا سال ۱۳۱۴ ش (۱۹۳۵م) حفظ کرده بودند. در این سال، بر اساس یاداشت ۲۵۰۳/۳۹۵۶۹ مورخ ۱۷/۹/۱۳۱۴ وزارت امور خارجه ایران، پایان خدمت ایشان رسماً به کمیته عالی بریتانیا در فلسطین ابلاغ شد.۳۸

میرزاحبیب‌الله که اهل شیراز۳۹ و فرزند میرزارضا قناد بود، از بهائیان شناخته شده و مجذوب عباس افندی به شمار می‌رفت. او به سبب نزدیکی با عباس افندی، از خشم مردم مسلمان؛ هراس داشت و از اقامت در ایران نگران بود. لذا به عکا رفت و مستخدم دستگاه عباس افندی شد. او به دلیل تعصب و علاقه‌ای که به این فرقه داشت مورد لطف و محبت خاص افندی قرار گرفت. عباس افندی، حبیب‌الله خان پسر میرزا رضا قناد را به تحصیل گمارد و با هزینه خود، او را برای ادامه تحصیل دوسال به اروپا فرستاد. او به زبان‌های انگلیسی و فرانسه تسلط پیدا کرد و سپس به تهران آمد.۴۰ او پس از مشروطه در سال ۱۳۳۹ ق/۱۹۲۰ م رهسپار حیفا شد او خود در گزارش می نویسد:

چندی قبل، از حیفا، از طرف ایرانیان ساکن آن سرزمین [بهائیان] تهدیدی رسید که چون دولت فخیمه انگلیس در شناسایی “ویس قنسل” حیفا… تعلل می‌ورزد و امور ماها [ایرانیان بهایی] از هر حیث -راجع به مسافرت و غیر از این جهت- لطمه وارد می‌شود، خواهش می‌شود که مسافرت چند روزه به این سمت نمایند.۴۱

حبیب‌الله خان، ظاهراً بدون اجازه وزارت خارجه، رهسپار حیفا و سپس بیت‌المقدس شده و بدون داشتن اعتبارنامه، با مقام‌های انگلیس به گفت‌وگو پرداخته است. جالب این‌که نه تنها با مخالفت مسئولین انگلیسی مواجه نمی‌شود، بلکه مورد استقبال هم قرار می‌گیرد.
متأسفانه وزارت خارجه وقت نیز به دلیل آشفتگی سیاسی حاصل از کودتای سوم اسفند، هیچ واکنش نشان نداد و همین امر بر جسارت عین‌الملک افزود؛ به طوری که رسماً پیشنهاد سرپرستی امور فلسطین را مطرح ساخت.۴۲
حبیب‌الله خان در یکی از گزارش‌های خود، ضمن متهم کردن وزیر مختار ایران در مصر، اسباب تضییع حقوق و حیثیت دولت ایران را چنین می‌نگارد:

سابقاً عرض کردم بین بهائیان، پس از وفات عبدالبهاء راجع به مقام بهاءالله و جانشینش اختلافی روی داد.. از قرار راپرتی که رسیده است، پی در پی تلگراف و مراسلات از طرف انجمن‌های بهائیان در جمیع عالم، به حکومت بریتانیا و وزارت خارجه او و کمیسر عالی در فلسطین می‌رسد و می‌گویند که مضمون آنها هم این است که کلید، باید به دست شوقی افندی برسد… حالا ملاحظه می‌فرمایید که نداشتن مأمور صحیح دلسوزی در فلسطین، چگونه اسباب تضییع حقوق و حیثیت دولت ایران شده است و منتهی به این شده است که بهائیان، در تمام نقاط، متوسل به دولت بریتانیا شده‌اند، در صورتی که اگر مأموری می‌داشتیم، همه می‌بایستی متوسل به دولت ایران شوند. به هر صورت، این است اوضاع آن صفحات، و نمی‌دانم وزیر مختار [ایران در] مصر، به چه ملاحظه در جلوگیری از این امور برنیامده… در وقتش، اگر امور آنجا محول به فدوی شده بود، همین‌طور که در شام، حفظ حقوق و آبروی دولت را کرده‌ام، در آنجا هم، البته کرده بودم….۴۳

بر اساس این سند، از انگیزه‌های میرزا حبیب‌الله خان -که بعدها برای خود، از نام خانوادگی هویدا استفاده کرد- رسیدگی به امور بهائیان در فلسطین بوده است. انگیزه وی، بر اساس اسناد موجود به دو بخش تقسیم می‌شود:

الف) تلاش برای ارتباط پیوسته با مرکز بهائیت در فلسطین و نزدیکی به رهبران این فرقه. این تلاش به وسیله گروهی از ایرانیان شام در همان سال‌ها و با ارسال عریضه‌ای آشکار شده و پرده از این تصمیم هویدا برداشته می‌شود:

خدمت اجلاء عظام هیئت وزرا، محترمین و وکلای مجلس شورای مللّی [ملی]! جناب آقای حبیب‌الله خان، وقت ممکن ندارد که به کار رعیت یا به داد رعیت برسد. از برای [آن] که شب و روز مشغول از برای تبلیغ حضرات بهائی گردیده و روابط ایشان در عوض این‌که با پایتخت ایران باشد، روابط ایشان با حیفا است….۴۴

ب) کسب سود مالی، یکی دیگر از دلایل عین‌الملک هویدا در ارایه‌ی چنین پیشنهادی است. شاید بین اعضای وزارت خارجه‌ی ایران ملی، در دوران قاجار، کمتر فردی یافت شود که بدین اندازه متهم به اخاذی و سوءاستفاده از اتباع ایرانی مقیم محل مأموریتش باشد. اقدام‌های سودجویانه‌ی هویدا به سرعت، مسائل مهمی را در روابط خارجی ایران با منطقه‌ی خاورمیانه پدید آورد، به طوری که مقامات هر کشوری که در آنجا بسر می‌برد، آشکارا از رفتار وی ابراز ناخشنودی می‌کردند.۴۵

مقام‌های وزارت خارجه ایران که امیدوار بودند با واگذاری امور فلسطین به حبیب‌الله خان هویدا، هم به مشکلات اتباع ایرانی پایان دهند و هم اصول سیاست خارجی خود را برابر بحران فلسطین معلوم کنند نه تنها به هدف نخست نائل نشدند، بلکه در دستیابی به مقصود دوم، با دشواری جدیدی مواجه شدند.
هویدا، اگر چه خطر نفوذ صهیونیسم و رشد آن را در منطقه، بارها به مقام‌های تهران گوشزد کرد این اقدام او نه از سر خیرخواهی و حقوق منافع ملی ایران، بلکه به دلیل رقابت پنهانی بهائیان و صهیونیست‌ها در تصرف حکومت فلسطین بود.۴۶ وزارت امور خارجه ایران -که تا پیش از عزیمت هویدا به فلسطین، حداقل در سه شهر مهم، دارای نمایندگی سیاسی رسمی بود- در اثر اقدامات او، نه تنها نمایندگی یافا، عکا و حیفا تعطیل شد، بلکه امور فلسطین را نیز ضمیمه شام کرد و ایرانیان فلسطین به سبب حمایت‌های صهیونیست‌ها، همکاری خوبی با هم پیدا کرده بودند.

درایت امام خمینی (ره)

حضرت امام خمینی (ره) با درایت و هوشیاری، خطر بهائیان را برای اسلام و کشور، جدی دانسته و در درجه‌ی اول به روحانیت سفارشی اکید کرد که مردم را از این خطر آگاه کنند. آن بزرگوار، در دیداری خطاب به علمای یزد چنین فرمود:

آقایان باید توجه فرمایند که بسیاری از پست‌های حسابی به دست این فرقه است، که حقیقتاً عمال اسرائیل هستند. خطر اسرائیل، برای اسلام و ایران بسیار نزدیک است. پیمان با اسرائیل در مقابل دول اسلامی، یا بسته شده یا می‌شود. لازم است علمای اعلام و خطبای محترم، سایر طبقات را آگاه فرمایند که در موقعش بتوانیم جلوگیری کنیم. امروز، روزی نیست که به سیره‌ی سلف صالح بتوان رفتار کرد. با سکوت و کناره‌گیری همه چیز را از دست خواهید داد.۴۷

حضرت امام (ره) از تسهیلات دولت برای مسافرت دو هزار نفر یا بیشتر از فرقه ضاله، به همراه پرداخت ارز و تخفیف بلیت برای سمیناری که در لندن تشکیل می‌دهند، و در مقابل، مشکلاتی که برای “حجاج بیت‌الله الحرام”، ایجاد می‌کنند، انتقاد کرده و آن را شاهدی بر سوء نیت دولت گرفتند.۴۸
البته روزنامه‌ی دنیا (سال ۱۹، شماره ۷۴۱، در ۷/۲/۱۳۴۲) از عزیمت دو هزار زن و مرد بهائی از فرودگاه مهرآباد به لندن خبرداد که دولت، به هر نفر، پانصد دلار به نرخ دولتی ارز پرداخت نمود. علت عزیمت، اجتماع پانزده هزار نفری بهائیت در ۸ اردیبهشت ۴۲ برای معارفه گروه نُه نفری رهبران بهائیان بود.۴۹
حضرت امام (ره) در ادامه موضع‌گیری‌ها فرمودند:

دو هزار نفر را با کمال احترام، با دادن پانصد دلار ارز به هر یک (پانصد دلار از مال این ملت مُسلِم به بهائی داده‌اند)، …[و] به هر یک، هزار و دویست تومان تخفیف هواپیما [داده‌اند که اینها]، چه بکنند؟ بروند در جلسه‌ای که بر ضد اسلام در لندن تشکیل شده است، شرکت کنند.۵۰

در جای دیگر – با ذکر همین ماجرا – از تخفیف بیست و پنج میلیون تومانی شرکت نفت به ثابت پاسال (بهایی معروف) سخن به میان آورده و می‌فرماید:

این وضع نفت ما، این وضع ارز مملکت ما، این وضع هواپیمایی ما، این وضع وزیر ما، این وضع همه‌ی ما، سکوت کنیم باز؟ هیچ حرفی نزنیم؟ حرف هم نزنیم؟ ناله هم نکنیم؟… این سکوت مرگبار، اسباب می‌شود که زیر چکمه‌ی اسرائیل، به دست همین بهائی‌ها، این مملکت ما، نوامیس ما پایمال شود. وای بر ما، وای بر این اسلام، وای بر این مسلمین! ای علما ساکت ننشینید! … استقلال مملکت و اقتصاد آن، در معرض قبضه‌ی صهیونیست‌ها است که در این حزب بهائی ظاهر شدند، و مدتی نخواهد گذشت که با این سکوت مرگبار مسلمین، تمام اقتصاد این مملکت را با تأیید عمال خود، قبضه می‌کنند و ملت مسلمان را از هستی در تمام شؤون، ساقط می‌کنند. تلویزیون ایران، پایگاه جاسوسی یهود است و دولت‌ها ناظر آن هستند و آن را تأیید می‌کنند….۵۱

بهائیت و اقتصاد

در گزارش ساواک از جلسه ناحیه ۲ بهائیان شیراز (در تاریخ۱۹/۵/۱۳۵۰) آمده است:

جلسه‌ای باشرکت ۱۲نفر از بهائیان ناحیه ۲ شیراز، در منزل آقای هوشمند و زیر نظر آقای فرهنگی تشکیل گردید. پس از قرائت مناجات، شروع و خاتمه و قرائت صفحاتی از کتاب لوح احمد و ایقان، آقای فرهنگی و محمدعلی هوشمند، پیرامون وضع اقتصادی بهائیان در ایران صحبت کردند. فرهنگی اظهار داشت:
بهائیان در کشورهای اسلام پیروز هستند و می‌توانند امتیاز هر چیزی را که می‌خواهند بگیرند. تمام سرمایه‌های بانکی و ادارات و رواج پول در اجتماع ایران، مربوط به بهائیان و کلیمیان می‌باشد تمام آسمان‌خراش‌های تهران، شیراز و اصفهان، مال بهائیان است. چرخ اقتصادی این مملکت، به دست بهائیان و کلیمیان می‌چرخد. شخص هویدا، بهایی‌زاده است. او یکی از بهترین خادمان امرالله است و امسال، پانزده هزار تومان به محفل ما کمک نموده است. آقایان بهائیان! نگذارید کمر مسلمانان راست شود…!۵۲

بهائیان با تمام وجود، خود را در اختیار اسرائیلی‌ها قرار دادند، به گونه‌ای که توانستند اعتماد بیش از حد اسرائیلی‌ها را به دست آوردند و اسرائیلی‌ها نیز برابر خوش‌خدمتی آنها، رفتار ویژه‌ای داشتند. فریدون رامشفر که بهایی است، در مسافرتی که به اسرائیل داشته درباره‌ی نحوه برخورد اسرائیلی‌ها با بهائیان می‌گوید:

دولت اسرائیل، آنقدر نسبت به بهائیان، خوشبین است که در فرودگاه خود، احبا (بهائیان) را بازرسی نمی‌کند؛ ولی بقیه مسافرین و حتی کلیمی‌ها را بازرسی می‌کنند. به طوری‌که یک کلیمی اعتراض کرده بود که چرا بهائیان را بازرسی نمی‌کنید و ما را که اینجا موطنمان است، مورد بازرسی قرار می‌دهید.۵۳

بهائیت پس از شوقی افندی

بهائیت به ویژه پس از مرگ شوقی افندی چهره‌ی اصلی مورد نظر بانیان خود را نمایان ساخت و در جهت اهداف پدیدآورندگان اصلی خود، کارآیی خویش را در معرض دید عموم گذاشت. اگر نگاهی تطبیقی به عملکرد این فرقه در سراسر جهان بیندازیم، روشن می‌شود این فرقه تا چه اندازه ابزار دست سیاستمداران مستبد جهان شده و در راستای اهداف صهیونیزم بین‌الملل در کشورهای اسلامی و برای تضعیف دین مبین اسلام به کار رفته است. حتی اگر کارآیی آن را در مقایسه با مکتب‌هایی مانند کمونیسم -که ادعای دیانت ندارند- به نظاره بنشینیم، روشن می‌شود که چگونه در راستای اهداف سیاسی بیگانگان در کشورهای اسلامی مورد استفاده قرار گرفته است. این عملکرد، مدیون تشکیلاتی است که از زمان شوقی افندی به کار گرفته شد و بیت‌العدل در اسرائیل تأسیس شد.۵۴

عملکرد امروز بهائیت

آنان از اسرائیل برای زنده نگهداشتن آیین خود کمک می‌گیرند و مسئولین رژیم غاصب هم با توجه به اهداف مشترکشان، از آنان حمایت می‌کنند، برای نمونه به خبر زیر توجه کنید:
سه شنبه، اول خرداد ۱۳۸۰ش، مصادف با سالروز رحلت حضرت رسول اکرم (ص)، رژیم صهیونیستی، برای تجمع فرقه ضاله بهائیت به منظور افتتاح یک ساختمان دویست و پنجاه میلیون دلاری در ارتفاع کرمل در حیفا جشن و پایکوبی راه انداخت. ساخت این مجموعه‌ی عظیم، با حمایت مستقیم اسحاق رابین (نخست وزیر معدوم رژیم اشغالگر)، از سال ۱۳۷۲ش، زیر نظر دو بهایی فراری به نام‌های مهندس حسین امانت و دکتر فریبرز صهبا با شدیدترین تدابیر امنیتی آغاز شد. این تصمیم، پس از برگزاری اجتماع سراسری سران بهائیت در نیویورک (۱۹۹۲م) زیر نظر سیا و موساد -با هدف ایجاد قوس و زیارتگاه متناسب با شأن پیامبر دیانت بابی درمدفنش- به مسئولان رژیم اشغالگر ابلاغ شد. در این مراسم ارکستر سمفونیک اسرائیل حاضران را -که میان آنها مسؤولان سیاسی و اقتصادی و امنیتی صهیونیست‌ها و برخی بهائیان اروپا و آمریکا بودند- برای دعا و نیایش همراهی می‌کرد. نکته مهم و قابل توجه این تجمع، حضور خبرنگاران رادیو و تلویزیون‌های مختلف جهان، برای ایجاد پوشش علنی صوتی و تصویری افتتاح کاخ بود. اهدافی که برگزارکنندگان مراسم، خواهان نشر آن، به وسیله این خبرنگاران بودند، می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱. دولت اسرائیل، با نهایت افتخار می‌تواند میزبان همه بهائیان جهان -به ویژه بهائیان ساکن کشورهای اسلامی- باشد.
۲. آثار این دیانت مدرن و پیشرفته، که متناسب با جهان توسعه‌یافته قرن ۲۱ است، به صدها زبان و لهجه ترجمه و منتشر شده است و می‌تواند برابر سایر برداشت‌ها و قرائت‌های عقب‌افتاده و متحجرانه بایستند.
۳. بهائیت، رو به گسترش است و تعداد بهائیان جهان که متمایل به دولت اسرائیل هستند، بیش از ۶ میلیون نفر است.۵۵

می‌توان گفت اسرائیل در پی جلب سرمایه‌های بهائیان و مشغول‌کردن مسلمانان به آنها و فراهم‌کردن یک حامی بسیار خوب برای یهودیان است.
اکنون بهائیت نیز با مظلوم‌نمایی در جوامع بین‌الملل -به ویژه در ایران اسلامی که سرزمین موعود آنها است- در پی آن هستند که بگویند: “ما بر حق هستیم و حقوق ما پایمال شده است“. و طبق معمول، استکبار جهانی هم از آنان حمایت می‌کند، بعنوان نمونه وقتی جامعه‌ی بهائی نامه‌‌ای به آقای خاتمی (رئیس جمهوری وقت ایران) می‌نویسند و تظلم‌خواهی می‌کنند، برخی سازمان‌های بین‌المللی، با استناد به همین نامه، ایران را به نقض حقوق بشر محکوم می‌کنند. به گفته یکی از صاحب‌نظران:

این نامه در شرایطی -به صورت گسترده- توزیع شد که در کنار تهدید ایران به وسیله اسرائیل، فشار آمریکا و اروپا بر ضد فعالیت‌های هسته‌ای ایران اوج گرفته و آنها هر روز بخشی از جنگ روانی و تبلیغاتی خود را در این‌باره انجام می‌دهند، تا جایی که تونی بلر و جک استراو، نخست وزیر و وزیر امور خارجه انگلیس اعلام کردند که پس از پرونده‌ی هسته‌ای، پرونده حقوق بشر در ایران در دستور کار قرار می‌گیرد و در این بین، جامعه‌ی بهائیان هم مورد استفاده ابزاری صهیونیست‌ها قرار گرفته است.۵۶

چندی پیش هم اعلام کردند بهائیان و صوفیان در ایران آزاد نیستند، باید از حقوق آنها دفاع کرد. جالب این است که برخی روشنفکران داخلی هم به بهانه دفاع از حقوق بشر، از جامعه‌ی بهائی و گروه‌های انحرافی ضاله حمایت می‌کنند. شبکه‌های خبری وابسته به صهیونیسم نیز در اختیار تبلیغات این فرقه است که با تکیه بر مظلومیت آنان و حق آزادی عقیده، برای آنان تبلیغات کرده، و نظام مقدس جمهوری اسلامی را – که با آنان اختلاف ریشه‌ای دارد – محکوم می‌کنند.
در مجموع امروز بهائیت یک تشکیلات بین‌المللی است و شهر عکا (قبله بهائیان که در اسرائیل قرار دارد) مرکز همبستگی و پیوند آنها با صهیونیسم به ویژه در امور اقتصادی است. البته بیشترین پیروان بهائیت، در کشور آمریکا ساکنند. تشکیلات آنان در تمام کشورهای جهان به ویژه کشورهای آفریقایی و آسیایی شعبه دارد و برای خود تبلیغ می‌کنند. اهداف آنان با اهداف صهیونیسم گره خورده و به یکدیگر احترام متقابل دارند. آنان برای نابودی مسلمانان به ویژه شیعیان تلاش مضاعفی از خود نشان می‌دهند. باید بیش از پیش هوشیار بود چرا که دست صهیونیست‌ها کاملاً نمایان است.

نویسنده: محمدرضا نصوری

قسمت قبلی این مقاله

پی‌نوشت‌ها:
۳۲ . نجفی، بهائیان، ص ۱۸۳ (به نقل از بولتن خبری سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران، دفتر مرکزی، خبر شماره ۲۳۲، ۲۱ دی ۱۳۵۳ش).
۳۳ . همان، ص ۷۱۴.
۳۴ . روح الله حسینیان، سه سال ستیز مرجعیت شیعه، ص ۱۷۳.
۳۵ . مؤسسه‌ی مطالعات و پژوهشهای سیاسی، سازمانهای یهودی و صهیونیسی در ایران، ص ۵۳۶.
۳۶ . بایگانی اسناد وزارت امور خارجه، (سال ۱۳۴۰ ق)، کارتن ۱۶، دوسیه‌ی ۱۳، گزارش مورخ ۶ ذی قعده ۱۳۳۹ ق به شماره‌ی ۸۴۴ (به نقل علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۹۱).
۳۷ . ر.ک: گزارش شماره‌ی ۳۱۶ مورخ ۱۷صفر، ۱۳۴۱ق/۱۹۲۲م؛ سرکنسولگری ایران در شام، بایگانی اسناد وزارت امور خارجه سال ۱۳۰۱ ش، کارتن ص ۱۶، دوسیه‌ی ۴۴ (به نقل علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۹۱).
۳۸ . گزارش شماره‌ی ۶۹۵- ۱۷/۱۲/۱۳۱۴ کنسولگری شاهنشاهی ایران در فلسطین، بایگانی اسناد وزارت امور خارجه سال۵-۱۳۱۴، کارتن ۲، دوسیه‌ی ۲۶ (به نقل علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۹۲).
۳۹ . بر پایه‌ی اسناد سفارت آمریکا، وی قزوینی الاصل بوده و به شغل خیاطی اشتغال داشته است، ر.ک: گزارش سری ارنست آر. اونی، دفتر تحقیقاتی- سیاسی اداره‌ی اطلاعات آژانس اطلاعات مرکزی (CIA)، فوریه ۱۹۷۶ م /۱۳۵۴ش، موجود در: مجموعه اسناد لانه‌ی جاسوسی امریکا، از ظهور تا سقوط، (مرکز نشر اسناد لانه جاسوسی آمریکا، ۱۳۶۶) ج ۱، ص ۵۵ (به نقل از علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۹۲).
۴۰ . عبدا… شهبازی، جستارهایی از تاریخ معاصر ایران، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، تهران، مؤسسه‌ی مطالعات و پژوهشهای سیاسی۱۳۶۹، ج ۲، ص ۳۷۵ (به نقل از علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین ص ۹۲).
۴۱ . گزارش شماره‌ی ۸۴۴ مورخ ۶ ذی القعده ۱۳۳۹ ق عین الملک، بایگانی اسناد وزارت امور خارجه سال ۱۳۴۰ ق، کارتن ۱۶، دوسیه‌ی ۱۳ (به نقل از ایران علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۹۳).
۴۲ . گزارش شماره‌ی ۸۴۴- مورخ ۶ ذی قعده ۱۳۳۹ق، بایگانی اسناد وزارت امور خارجه سال ۱۳۴۰ ق، کارتن ۱۶ دوسیه‌ی ۱۳ (به نقل از علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۹۳).
۴۳ . گزارش ۲۵۲۴، مورخ ۱۵ میزان ۱۳۰۱ ش/۱۹۲۲م، بایگانی اسناد وزارت امور خارجه، سال ۱۳۰۱ ش، کارتن ۱۶، دوسیه‌ی ۱۹ (به نقل از علی‌اکبر ولایتی، ایران و فلسطین، ص ۹۹-۱۰۰).
۴۴ . بایگانی اسناد وزارت امور خارجه، سال ۱۳۰۲ش، کارتن ۶۵، دوسیه‌ی ۴ (به نقل از علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۱۰۰).
۴۵ . گزاش شماره‌ی ۲۵۷۰، مورخ ۱۹/۵/۱۳۰۹ سفارت ایران در بغداد، بند ۴، بایگانی اسناد وزارت امور خارجه، سال ۱۳۰۹، کارتن ۴۸، دوسیه‌ی ۲/۲۵۶/۶۴ و همچنین گزارش محرمانه، نمره ۵۱۹، مورخ ۱۶/۶/۱۳۰۹، سرکنسولگری دولت ایران در بیروت (به نقل از علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، ص ۱۰۴).
۴۶ . علی‌اکبر ولایتی، ایران و مسأله فلسطین، بر اساس اسناد وزارت امور خارجه، ص ۱۰۴، دفتر نشر فرهنگی اسلامی، ۱۳۷۶ش.
۴۷ . صحیفه‌ی نور، ج۱، ص۴۴.
۴۸ . روح الله حسینیان، سه سال ستیز مرجعیت شیعه، ص ۱۶۸.
۴۹ . محمد حسن رجبی، زندگینامه‌ی سیاسی امام خمینی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، تهران، ۱۳۷۸ش، ص ۲۵۶.
۵۰ . صحیفه‌ی نور، ج۱، ص ۱۲.
۵۱ . همان، ص ۳۴-۳۵.
۵۲ . شهبازی، عبدالله، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، مؤسسه‌ی مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ج ۲، ص ۳۸۵.
۵۳ . جواد منصوری، تاریخ قیام پانزدهم خرداد به روایت اسناد، ص ۳۳۰.
۵۴ . دکتر زاهدانی، بهائیت در ایران، ص ۲۶۲.
۵۵ . پایگاه اطلاع‌رسانی موعود (www.mouood.com).
۵۶ . سایت بازتاب، ۲۳ آذر ۸۳، مقاله شهریار رضوان طلب، ذیل عنوان “پشت پرده‌ی شب‌نامه‌ی بهائیان”.

……

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …