تحریف اسلام و اسرائیلیات

به‌دلیل اجمال موجود در آیات مربوط به داستان ذبیح ابراهیم و عدم بیان فرزند قربانی، از صدر اسلام در تعیین نام ذبیح در بین مفسران اسلامی اختلاف نظر وجود داشته.

از آنجا که مسأله خلق قرآن از مباحث جدل‌انگیز زمان امام هادی (ع) بود، باید بررسی شود که ایشان چه واکنشی در برابر این مناقشات داشته‌اند.

یهودیانِ به‌ظاهر مسلمان با رواج اسرائیلیات سعی در مسخ درونی نظام اسلامی داشتند که در این بین شخصیت ممتاز امام رضا (ع) به پالایش مباحث کلامی اقدام کردند.

یکی از ریشه‌های اصلی و مهم نشر و گسترش اسرائیلیات و احادیث جعلی در میان مردم، شیوع قصه‌خوانی و آزادی عمل داستان‌سرایان در پناه دستگاه خلافت بوده است.

برخی از نویسندگان آغاز ورود اسرائیلیات در تفسیر قرآن کریم را عهد صحابه دانسته و یکی از منابع تفسیری را نیز «اهل‌ کتاب» شمرده‌اند.

تورات و انجیل بسیاری از داستان‌های قرآن به‌ویژه داستان پیامبران بزرگ را در بردارند؛ با این تفاوت که در قرآن بطور اجمال ولی در عهدین با جزئیات ذکر شده‌اند.

مهم‌ترین‌ مسئله‌ی‌ مرتبط‌ با تحریف غدیر خم كه حتی‌ از پرداختن‌ به‌ سند و دلالت‌ حدیث نیز با اهمیت‌تر است‌، این‌ است‌ كه‌ چرا به‌ این‌ حدیث‌ عمل‌ نشد؟

قرآن یهود را تحریف‌گر و دارای تجربه در این زمینه معرفی می‌کند و این نکته مبین آن است که تحریف قرآن و اسلام را یهود خط دهی می‌کرده است.

اسرائیلیات مجموعه نقل‌هایی است که از میراث یهودی وارد روایات تفسیری ما شده است. این مقاله به مسأله‌ی برخورد امام رضا با اسرائیلیات می‌پردازد.

برخى از چهره‌های اسرائیلیات در این زمینه، بیشترین نقش را ایفا کرده‌اند، به‌گونه‌اى که بیشتر روایات و افسانه‌هاى اسرائیلى موجود در کتاب‌هاى اسلامى به این گروه ختم مى‌شود.