جامعه شناسی یهود

در گزارش پیشین به تحلیل وضعیت جمعیت یهودیان پرداختیم. در این گزارش با ارائه‌ی اطلاعاتی جامع، به بخش‌های دیگر این جامعه همچون عرب‌ها و اقلیت‌های مختلف می‌پردازیم.

در ۱۸ نوامبر ۱۹۸۴ طیّ عملیاتی سرّی موسوم به «عملیات موسی» (Operation Moses) هزاران یهودی اتیوپیایی بتا اسرائیل از اردوگاه‌های پناهجویان در سودان به اسرائیل منتقل شدند.

تعداد پرشماری از یهودیان، دوهزارسال در مناطقی که امروز جزء جمهوری آذربایجان است، زیسته‌اند. هم‌اکنون حدود ۱۴۰هزار نفر از این یهودیان آذربایجانی در اسرائیل زندگی می‌کنند.

شکاف قومی سفاردی و اشکنازی از دید اکثریت قریب به اتفاق پژوهشگران و کارشناسان مسایل ‌اسرائیل، مهم‌ترین شکاف موجود در میان جمعیت یهودی ‌اسرائیل به‌شمار می‌آید.

رأس الجالوت در اصطلاح، عنوان رئیس جامعه یهودیان و مقام واسط میان حکومت‌ها و اتباع یهودی آن‌ها در سرزمین‌های شرقی (ایران، بین‌النهرین و عراق) بوده است.

یهودیان ارتدوکس افراطی که به حریدی معروفند، بسیار به احکام یهود و تلمود معتقد بوده و خانواده، عفت، آئین‌های یهودی و قوانین حکومت برای آنان حائز اهمیت است.

گرچه یهودیان ارتدوکس جامعه کوچکی در اسرائیل محسوب می‌شوند، اما تجمیع آن‌ها با یهودیان مذهبی و سیل گسترده زاد و ولد از سوی آنان زنگ خطر را برای اسرائیل به صدا درآورده است.

تلمود تغییر مذهب به یهودیت را به عنوان یک روش یهودی شدن به رسمیت می‌شناسد. این روش در مورد زنان، مستلزم معاینه‌ی آنان در حالت عریان در هنگام غسل ماهانه توسط سه ربّی است!

واژه یهودی مشترک بین دو معناست: الف) پیرو دین یهود ب) وابسته به نژاد یهود؛ توجه به این تقسیم از آن‌جهت ضروری است که باید پیروان آیین موسوی را از نژادپرستان مدعی یهودیت جدا کرد.

با اینکه دو گروه اشکنازی و سفاردی جزو یهودیت هستند و تلمود بابلی را مرجع مسائل دینی خود می‌دانند،‌ بعضی از نقاط اختلاف بین این دو گروه وجود دارد که برخی از آنها عمیق می‌باشد.