یهود و هالیوود

این یادداشت از سلسله یادداشت‌های نقد و بررسی انیمیشن آرکین به نقد و بررسی شخصیت‌های سریال، حالات روحی آن‌ها و جلوه‌ای که به مخاطب نشان می‌دهند، می‌پردازد.

کشتار، جنگ‌طلبی و استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی در انیمیشن آرکین توجیه می‌شود. آرکین با داستانی نمادین سعی دارد تمام جنایات تاریخی نظام‌های سرمایه‌داری را توجیه کند.

بر اساس کتابی که کمپانی سازنده بازی لیگ آف لجندز و انیمیشن آرکین منتشر کرده، با وجود مفاهیمی مثل کمال، زیارت، مکان مقدس و... ما با اثری با ابعاد پر رنگ دینی طرف هستیم.

کلیشه هالیوود که کلیسا مرکز شرّ است، در فیلم عزرائیل به افراطی‌ترین شکل ممکن درآمده و بیشتر بیانیه‌ای از شیطان‌گرایان غربی علیه کلیسای مسیحی است تا یک اثر سینمایی.

انیمیشن من نفرت انگیز، شرورها را الگوی رفتاری کودکان قرار داده، محور رفتارهای انسانی را تمایلات شخصی ترسیم می‌کند و هیچ قانونی را برای مدیریت و اصلاح رفتار انسان برنمی‌تابد.

اولین مصداق بارز هیولاهای هالیوود، «رژیم صهیونیستی» بود و دیگری «ابومحمد الجولانی» که از یک تروریست وحشی و خشن به «احمد الشرع» با کت و شلوار و کراوات تغییر هیبت داد!

در انیمیشن لئو، از نگاه مارمولکی که اسیر پوچی است، هدف زندگی انسان، کاملاً اومانیستی و این‌دنیایی تفسیر شده و خبری از پیوند انسان با ابعاد متعالی و روحانی خودش نیست.

فیلم جادوگر با قوّت نسبی در کارگردانی و خصوصاً فیلمنامه، سعی دارد جهانی بی‌خدا را به تصویر بکشد که انسانِ از همه‌جا مانده، جز پناه بردن به شیاطین و جادوگران چاره‌ای ندارد.

فیلم میدسامر با ترسیم جهانی تاریک که امیدی در آن وجود ندارد، نشانه‌ی به بن‌بست رسیدن انسان مدرن و بی‌خداست که فرجامی جز هلاکت در بین فرقه‌های شیطانی نخواهد داشت.

در فیلم معصوم، خون مسیح نه تنها مقدّس نیست، بلکه باعث ایجاد یک هیولا می‌شود! منتظران منجی نیز موجوداتی شیطان‌صفت و جلّاد هستند که مخالفان خود را شکنجه و تکه‌تکه می‌کنند!