یهودیان ایران در دوران مبارزه علیه رژیم پهلوی

بررسی خاطرات هارون یشایایی – قسمت دوم یهودیان ایران

[روز انتشار این گزارش در سایت اندیشکده، مصادف شد با سالروز ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ که در این روز و در پی‌ فراگیری نهضت امام خمینی (ره)، اعلام شد كه: تاكنون هشت‌هزار «یهودی» از ایران به «اسرائیل» گریخته‌اند!]

چاپ کتاب: «گزارش یک دوران: سی‌سال زندگی یهودیان ایرانی»، نوشته: «هارون یشایایی» از شخصیت‌های مهم یهودی معاصر، بهانه‌اى شد تا نگاهی دوباره داشته باشیم به تاریخ معاصر یهودیان ایرانی. لذا قصد داریم در سلسله گزارش‌هایی، گوشه‌ای از مطالب قابل توجه این کتاب را به اطلاع شما خوانندگان عزیز برسانیم. آقای یشایایی ذیل عنوان «ورود به دورانی جدید» مى‌نویسد:

بعد از وقایع ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ ش. در تهران که تظاهرات مردم به خشونت گرائید و نقطه آغاز انقلاب و نشانه سقوط رژیم پهلوی بود، گروهی از جوانان کلیمی به فعالیت‌های انقلابی جذب شدند و در این ارتباط سازماندهی مناسب را به‌وجود آورده و اعلام موجودیت کردند و محوریت و مسؤولیت فعالیت‌های بعدی را سال‌ها به عهده گرفتند.

از مهم‌ترین وقایع قابل ذکر، شرکت کلیمیان ایران در تظاهرات اربعین، (دی ماه ۱۳۵۷ ش)!! بود که بزرگ‌ترین تظاهرات خیابانی قبل از پیروزی انقلاب است و غیرمسلمانان مخصوصاً یهودیان در آن شرکت داشته‌اند و این حضور و مشارکت یهودیان، در جریان انقلاب و در رسانه‌های داخلی و جهانی بازتاب گسترده‌ای یافت.

[اندیشکده: متأسفانه برخلاف بسیاری از اقوام و اقلیت‌ها، «یهودیان ایران» که در دوران سیاه ستم‌شاهی از «نفوذ» فراوان در دربار پهلوی برخوردار بودند، «کمترین» همراهی را با حرکت انقلابی مردم داشتند. حضور «دیرهنگام» یهودیان در بین مردم (که اعتراف به آن در کلمات جناب یشایایی آشکار است)، آن‌هم بعد از آشکار شدن «نشانه‌های سقوط» پهلوی، خود نشان از این ناهمدلی دارد!]

استقبال جمعیت از هم‌کیشان و بخصوص جناب حاخام یدیدیا شوفط (مرجع دینی یهودیان ایران در آن زمان) باور نکردنی بود، کف‌زدن‌ها و استقبال از جمعیت یهودی و روحانی آنها فضای آن قسمت از خیابان را به کلی تغییر داده و جمعیت شور و حال دیگری پیدا کرده بود.

[بیشتر بدانیم: حاخام یدیدیا شوفط و فرقه‌سازی یهودیان مخفی]

همه‌جا گفته شد یک روحانی شناخته شده یهودی همراه با کثیری از یهودیان ایران در تظاهرات ضد رژیم شاه شرکت کرده و از طرف مردم و مسؤولین تظاهرات با شور و احترام پذیرفته شده‌اند….

تجربه شرکت در تظاهرات اربعین (۱۳۵۷ ش.) برای مدیریت کمتر سازمان یافته در جامعه کلیمیان ایران آموزنده و راه‌گشا بود، اول آن‌که کلیمیان ایران پی بردند اعتقادات اسلامی، انقلابی و روحیه‌ی مبارزه‌جویانه در میان مردم ایران در آن شرایط نباید موجب جدایی یا ترس آنها از هموطنان‌شان باشد.

نتیجه دیگرِ مشارکت یهودیان در تظاهرات اربعین ۱۳۵۷ش. آشنایی و ارتباط با بدنه فعالان سیاسی طرفدار انقلاب در طیف‌های مختلف بود، این کسان در جریان انقلاب و بعد از استقرار جمهوری اسلامی ایران، مسؤولیت‌های متعدد را در نظام جمهوری اسلامی ایران عهده‌دار شدند و در بسیاری موارد ما را راهنمایی کرده و فضای رابطه کلیمیان ایران را در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی آرام و صمیمانه کردند. (هرچند متأسفانه در سال‌های اخیر با طرح مسئله انکار هولوکاست از طرف بعضی مقامات دولتی آن روحیه حاصل از فضای انقلاب با هیاهوی بسیار تا حدودی مخدوش شد)، در جریان انقلاب تظاهرات همبستگی با انقلابیون از طرف جامعه کلیمیان در شیراز، اصفهان، کرمانشاه و کم و بیش در شهرهای یهودی‌نشین دیگر تحت تأثیر تظاهرات اربعین شکل گرفت.

[اندیشکده: اولاً: بد نیست نهادهای مربوطه در مورد این «آشنایان» و «رابط‌ها» تحقیقاتی داشته باشند تا معلوم شود که چه کسانی بوده و چه انگیزه‌های احتمالی داشته‌اند! ثانیاً: بعد از اثبات دروغ بودنِ ادعای هولوکاست (که گوشه‌ای از اسناد این دروغ بی‌شرمانه را می‌توانید در مقالات شاخه‌ی هولوکاست ما [اینجــا] مطالعه کنید)، جناب یشایایی بهتر است بجای طلب‌کاری و دستِ پیش گرفتن، لااقل به نمایندگی از یهودیان ایران، بخاطر بیش از هفتاد سال دروغ‌گفتن به جامعه‌ی جهانی، عذرخواهی کنند!]

بعد از پیروزی انقلاب نیز در موارد بسیار یهودیان در تظاهرات خیابانی به مناسبت‌های مختلف شرکت می‌کردند و این مشارکت نتیجه مفید و مؤثر داشت که هم‌چنان ادامه دارد.

از جمله می‌توان به شرکت در راهپیمایی‌های روز قدس اشاره کرد که هر سال در آخرین جمعه ماه رمضان برگزار می‌شود، هدف مدیران و مردم یهودی در این‌گونه اقدامات اولاً همراهی با سایر هموطنان خود و نزدیک شدن با آنها بود، ثانیاً با شرکت در این تظاهرات شعارهایی که از طرف یهودیان داده می‌شد تأکید بر جدایی یهودیت از اقدامات دولتمردان کشور [!!] اسرائیل و صهیونیست‌ها بود و برای همزیستی بین یهودیان و مسلمانان و مسیحیان و احترام به ارزش‌های دینی همه ادیان توحیدی ابراهیمی در بیت‌المقدس تلاش فراوان می‌شد. بر پارچه‌نوشته‌ای که به‌وسیله کلیمیان در روز قدس حمل می‌گردید نوشته بود:

«قدس (اورشلیم) شهر خداوند و نشانه برادری مسلمانان، یهودیان و مسیحیان است»!

[اندیشکده: از میزان «دشمن‌شکن» بودن این شعار که بگذریم! خودِ جناب یشایایی هم تصدیق دارند که متأسفانه اکثریت جامعه یهودیان ایران همدلی لازم علیه جنایات رژیم صهیونیستی را نداشته‌اند! ایشان در صفحه ۶۱ از همین کتاب و ذیل بحث از جنگ‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۶۷ بین اعراب و اسرائیل، می‌نویسد: «بین یهودیان ایران نیز افرادی بودند که این تجاوز و خشونت را از طرف ارتش اسرائیل محکوم می‌نمودند. [اما] تعداد این افراد که عموماً تعلّق خاطر به جریان فکری چپ در ایران داشتند بسیار اندک بود.»]

منبع: اندیشکده مطالعات یهود، به‌نقل از کتاب: «گزارش یک دوران: سی‌سال زندگی یهودیان ایرانی»، نوشته: «هارون یشایایی»، تهران، نشر ماهریس، چاپ اول، ۱۳۹۸، صص ۸۱-۸۳

قسمت قبلی این مقاله  ؛  قسمت بعدی این مقاله [بزودی]

یهودیان ایران ، یهودیان ایران

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …