«یووال نوح هراری»؛ یهودی همجنس‌بازی که «پیشگوی آینده بشر» شد!

«یووال نوح هراری» متولد ۱۹۷۶ در سرزمین‌های اشغالی، نویسنده و «تاریخ‌نگار»، مشاور ارشد «مجمع جهانی اقتصاد» در دهکده‌ی داووس سوئیس و رئیس پرقدرت آن، کلاوس شواب، کسی است که از او به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مدافعان و مبلغان و نظریه‌پردازان برنامه‌ی «ریست بزرگ جهانی» (The Great Reset) نام می‌برند.

«یووال نوح هراری»، استاد تاریخ دانشگاه عبری اورشلیم، از حوالی سال ۲۰۱۶، در تبلیغات رسانه‌های جریان اصلی (Mainstream media) غرب به طرز معناداری برجسته شد و اکنون درباره‌ی تقریباً هر چیز، از ریزپردازنده‌های نسل جدید تا جنگ در اوکراین، چهره‌ی ثابت مهمان رسانه‌های وابسته به زرسالاران جهانی است.

برخی مخالفان روند «جهانی‌سازی» دو کتاب از آثار او با نام‌های «انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر» (۲۰۱۴) و «انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده» (۲۰۱۶) را کتاب مقدس گلوبالیست‌های جهانی می‌دانند.

هراری هیچ ابایی از بیان کنه افکار ترسناک خود درباره‌ی ترکیب انسان و رایانه، هوش مصنوعی، و کنترل همه‌جانبه و سراسری بشر از طریق فناوری پیشرفته‌ی اطلاعات، ندارد. در واقع، او قرار است حرف‌هایی را بزند که امثال کلاوس شواب و بیل گیتس و سایر گلوبالیست‌های متنفّذ، بنا به ملاحظات دیپلماتیک به‌صورت عمومی و صریح به زبان نمی‌آورند.

او رویاهای کابوس‌گونه‌ی خود برای آینده بشر را با آب و تاب و با یک نوع شیفتگی عجیب در کتاب‌ها و سخنرانی‌هایش بیان می‌کند. هراری در سخنرانی خود در فروم جهانی اقتصاد ۲۰۲۰، جملاتی را به زبان آورد که جنجالی شد:

«ما انسان‌ها دیگر ارواح اسرارآمیزی نیستیم. ما حیوانات قابل هک شدن هستیم.»

این به‌اصطلاح روشنفکر همجنس‌باز اسرائیلی، در مصاحبه‌ای با مجری سی‌ان‌ان، اندرسون کوپر، مدعی شد که فاز بعدی نظام کنترل و مراقبت کنونی، رفتن به زیر پوست انسان‌ها به قصد کنترل و نظارت است. او این ایده را نه «ویران‌شهری» (دیستوپیایی)، بلکه «آرمانشهری» (اتوپیایی) خواند.

او در گفت‌وگویی با دیگر سوپرگلوبالیست معروف، «مارک زاکربرگ»، مؤسس و مالک فیسبوک، به‌صراحت گفت که به نظرش «رأی‌دهندگان» در سیستم‌های دموکراتیک، مصلحت خود را تشخیص نمی‌دهند (یعنی عملاً دموکراسی کشکی بیش نیست)!

هراری در جای دیگری مدعی شد که در آینده‌ای نزدیک، «الیت» حاکم بر جوامع می‌توانند مغز مردم را هک کنند، همان‌طور که امروز هکرها یک رایانه را هک می‌کنند.

او که شاید امروز مشهورترین مدافع ترکیب بدن انسان با رایانه و چیپ‌های رایانه‌ای است و حد و مرزی را برای «ترنس هیومانیسم» (Transhumanism) قائل نیست، دعاوی شوم دیگری از این قبیل نیز دارد:

«علم، تکامل از طریق انتخاب طبیعی (مفهوم داروینی تکامل) را با تکامل از طریق طراحی هوشمند جایگزین کرده است. نه طراحی هوشمند خدایی در بالای ابرها، بلکه طراحی هوشمند «ما»… علم می‌تواند حیات را به قلمرو «غیرارگانیک» ببرد.» [۱]

یووال نوح هراری در کنار معشوقه! و مدیر برنامه‌اش ایتزیک یاهاو (Itzik Yahav)

استاد دانشگاه عبری اروشلیم که تبار یهودی و شهروندی رژیم غاصب اسرائیل را دارد، مدعی است که قبلاً به شریعت یهود پایبند بوده، اما اکنون خداناباور و همجنس‌گرا است. هراری تقابل میان خیر و شرّ بر مبنای کتب دینی ابراهیمی را چیزی مربوط به گذشته می‌داند.

بیشتر بدانیم:
یهودیان؛ پیشگامان آتئیسم در دنیا

هراری که یک ضدمذهب رادیکال است، مدعی شده که طبق آموزه‌های اومانیستی که به آن باور دارد، انسان‌ها خود باید خوب و بد خویش را تشخیص دهند و کاری به اخلاقیات تعیین شده از طرف «خدا» نداشته باشند.

او که به‌شدت دیدگاه ماتریالیستی و جبر زیستی (Biological determinism) بر تفکّرش غلبه دارد، چنین تبلیغ می‌کند که «اراده‌ی آزاد» چیزی جز یک افسانه نیست و اصولاً از چشم‌انداز فیزیکی و زیستی، آزادی معنا ندارد. او می‌گوید که این یک اسطوره‌ی پوچ است که بشر ابداع کرده، همان‌طور که مفهوم «خدا» و «بهشت و جهنم» را ابداع کرده بود، و همان‌قدر که: «شواهد در اثبات بهشت و جهنم وجود ندارد، درباره‌ی اراده‌ی آزاد هم وجود ندارد.» [۲]

جالب این‌که، در عین حال که او مرتب در باب عدم وجود «خدا» داد سخن می‌دهد، هم‌زمان مدعی می‌شود که دانشمندان در حال تبدیل شدن به «خدایان» جدید هستند. [۳]

هراری شاگرد و مشاور ارشد کلاوس شواب، رئیس قدرتمند «مجمع جهانی اقتصاد» است!

در واقع می‌توان گفت که هراری نسل نوین آتئیست‌های اوایل قرن بیست‌ویکم هم‌چون ریچارد داوکینز و کریستوفر هیچنز است که چنان به علم و فناوری و قدرت نامحدود آن ایمان دارند که از «علم» یک مذهب جدید ساخته‌اند. البته دیدگاه آنان درباره‌ی علم برگرفته از یک نوع «پوزیتیویسم» (اثبات‌گرایی) حقیقتاً منسوخ و تاریخ‌مصرف گذشته در فلسفه‌ی علم است.

یووال نوح هراری خود را مبشّر از میان رفتن انسان به مفهوم «هومو ساپینس» (انسان خردمند، انسان هوشمند، Homo sapiens) می‌داند. البته او تأکید دارد که ناپدید شدن گونه‌ی هوموساپینس نه به‌خاطر «خودنابودگری» این‌گونه، بلکه به‌خاطر تغییرات حاصل از فناوری است که اصولاً ماهیت انسان را تغییر خواهد داد. [۴]

این فرد مرموز، که در روندی آشنا، آن‌طور که مثلاً درباره‌ی استیون هاوکینگ در دهه‌ی ۱۹۸۰ شاهد بودیم، بی‌‌وقفه توسط رسانه‌های جریان اصلی تبلیغ و برجسته شد و امروز به‌عنوان «پیشگوی آینده نوع بشر»، روزی نیست که یک مصاحبه در امپراتوری رسانه‌ای گلوبالیست‌ها با او صورت نگیرد، قصد دارد با بزرگ‌نمایی خطر «هک شدن» مغز انسان در آینده‌ی نزدیک، لزوم وجود یک مرکز فرماندهی «واحد» برای هدایت دیتای جهانی را تئوریزه کند.

به‌عبارت دیگر، آن مرکز واحد، قرار است مافوق همه‌ی حکومت‌ها و مرزهای ملّی، کل نوع بشر را هدایت کند. [۵] خودِ هراری چنین مرکزی را به شبکه‌ی «اسکای‌نت» در فیلم «نابودگر» (جیمز کامرون/۱۹۸۴) تشبیه می‌کند، گرچه، اگر در آن فیلم و دنباله‌ی آن «نابودگر ۲»، اسکای‌نت یک مرکزیّت رباتیک ضدبشری بود و چهره‌ای «ویران‌شهری» داشت، اما هراری آن را «آرمان‌شهری» معرفی می‌کند.

هراری به‌طور مرتب در حال القاء این مفاهیم به ذهن مخاطبان است که «بازطراحی بشر»، «تغییر زیستی بدن انسانی با فناوری» و «سیستم‌های اعتبارسنجی اجتماعی مبتنی بر هوش مصنوعی» که در مجموع انسان را وارد عصر «ترنس‌هیومانیسم» می‌کند، سرنوشت و تقدیری محتوم است که تک‌تک انسان‌ها «باید» به آن تن بدهند.

اما جنجالی‌ترین بخش اظهارات هراری جایی است که از ورود فناوری‌های کنترل و نظارت «زیستی» به درون بدن انسان‌ها می‌گوید و این دقیقاً همان چیزی است که به‌عنوان «چیپ‌گذاری» در بدن در بین عام مردم مطرح شده است. او به صراحتی باورناپذیر گفته است که «کووید ۱۹» بهانه‌ی بسیار خوبی است که حسگرهای زیرپوستی با هدف کنترل و نظارت هرچه بیشتر توسط «هوش مصنوعی» در انسان‌ها کار گذاشته شود. [۶]

کتاب «کووید ۱۹: بازتنظیم بزرگ»، اثر «کلاوس شواب»

قضیه جایی خطرناک‌تر می‌شود که بدانیم، رئیس هراری، یعنی «کلاوس شواب» و شرکای او همچون هنری کیسنجر، بیل گیتس، آنتونی فائوچی، مارک زاکربرگ و جرج سوروس و سیاستمداران دست‌پرورده‌ی او همچون جو بایدن، باراک اوباما، جاستین ترودو، اسکات موریسون و امانوئل مکرون، دقیقاً چنین برنامه‌هایی را دنبال می‌کنند:

حذف مالکیت خصوصی، حذف پول نقد و قرار دادن همه تراکنش‌های مالی در بستر فناوری بلاک‌چین، حذف ملی‌گرایی و مرزهای ملی، تضعیف حاکمیت ملی کشورها، سیستم کنترل اجتماعی مبتنی بر هوش مصنوعی، کارت شناسایی دیجیتال جهانی (که پروژه‌ی ویژه‌ی مجمع جهانی اقتصاد است و گرفتن هر خدماتی در هر جای جهان منوط به داشتن آن است) پاسپورت دیچیتالی واکسن و…

کلاوس شواب و شیمون پرز

نکته‌ی بسیار کلیدی که باید یادآوری شود این است که در اجلاس سال ۲۰۱۶ فورم جهانی اقتصاد، کلاوس شواب خطاب به جو بایدن (معاون وقت رئیس‌جمهور آمریکا) که مهمان مجمع بود، گفت:

«جو بایدن، قبل از این‌که معاون رئیس‌جمهور شود، به‌عنوان سناتور و رئیس کمیته‌ی روابط خارجی سنا، بارها در داووس حضور پیدا کرد و یکی از پیگیرترین و فعال‌ترین مهمانان فورم ما بود.»

بی‌جهت نیست که در سال ۲۰۱۶، پروژه‌ی «جهانی‌سازی» چهره‌ی یووال نوح هراری توسط رئیس‌جمهور وقت آمریکا، باراک اوباما (از ارادتمندان و دست‌پروردگان کلاوس شواب) کلید می‌خورد و او در گفت‌وگویی تلویزیونی با فرید زکریا از شبکه سی‌ان‌ان می‌گوید که عاشق کتاب «انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر» هراری است.

تقریباً هم‌زمان با اوباما، «بیل گیتس»، شروع به تعریف و تمجید مستمر از کتاب‌های هراری کرد و حتی برای کتاب «انسان خردمند» او شخصاً یادداشت مرور (ریویو) نوشت. گیتس بارها و بارها و در مناسبت‌های مختلف از این نویسنده‌ی اسرائیلی همجنس‌باز تجلیل کرده است. [۷] [۸]

بیل گیتس: من و ملیندا هفته‌ها صرف صحبت درباره‌ی تاریخچه‌ی نژاد انسان کردیم!

و باز از قضا، امانوئل مکرون و همسرش در سپتامبر ۲۰۱۷ با او دیدار می‌کنند و یک نسخه از ترجمه‌ی فرانسوی «انسان خداگونه» را هدیه می‌گیرند! یا در دسامبر ۲۰۲۱، او در کنار جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا و سفیر ایالات متحده، جایزه‌ی بهترین روزنامه‌نگار خارجی را اهداء می‌کند. جمع گلوبالیست‌های جوان و میان‌سال و سالخورده جمع است!

یووال نوح هراری شاگرد کلاوس شواب در مجمع جهانی اقتصاد (۲۴ ژانویه ۲۰۲۰)، به‌صراحت گفته است:

«به‌زودی برخی شرکت‌ها و دولت‌ها می‌توانند میلیون‌ها نفر را «هک» و آن‌ها را «بازمهندسی» کنند. در گذشته حکومت‌های استبدادی به دنبال آن بودند، اما علم زیست‌شناسی و فناوری اطلاعات را نداشتند که میلیون‌ها نفر را هک کنند… اما به‌زودی، دست‌کم برخی دولت‌ها و شرکت‌ها می‌توانند به‌صورت نظام‌مند همه‌ی انسان‌ها را هک کنند.» [۹]

او در گفتگوی دیگری، کوتاه‌زمانی مانده به اعلام پاندمی کووید ۱۹ در سال ۲۰۲۰، تاکید کرده بود:

«بحران‌ها فرصت مناسبی برای انجام «اصلاحات خوب» است، چون در زمان‌های عادی، مردم با انجام آن مخالفت می‌کنند. ، اما در «بحران‌ها» چاره‌ی دیگری جز موافقت ندارند!»

این همان گفت‌وگویی است که در ادامه‌اش با صراحت گفت که: «دوران روح و اراده‌ی آزاد انسانی، تمام شد!» [۱۰]

هراری که قرار است نقش «نخبه» یا «روشنفکر»ی را بازی کند که افکار سیاه و توتالیتر زرسالاران جهانی (همچون شواب، گیتس، راکفلرها، روچیلدها، گلدمن‌ها و…) را لای زر ورق شیک گزاره‌های آکادمیک می‌پیچد، «زیادی انسان‌ها روی کره‌ی زمین» را بزرگ‌ترین مسأله اقتصادی-سیاسی قرن بیست‌ویکم خوانده بود:

«بزرگ‌ترین مسأله‌ی اقتصادی و سیاسی قرن بیست و یکم این است: برای چه به انسان نیاز است؟ برای چه به «این همه» انسان نیاز است؟»

او در جواب مجری همان برنامه که راه حل شما چیست، گفت که فعلاً باید این جمعیت را با دارو و بازی رایانه‌ای راضی نگه داشت.

در دو سه سال گذشته، در روندی که حتی پیش از اعلام پاندمی آغاز شد، هراری بارها در مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها مختلف بر این مسأله تأکید کرده که اگر تا قبل از «بحران»، نظارت بر انسان‌ها «بالای پوست» بوده، الان نظارت به «زیر پوست» می‌رود تا کنترل‌کنندگان بتوانند از آن‌چه درون بدن انسان‌ها رخ می‌دهد هم آگاه باشند!

«کووید بسیار حیاتی است، چون مردم را متقاعد می‌کند که سیستم بیومتریک نظارت کامل را به‌عنوان امری مشروع بپذیرند، چون برای این‌که با کووید مبارزه کنیم، نه‌تنها باید بر مردم نظارت کنیم، بلکه باید از آن‌چه در بدن ایشان نیز می‌گذرد هم آگاه باشیم!»