پنج واقعیت درباره رابطه جو بایدن با یهودیت

نویسنده: ران کامپیس (Ron Kampeas) جو بایدن
منبع: تایمز آو ایزرائل (The Times of Israel)

جو بایدن، یک کاتولیکِ کاتولیک‌زاده است که تمایل دارد هرازگاهی با دستِ خود علامتِ صلیب ترسیم کند. او نیک می‌داند که اگر بر شک و شبهه‌هایش نسبت به خویش غلبه می‌کرد، اکنون چه مذهبی می‌داشت.

این معاونِ سابقِ ریاست‌جمهوری در یک محفلِ سیاسی در اوهایو در سالِ ۲۰۱۶،‌ در واکنش به یکی از حضار که او را mensch نامیده بود (که به زبانِ یهودیانِ اشکنازی به معنای انسانِ شریف است)، گفته بود:

«اگر قرار باشد تغییرِ مذهب دهم، خوب می‌دانم چه کار کنم.»

بایدن در ادامه از انبوهِ «کیپا»هایی سخن گفت که از حضور در مجالسِ یهودیان جمع‌آوری کرده است.

معاونِ رئیس جمهورِ وقتِ آمریکا، جو بایدن، در حالی که کیپا بر سر دارد، مشغول سخنرانی در مراسمِ تدفینِ سناتور فرانک لوتنبرگ (Frank Lautenberg) در کنیسه‌ی Park Avenue در نیویورک است، چهارشنبه، ۵ ژوئنِ ۲۰۱۳.

فقط خدا می‌داند او از کی آن‌ها را جمع‌آوری می‌کرده و چه پیوندهای عمیقی با یهودیت دارد!

یکی از نخستین دیدارهای او در طولِ مدتِ سناتور بودنش، دیدار از فلسطینِ اشغالی بوده است که در آستانه‌ی جنگِ اعراب و اسرائیل در ۱۹۷۳ اتفاق افتاد.

قضیه وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم بایدن نماینده‌ی دلاویر (Delaware) است؛ ایالتی که جمعیتِ یهودیانِ آن بالغ بر ۱۵۰۰۰ تن می‌شود.

جو بایدن، معاونِ رئیس جمهورِ وقتِ آمریکا، در حالِ خوش‌وبش با نس گادین (Nesse Godin) از بازماندگانِ هولوکاست، قبل از آغازِ سخنرانی در مجمعِ عمومیِ فدراسیون‌های یهودیِ آمریکای شمالی (Jewish Federations of North America General Assembly) در آکسان هیلِ مریلند، دوشنبه، ۱۰ نوامبرِ ۲۰۱۴.

پیشینه‌ی یهودی‌گریِ جو بایدن، این نامزدِ ۷۶ ساله‌ی دموکرات، چقدر عمیق است؟ آن‌قدر عمیق که انتخابِ پنج حقیقتِ یهودگرایانه درباره‌ی او کاری است مشکل. در زیر مهم‌ترینِ آن‌ها را از بابِ یادآوری می‌آوریم.

سناتور جو بایدن در مجمعِ ایالتیِ دموکرات‌ها در تابستانِ ۱۹۷۲، در حالی که دو پسرِ خود، ژوزفِ سوم و رابرت را روی دست گرفته است. فردِ وسطی همسرِ او، نیلیا بایدن است که در یک تصادف در ۲۰ دسامبرِ ۱۹۷۲ جانِ خود را از دست داد. شرمن تریبیت، فرماندارِ وقت، و همسرِ او جینی دیگر افرادِ حاضر در تصویر هستند.

۱. او حمایت از اسرائیل را از پدرِ خویش آموخته است!

جو بایدن که زاده‌ی ۱۹۴۲ است، دوست دارد خاطراتِ کودکیِ خود درباره‌ی پدرِ فروشنده‌اش، سِر ژوزف (Joseph Sr) را یادآور شود و جدال‌هایی که در سالِ ۱۹۴۸ بر سرِ حمایت از موجودیتِ کشوری تازه تأسیس [و غاصب] به اسمِ اسرائیل درگرفته بود را مرور کند.

او نوعاً به جزئیاتِ آن شاخ و برگ می‌دهد و از تربیتِ ایرلندی-آمریکایی‌ِ پرجنجالی سخن می‌گوید که مردم علاقه داشتند با هم درباره‌ی آن گفت‌وگو کنند، طوری که گویی حتی از نانِ شب‌شان هم واجب‌تر بود.

بایدن در کنفرانسِ سالانه‌ی American Israel Public Affairs Committee در سالِ ۲۰۱۳ گفته بود:

«همان‌طور که بعضی‌هایتان هم می‌دانید، آموزشِ من از سرِ میزِ شام و توسطِ پدرم آغاز شد.» («همان‌طور که بعضی‌هایتان هم می‌دانید» در واقع عبارتی تواضع‌آمیز است از این جمله: «خیلی از افرادِ حاضر در این محفلِ اسرائیلی صحبت‌های گذشته‌ی من را به یاد می‌آورند، هرچند باز هم برایشان شورانگیز است.»)

«در خانواده‌ی پدری، ما سرِ میزِ‌ شام جمع می‌شدیم تا با هم صحبت کنیم و البته غذایی هم می‌خوردیم. سرِ همان میز بود که من برای اولین‌بار عبارتِ پراستعمالِ امروزی را که هنوز هم خیلی‌ها معنایش را نمی‌فهمند، شنیدم: “دوباره هرگز” (Never again).»

«بر سرِ همان میز بود که آموختم تنها راهِ اطمینان از این‌که آن واقعه دوباره هرگز اتفاق نخواهد افتاد، تأسیس و موجودیّت‌بخشی به یک کشورِ امنِ یهودی به نامِ اسرائیل است. من پدرِ خود را به خاطر دارم، یک فردِ مسیحی که در قیل‌وقال‌هایی که اواخرِ جنگِ جهانیِ دوم در این‌باره به‌راه افتاده بود، سردرگم شده بود»؛ سردرگم از این‌که همه با آن مخالف بودند.

گلدا مایر نخست وزیرِ وقتِ اسرائیل در حینِ یک کنفرانسِ مطبوعاتی در سفارتِ اسرائیل در رم، ۱۵ ژانویه‌ی ۱۹۷۳.

۲. ماجرای گلدا مایر

درباره‌ی عیش و نوشِ گلدا در جمعِ خبرنگارانی که جلساتِ یهودیِ بایدن را پوشش می‌دهند، شما هم شاید شایعاتی شنیده باشید، اما همه‌ی آن‌ها کاملاً بیاساس است.

بگذارید خیالِ شما را راحت کنم: جو بایدن دلباخته‌ی گلدا مایر است. داستانی که بایدن درباره‌ی ملاقاتش با مایر در سالِ ۱۹۷۳ تعریف می‌کند، یعنی زمانی که یک سناتورِ سی‌ساله بوده، بخشِ عمده‌ی سخنرانی‌های یهودگرایانه او را تشکیل می‌دهد.

در آستانه‌ی جنگِ اعراب و اسرائیل، بایدن به فلسطینِ اشغالی سفر کرده و از سرزمین‌های تحتِ اشغالِ آن بازدید کرد و با مایر، نخست‌وزیرِ آمریکایی‌الاصلِ سیگاریِ اسرائیل، در حالی‌که مشغولِ مرورِ نقشه‌ها بود، ملاقات کرد. بایدن نمی‌توانست به تشدیدِ تنش‌های نظامی بی‌توجه باشد.

مایر طیِ ملاقات با بایدن در دفترِ خود، از او خواسته بود تا عکسی بیندازد.

بایدن در سخنانِ خود در بزرگداشتِ روزِ استقلالِ سفارتِ اسرائیل در سالِ ۲۰۱۵ چنین به یاد می‌آورد:

«او گفت: “سناتور، به نظر خیلی نگران می‌آیید.” من گفتم: “خب، راستش، خانمِ نخست‌وزیر” و در حالی‌که به او نگاه می‌کردم ادامه دادم: “تصویری که شما ترسیم کرده اید باعثِ نگرانی‌ام شده.” او گفت: “آه، نگران نباشید. ما در درگیری با اعراب سلاحِ مخفیانه‌ای داریم. باور کنید ما جای دیگری نداریم که برویم.”»

جو بایدن، معاونِ رئیس جمهور، در کنارِ خانواده اش، در بدوِ ورود به محلِ کارِ فرزندِ او، بو بایدن، که در آن زمان دادستانِ کلِ دلاویر بود، پنج‌شنبه، ۴ ژوئنِ ۲۰۱۵. سایرِ شخصیتها در این عکس از چپ: هانتر پسرِ او، ناتالی نوه‌ی او، هالی عروسِ او، هانتر نوه‌ی دیگرِ او، و جیل، همسرِ او. بیو بایدن در اثرِ سرطانِ مغز در سنِ ۴۶ سالگی درگذشت.

۳. بایدن خانواده‌ای یهودی دارد؛
او درباره‌ی آن لطیفه‌پردازی می‌کند، اما نباید آن را ساده انگاشت!

جو بایدن سه فرزند دارد که اکنون بالغ هستند. (همسرِ اولش، نیلیا (Neilia)، و دختر بچه‌اش به نامِ نائومی (Naomi)، هر دو در تصادف کشته شدند، درست پیش از آن‌که وی در سالِ ۱۹۷۲ منتخبِ سنا شود.)

دو تا از آن‌ها با همسری یهودی ازدواج کردند: بو بایدن (Beau Biden)، که از نیلیا متولد شده بود، با هالی الیور (Hallie Olivere) ازدواج کرد. اشلی بایدن (Ashley Biden) دخترِ جیل (Jill) همسرِ دومِ او نیز با هوارد کرین (Howard Krein) ازدواج کرد.

بایدن در محفلی سیاسی در اوهایو به سالِ ۲۰۱۶ گفته بود:

«راستی، من تنها کاتولیکِ ایرلندی‌تبار هستم که به رؤیای خود دست یافت، چرا که دخترم با یک جرّاحِ یهودی ازدواج کرد.»

اما چرا نباید به سادگی از کنارِ خانواده‌ی او گذشت؟ بو بایدن در سالِ ۲۰۱۵ در اثرِ سرطان درگذشت. به دنبالِ آن، همسرِ او هالی روابطِ عاشقانه‌ای با برادرِ جوانترِ او، هانتر (که او نیز پسرِ نیلیا بود) برقرار کرد که سابقاً از همسرِ خود، کاتلین (Kathleen) جدا شده بود. (مشخص نیست آیا آن رابطه در این جدایی مؤثر بود یا خیر.) طبقِ شنیده‌ها، رابطه‌ی هالی با هانتر پایان یافته است.

صبر کنید! هنوز مانده است. به گزارشِ دیلی میل (Daily Mail)، جو بایدن اذعان کرده بود که هنگامی‌که در ویلمینگتونِ ایالتِ دلاویر اقامت داشته، خاطرخواهِ جوآن (Joan) مادرِ هالی شده است!

بایدن در یک محفلِ یهودی در دلاویر در سالِ ۲۰۱۵ گفته بود:

«من کودکی کاتولیک بودم و او دختری یهودی. صرفاً یک احساس بود. هیچ اقدامِ خاصی نکردم.»

عکسی متعلق به ۱۶ نوامبرِ ۱۹۸۰ از نخست وزیرِ وقتِ‌ اسرائیل، مناخم بگین، در برنامه‌ی «صبح بخیر آمریکا» از شبکه‌ی ABC

۴. بایدن و بگین، داستانی متفاوت از بایدن و گلدا

در سالِ ۱۹۸۲، مناخم بگین (Menachem Begin) ضمنِ سفری به فلسطینِ اشغالی با سناتورها دیدار کرد. نخست‌وزیرِ وقت هنگامی‌که درباره‌ی حمله‌ی اخیرِ لبنان از او سؤال شد، به منّ و منّ افتاد. اما زمانی که بایدن درباره‌ی گسترشِ مناطقِ اشغالی در کرانه باختری لب به سخن گشود و گفت که مستعمره‌های جدید کاهشِ حمایت‌های آمریکا از اسرائیل را به‌دنبال دارد،‌ خود را جمع و جور کرد. می‌گویند بایدن وسطِ بحث محکم به میز ضربه زد. پاسخِ بگین به بایدن در بینِ هواخواهانِ او دهان به دهان چرخیده است. بنابر گزارشی که شخصی معتمد درست پس از مرگِ او در ۱۹۹۲ نوشته است،‌ وی این‌گونه پاسخ داد:

«این میز برای نوشتن طراحی شده، نه برای مشت کوبیدن! ما را با کم کردنِ حمایت‌ها تهدید نکنید. گمان کرده‌اید که چون آمریکا به ما پول قرض می‌دهد حقِ تعیینِ تکلیف برای ما را هم دارد؟ ما قدردانِ کمک‌هایی که دریافت می‌کنیم هستیم، اما تهدید را برنمی‌تابیم. من یک یهودیِ باشرافتم. یک فرهنگِ سه هزار ساله پشتِ سرِ من است، و جنابعالی نمی‌توانید من را با این تهدیدها مرعوب کنید.»

بایدن به اندازه‌ی کافی متنبّه شده بود. او دو سال بعد در کنفرانسِ سالانه‌ی صهیونیست‌های هروت آمریکا (Herut Zionists of America) حاضر شد [هروت / حروت حزبی بود که بگین بنیان گذاشت.] و از بن‌بستی که در روندِ صلحِ خاورمیانه در عربستانِ‌ سعودی، اردن و سازمانِ آزادی‌بخشِ فلسطین به‌وجود آمده بود انتقاد کرد. وی قول داد که:

«اولین دستورِ کاریِ من در مجلسِ سنای جدید، آگاهی بخشیدن به همکارانم در خصوصِ فداکاری‌های مالی‌ای باشد که اسرائیل بابتِ کمپ دیوید از خود نشان داده است.»

در سالِ ۲۰۱۰، بایدن که حالا فردی باتجربه بود، دریافت که در خصوصِ مناطقِ اشغالی، تقابلِ نامحسوس بهتر از مشت کوبیدن بر میز جواب می‌دهد. او طیِ دیداری دوستانه از اسرائیل، از این‌که فهمید دولتِ بنیامین نتانیاهو وعده‌ی ساخت‌وسازهای جدید در قدس شرقی را داده است، غافلگیر شد و یک ملاقاتِ ۹۰ دقیقه‌ای با نتانیاهو ترتیب داد.

جو بایدن، معاونِ وقتِ رئیس جمهور در حالِ سخنرانی در کنفرانسِ سیاستگذاریِ آیپک در ۲۰ مارسِ ۲۰۱۶ در واشینگتن دی.سی

۵. او مخاطبِ خود را می‌شناسد!

بایدن در سالِ ۲۰۱۳ در کسوتِ معاونِ رئیس‌جمهورِ آمریکا، به مدتِ دو ماه با آیپک / اِی‌پَک (AIPAC) و سپس نقطه‌ی مقابلِ آن یعنی جی ستریت (J Street) که یک سازمانِ یهودی لیبرال مرتبط با سیاست‌گذاری‌های خاورمیانه بود، صحبت می‌کرد. لُبّ سخنانِ او در کنفرانسِ آیپک در آغازِ ماهِ مارس این بود که سرانِ اسرائیل از جمله نتانیاهو خواهانِ صلح‌اند و اعراب باید قدم پیش گذارند. او گفته بود:

«خودِ رهبرانِ اسرائیل از ضرورتِ صلح در برهه‌ی فعلی آگاهند. نتانیاهو نخست‌وزیر، ایهود باراک وزیرِ دفاع، شیمون پرز رئیس‌جمهور، همگی خواستارِ یک راهکارِ دوطرفه بوده و خواهانِ یک اسرائیلِ کاملاً امن، دموکراتیک، و یهودی هستند که در کنارِ یک فلسطینِ مستقل به حیاتِ خود ادامه دهد. اما یک دست صدا ندارد و الباقیِ جهانِ عرب نیز باید واردِ میدان شود.»

لُبِّ سخنانِ او در جی استریت در اواسطِ آوریل نیز این بود که نتانیاهو کشور را به «مسیر اشتباه»ی سوق داده است. او گفته بود:

«من قویاً باور دارم که اقداماتی که دولتِ اسرائیل طیِ چند سالِ گذشته انجام داده است – گسترشِ مدام و سیستماتیکِ مستعمرات، قانونی‌سازیِ پایگاه‌های دیده‌بانی، مصادره‌ی املاک – ما و مهم‌تر از ما خودِ اسرائیل را به مسیرِ اشتباه سوق داده است.»

منبع:

https://www.timesofisrael.com/5-jewish-things-to-know-about-joe-biden/amp/

ترجمه: وبگاه تحلیلی حقایق آمریکا

««« پایان »»»

آشنایی با رنگ‌های به‌کار رفته در این مقاله:

رنگ آبی ⇐ کلمات کلیدی.
رنگ بنفش ⇐ تیترهای اصلی.
رنگ قرمز ⇐ لینک به خارج.
رنگ قهوه‌ای ⇐ نقل‌قول.

…

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …