تاریخ یهود

در قاموس صهیونیسم، فلسطین سرزمینی برای تمام یهودیان جهان است و هر یهودی که جسمش در خارج باشد، می‌تواند با کار و اظهار دوستی، روحش را وارد فلسطین کند!

مشکلی که هرتزل و سایر سردمداران جنبش جهانی صهیونیسم با وجود موفقیت در تشکیل دولت یهود، هرگز موفق به حل آن نشدند، ایجاد جامعه یهودی واحد از عناصر متفاوت بود.

تروریسم صهیونیستی که از سوی دولت حمایت می‌شد، تروریسمی نهادینه شده، جهت‌دار و واحد و بلکه دولت ترور است. دولتی که ترور با آن عجین شده و در جنبش صهیونیسم ادغام گشته است.

نظامی‌گری صهیونیستی آن هم با ترور، تهدید، شکنجه، جاسوسی، سیطره، قلع و قمع و سرکوب، روی دیگر مار چند سر جنبش جهانی صهیونیسم و یکی از اصول ده‌گانه‌ی آن است.

هدف صهیونیسم تنها مهاجرت یهودیان اروپا یا به عبارت بهتر مازاد بشری اروپا به فلسطین نبود، بلکه هدف آن چیزی فراتر از مهاجرت بود، یعنی اخراج مردم فلسطین.

این مقالات به تاریخ یهود از حضرت ابراهیم تا حضرت موسی و سایر انبیای بنی‌اسرائیل و شکل‌گیری فرهنگ یهودی و مهم‌ترین نقطه‌عطف‌های «قبیله لعنت» می‌پردازد.

قرآن کریم خبر از نزول مائده‌ای آسمانی برای یهودیان سرگردان در بیابان بنام «منّ و سلوی» می‌دهد. برای اطلاع بیشتر به برخی منابع یهودی رجوع کرده‌ایم.

توسعه‌طلبی از اصول ثابت صهیونیسم است، و هرکس فکر کند مرزهای اسرائیل بر اساس آیات تورات تنها از نیل تا فرات است، بسیار اشتباه می‌کند!

اجداد جنبش صهیونیسم وقتی تحقق اهدافشان را منوط به حمایت ابرقدرت‌ها ساخته و آن را جزء فرمان‌های ده‌گانه قرار دادند، چه کار عاقلانه‌ای کردند!

مهاجرت یهودیان تحت شعار هجرت به کوه صهیون به‌عنوان سمبل مهاجرت به فلسطین آغاز و با حرکت کاروان‌های بزرگ یهودی به فلسطین در قرن بیستم ادامه یافت.