احکام و اعتقادات یهود

مراسم تشلیخ یک رسم باقیمانده از قرون وسطا است که در آن یهودیان در اولین روز سال با رفتن به کنار رودخانه یا ساحل دریا و یا دیگر جاهایی که از آبی روان برخوردارند، دعا می‌کنند.

در شب روش هشانا (شب سال نو) رسم بر آن است که در مورد تعهداتی که به‌طور غیر عمدی داده شده، و یا اجرای آن فراموش گردیده، تشریفات «ابطال نذر» (هتارت نداریم) به‌عمل آید.

در «تنخ» (کتاب مقدس عبری)، «تلمود» و «زوهر» نام‌های زیادی به خداوند اطلاق شده که غیر از نام اصلی و اعظم «یهوه»، سایر اسامی صفت برای او محسوب می‌شوند.

احکام ۶۱۳ گانه در کوه سینا بر حضرت موسی وحی‌ شد: ۳۶۵ فرمان، به تعداد روزهای سال شمسی، راجع به نواهی‌اند و ۲۴۸‌ فرمان، به تعداد‌ اعضای‌ بدن انسان، راجع به اوامر!

بر اساس کتاب مقدس، قربانی از ارکان دین یهود بوده و زندگی یک یهودی تشکیل شده از: قربانی، مبارزه و امید به آینده‌ای که در آن پیروزی قطعی از آن ملت و قوم وی خواهد بود.

در باورها و آیین‌های یهودی، بعد از «عید پسح» که «عید آزادی» است، در ششم ماه سیوان «عید شاووعوت» که «روز اعطای تورات بر کوه سینا» است، فرا می‌‌رسد.

برخی از بنی‌اسرائیل بخاطر تماس با جسد مُرده ناپاک شده بودند و نمی‌توانستند پسح را جشن گرفته و قربانی تقدیم کنند. راه حل ابلاغ قانون «پسح شنی» بود!

عید پسح یکی از اعیاد سه‌گانه یهودیان است که نتیجه‌ی رسالت حضرت موسی از سوی خداوند برای آزادی بنی‌اسرائیل از بردگی است و هشت روز طول می‌کشد.

روزه در دین یهود به زبان عبری تعنیت (رنج دادن جان) نامیده می‌شود که وجه تسمیه آن خودداری از خوردن و آشامیدن طیّ روز به هدف نزدیکی به خداست.

شبات پیش از غروب آفتاب روز جمعه شروع، و با فرارسیدن غروب آفتاب روز شنبه به پایان می‌رسد. در این روز، یهودیان از کار کردن دست می‌کشند.