یهود و رسانه‌ها

اسطوره‌های یهودی كم كم متولد شدند که معجونی از دنیاپرستی، خودخواهی، شرک، وثنیّت (گونه‌ای از بت‌پرستی)، نژادپرستی و قدرت‌خواهی یهود بودند.

حمایت سندیکای یهودیان آمریکا از فهرست شیندلر به تقدیر و تشکر رسمی و اعطای هفت جایزه اسکار محدود نشد، بلکه ابعاد اقتصادی گسترده‌ای نیز یافت.

کمیته عالی سینما با حضور رهبران صهیونیسم و رژیم صهیونیستی به منظور تهیه فیلم‌های تبلیغاتی در جهت خدمت به آرمان‌های یهود فعالیت می‌كند.

سینمای رژیم صهیونیستی تاریخچه‌ای بسیار کوتاه و ناهمگون با سینمای روز جهان دارد و در ژرفای آن می‌‌توان کینه و نفرت نسبت به اعراب و مسلمانان را مشاهده کرد.

مک‌کارتیسم اصطلاحی است برای فعالیت‌های سناتور جوزف مک‌کارتی که دوران سیاهی را برای هالیوود رقم زد و کارگردانان زیادی را به بهانه کمونیست بودن تحت تعقیب قرار داد.

صهیونیست‌ها به دنبال شکار ستارگان سینما هستند تا از آنان در جهت تحقق اهداف سیاسی و تبلیغاتی خود به بهترین شکل ممکن سوءاستفاده کنند.

پدر عرفان کابالیسم اسحاق لوریا که شبکه عرفانی او را کابالای لوریانی می‌نامند، بر این باور بود که معادل درخت روح‌ها در بهشت، درخت‌های روح زمینی نیز وجود دارد.

آواتار فیلمی برای نوزایی، برای بازتولد و برای شکل‌گیری دنیای نوین یا همان نظم نوین جهانی در قالب دین نوین جهانی است.

مبانی دین نوین جهانی را باید در سال‌های اولیه قرن بیستم جستجو کرد. زمانی که انجمن تئوسوفی و جریان عصر جدید برای بازسازی ساختار معنوی و دینی جوامع نظریات متنوعی ارائه نمودند.

مهم‌ترین دیالوگ فیلم، جایی است که تمدن یهود جهان‌بینی خود را نسبت به آینده انسان مطرح می‌کند: انقراض انسان و جایگزینی ماشین هوشمند با انسان.