الگوگیری رژیم صهیونیستی از کتاب مقدس برای کودک‌کُشی

کودک‌کُشی در آموزه‌های تحریف‌شده‌ی عهد عتیق

به این سؤال که: «چرا صهیونیست‌ها، به راحتیِ آب خوردن کودک می‌کُشند؟! و آیا نگران تبعات این جنایات هولناک نیستند؟!» می‌شود پاسخ‌های متفاوتی داد.

وقتی از «ویکتور فرانکل» روان‌شناس مشهور اتریشی درباره‌ی روحیات برخی شکنجه‌گران و جنایتکاران سؤال شد، پاسخ داد: بسیاری از این شکنجه‌گران شخصیت سادیسمی دارند. لذا از ارتکاب جنایت نه‌تنها دچار عذاب وجدان نمی‌شوند، بلکه لذت هم می‌برند!

قطعاً این می‌تواند بخشی از پاسخ این سؤال ما باشد. در حوزه‌ی «جامعه‌شناسی جرم» هم، مباحثی راجع به چرایی وقوع جرم از سوی مُجرم مطرح می‌شود که شاید بتواند در این‌جا به یافتن پاسخ سؤال ما کمک کند.

خلاصه‌ی آن این است که، فرد وقتی می‌خواهد مجوّز ارتکاب جرمی را [برای خود یا برای دیگران] صادر کند، آن را به شکلی توجیه می‌کند تا به‌راحتی مرتکب آن شود. شاید صحبت‌های «گیدئون لوی» خبرنگار قدیمی «هاآرتص» نمونه‌ی بسیار خوبی است برای فهم این مسأله. او از ۳ اصل نام می‌برد که باعث می‌شود، یهودیان صهیونیست با وجود ارتکاب جنایات هولناک، با آرامش زندگی کنند:

اصل اول:

«‌اکثر ما اسرائیلی‌ها – اگر نه همه‌ی ما- از عمق جان باور داریم که قوم برگزیده هستیم، پس حق داریم هر کاری را که دلمان می‌خواهد، انجام بدهیم‌»!

اصل دوم:

«‌ما در اشغالگری رکورد زده‌ایم. اما هرگز در طول تاریخ هیچ اشغالگری وجود نداشته که خود را قربانی معرفی کند! نه فقط قربانی، بلکه تنها قربانی موجود در صحنه! این هم باعث می‌شود ما اسرائیلی‌ها علی‌رغم جنایات هر روزه، بتوانیم در آرامش زندگی کنیم. زیرا باور داریم که قربانی هستیم‌»!

اصل سوم:

«اصل سوم که شاید مهم‌ترین و بدترین هم باشد، انسان‌زدایی سازمان‌یافته از غیریهودیان است. غیریهودیان را انسان و بشر نمی‌دانیم که حقوق بشر داشته باشند(!). اگر پوست اسرائیلی‌ها را خراش بدهیم، این سه اصل را می‌توانیم ببینیم‌»!

در این میان، آموزه‌های کتاب مقدس یهود نقش بسیار مهمی در این توجیه و عادی‌سازی کودک‌کُشی دارد. متأسفانه از این نوع جنایت‌ها در کتاب مقدس به تعداد زیاد یافت می‌شود.

جنایت علیه کودکان در کتاب مقدس – که قسمت عهد عتیق آن مورد پذیرش یهودیان و مسیحیان است – انسان را به فکر فرو می‌برد که اگر این کتاب، آسمانی بوده پس این همه کشتار و جنایت بدون دلیل مخصوصاً علیه کودکان چه مفهومی دارد؟!

در ادامه جملاتی از کتاب مقدس یهود که حاوی جنایت و خشونت برضد کودکان است، آورده می‌شود:

سِفر تثنیه

* باب ۲۰، آیات ۱۴-۱۷:

اما شما می‌توانید زنان و کودکان و گاو و گوسفند و هرچه را در شهر هست، برای خود نگه‌دارید. شما می‌توانید از هرچیز که به دشمن شما تعلّق دارد، استفاده کنید؛ زیرا خداوند آن‌ها را به شما داده است… اما در شهرهای آن سرزمینی که خداوند خدایتان به شما می‌دهد، همه را بکُشید. همه را از بین ببرید، حِتّیان، اموریان، کنعانیان، فرزیان، حویان و یبوسیان را، همان‌طور که خداوند خدایتان امر فرموده است.

* باب ۲، آیات ۳۲-۳۴:

وقتی سیحون با لشکر خود برای جنگ به یاهص آمد، خداوند خدای ما، او را به دست ما تسلیم کرد و ما او را همراه با فرزندان و تمام مردمش کُشتیم. بعد از آن که شهرهای او را تصرّف کردیم، همه‌ی مردان، زنان و کودکان را به‌کلّی از بین بردیم و هیچ‌کسی را زنده نگذاشتیم.

* باب ۳، آیه ۶:

همه را مثل سرزمین باشان به‌کلّی نابود ساختیم و تمام مردان و زنان و کودکان را هلاک کردیم.

سِفر اعداد

* باب ۳۱، آیات ۹-۱۸:

مردم اسرائیل همه‌ی زن‌ها و کودکان مدیانی را به اسیری گرفتند. گلّه، رمه و دارایی آن‌ها را تاراج کردند. شهرها و اردوگاه‌های ایشان را آتش زدند. اسیران، غنایم جنگی و گلّه و رمه آن‌ها را نزد موسی … بردند … موسی از رهبران نظامی خشمگین شد و از آن‌ها پرسید: «چرا زن‌ها را زنده گذاشتید؟ … پس حالا تمام پسران و زن‌های شوهردار را بکُشید. اما دختران باکره را برای خود زنده نگه دارید…»

کتاب ارمیا

* باب ۵۱، آیات ۲۰-۲۲:

خداوند می‌گوید: «ای بابل تو پُتکی هستی در دست من و سلاخی برای جنگ. من از تو برای درهم کوبیدن ملت‌ها و سلطنت‌ها استفاده کردم … تا مردان و زنان را بکُشم، پیر و جوان را از دَم تیغ بگذرانم و پسران و دختران را نابود کنم…»

* باب ۴۴، آیه ۷:

پس من، خداوند متعال، خدای اسرائیل، از شما می‌پرسم چرا می‌خواهید بلایی بر سر خود بیاورید؟ آیا خواهان نابودی مردان و زنان، کودکان و اطفال خود هستید تا دیگر کسی از شما باقی نماند؟

* باب ۶، آیه ۱۱:

آن‌گاه خداوند به من گفت: «از کاسه‌ی خشم من بر سر کودکانی که در کوچه‌ها هستند و بر سر جوانانی که دور هم جمع شده‌اند، بریز. زنان را به همراه شوهرانشان خواهند برد، حتی از افراد بسیار پیر هم نخواهند گذشت.

* باب ۹، آیات ۲۱-۲۲:

مرگ از روزنه‌ی پنجره‌ها وارد کاخ‌های ما شده است، کودکان را در کوچه‌ها و نوجوانان را در بازارها از بین می‌برد. اجساد بی‌جان مثل توده‌های کود در مزارع، و مانند خرمنی که دروکنندگان جا گذاشته و کسی آن‌ها را جمع نکرده باشد، در همه‌جا پراکنده هستند.

کتاب امثال سلیمان

* باب ۲۲، آیه ۱۵:

حماقت‌ در وجود کودک نهفته است‌، اما تنبیه آن را از او بیرون می‌کند.

* باب ۲۳، آیه ۱۳:

از طفل‌ خود تأدیب‌ را باز مدار که‌ اگر او را با چوب‌ بزنی‌ نخواهد مرد.

کتاب استر

* باب ۸، آیه ۱۱:

و در آن‌ها پادشاه‌ به‌ یهودیانی‌ که‌ در همه‌ شهرها بودند، اجازت‌ داد که‌ جمع‌ شده‌، به‌ جهت‌ جان‌های‌ خود مقاومت‌ نمایند و تمامی قوّت‌ قوم‌ها و ولایت‌ها را که‌ قصد اذیت‌ ایشان‌ می‌داشتند، با اطفال‌ و زنان‌ ایشان‌ هلاک‌ سازند و بکُشند و تلف‌ نمایند و اموال‌ ایشان‌ را تاراج‌ کنند.

کتاب اول سموئیل

* باب ۱۵، آیات ۱-۳:

سموئیل به شائول گفت: خداوند مرا فرستاد تا تو را برای پادشاهی اسرائیل مسح نمایم. پس اکنون به پیام خداوند متعال گوش بده که چنین می‌فرماید: «وقتی مردم اسرائیل از مصر خارج شدند و می‌خواستند از سرزمین عمالیق عبور کنند، آن مردم مانع عبور آن‌ها شدند، اینک می‌خواهم عمالیقیان را به‌خاطر این کارشان مجازات کنم. پس برو همه‌ی آن مردم را از بین ببر. بر آن‌ها هیچ رحم مکن، بلکه زن و مرد، کودکان و اطفال شیرخوار، گاوان، گوسفندان، شترها و الاغ‌های ایشان را هم زنده مگذار.»

* باب ۲۲، آیه ۱۹:

بعد به نوب که شهر کاهنان بود رفت و خانواده‌های کاهنان را از مرد و زن گرفته تا اطفال و کودکان شیرخوار همه را کُشت. حتی گاوان، الاغان و گوسفندان آن‌ها را هم زنده نگذاشت.

کتاب هوشع

* باب ۱۳، آیه ۱۶:

[خداوند می‌فرماید:] سامره‌ باید سزای گناهان خود را ببیند، زیرا در مقابل من سرکشی کرده است. اهالی آن با دَم شمشیر به قتل می‌رسند، اطفال آن‌ها تکه‌تکه و شکم زنان حامله‌شان دریده می‌شود.

کتاب حزقیال

* باب ۹، آیه ۶:

پیران‌، جوانان‌، دختران‌، کودکان و زنان‌ را، همه را بکُشید…

کتاب اشعیا

* باب ۱۳، آیات ۱۱و۱۴و۱۶:

خداوند می‌گوید: «من بلایی بر زمین نازل می‌کنم … بیگانگانی که در بابل زندگی می‌کنند، به سرزمین‌های خود خواهند گریخت … وقتی آن‌ها با درماندگی نگاه می‌کنند، در برابر چشمان‌شان اطفال آن‌ها تا پای مرگ مورد ظلم و ستم قرار می‌گیرند. خانه‌های‌شان غارت، و به زنان‌شان تجاوز می‌شود.

* باب ۱۳، آیات ۱۷-۱۸:

خداوند می‌گوید: «من دولت ماد را برمی‌انگیزم تا به بابل حمله کند … با تیر و کمان خود، مردان جوان را می‌کُشند. آن‌ها نه به نوزادان رحم می‌کنند و نه به کودکان…»

کتاب داوران

* باب ۲۱، آیات ۱۰-۱۲:

پس آن‌ها دوازده هزار نفر از مردان دلیر خود را به آن‌جا فرستاده گفتند: «به یابیش جلعاد بروید و همه‌ی ساکنان آن‌جا را با زن‌ها و کودکان بکُشید. و شما باید همه‌ی مردان و همچنین زنانی را که باکره نیستند، به‌کلّی از بین ببرید.» آن‌ها رفتند و در بین مردم جلعاد، چهارصد دختر جوان باکره یافتند و آن‌ها را به اردوگاه شیلوه، در سرزمین کنعان آوردند.

««« پایان »»»

آشنایی با رنگ‌های به‌کار رفته در مقاله‌ی فوق:

رنگ آبی ⇐ کلمات کلیدی.
رنگ بنفش ⇐ تیترهای اصلی.
رنگ قرمز ⇐ لینک به خارج.
رنگ قهوه‌ای ⇐ نقل قول.

…

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …