محمودرضا خاوری و خانواده میزراحی

«مافیای اسرائیل» و «تبهکاری سازمان‌یافته» در ایران

خبرگزاری بلومبرگ امروز، جمعه ۲۸ خرداد ۱۳۹۵/ ۱۷ ژوئن ۲۰۱۶، از شراکت بزرگ محمودرضا خاوری مدیرعامل پیشین بانک ملی ایران، با سام میزراحی یکی از انبوه‌سازان بزرگ مسکن در کانادا، پرده برداشت. این افشاگری در پی اختلافات مالی محمودرضا خاوری و پسرش خشایار با سام میزراهی و مطرح شدن این دعوا در دادگاهی  در اونتاریو است. به گزارش کاتیا دمیتریوا در بلومبرگ، خشایار خاوری پسر محمودرضا، شریک سام میزراحی و تأمین‌کننده مالی دو پروژه مهم او در تورنتو بوده است. خشایار خاوری مدعی ۸۱ میلیون دلار آمریکا خسارت وارده به اوست و سام میزراحی مدعی است که محمودرضا خاوری تلفنی او را تهدید کرده است.

به نوشته بلومبرگ، سام میزراحی به یک خانواده ایرانی تعلق دارد که در سال ۱۹۷۷ میلادی در شش سالگی به همراه خانواده‌اش به کانادا مهاجرت کرد و مشارکت خشایار خاوری در پروژه‌های سام میزراحی حدود شش سال پیش آغاز شد. بر اساس اطلاعات مندرج در وبسایت‌های رسمی سام میزراحی، او به خانواده‌ای یهودی تعلق دارد که اندکی قبل از انقلاب از ایران به کانادا مهاجرت کرد.

سام میزراحی از انبوه‌سازان بزرگ مسکن در کانادا

هر چند میزراحی ( میزراخیم، بن‌میزرخ : بنی‌مشرق،‌ مشرقیون ) نام عامی است که به یهودیان ساکن کشورهای دارای جمعیت غالب مسلمان، به ویژه خاورمیانه، اطلاق می‌شود،‌ ولی قرائن نشان می‌دهد که سام میزراحی به خانواده میزراحی ایران تعلق دارد. نامدارترین چهره این خانواده ابراهیم راد (میزراحی) است که از اواخر سال‌های ۱۹۶۰ میلادی از طریق انتقال غیرقانونی پول‌های کلان از ایران به انبوه‌سازی آپارتمان در اسرائیل مشغول بود.

ساواک در گزارش مورخ ۱۷ آذر ۱۳۵۰ درباره فعالیت‌های مافیایی – مالی ابراهیم راد (میزراحی) می‌نویسد:

«ابراهیم راد (قرین)، که نام سابقش میزراحی بوده، رئیس شرکت سهامی کارتن ایران و نیز شرکت برنت می‌باشد. شخص مذکور چه بوسیله سندسازی و چه شخصاً و چه به وسیله ایادی (مورد اطمینان) خویش ظاهراً به صورت قانونی و در حقیقت به صورت غیرمجاز از ایران ارز خارج می‌نماید و همیشه با استفاده از ریزه‌کاری‌های امور تجارت یکی دو برابر سرمایه خویش اعتبار در اختیار دارد.
مشارالیه به طرز محسوسی سعی دارد با پول و ثروتی که در ایران عایدش می‌گردد حتی‌الامکان سود حاصله را به اسرائیل منتقل نماید و به همین جهت کارمندانش که یهودی هستند (و در بعضی موارد غیریهودیان مورد اعتمادش) اخلاقاً مقید شده‌اند که اقلاً چند روز از تعطیلات سالیانه خود را در اسرائیل بگذرانند. نامبرده سکرتری دارد که نامش خانم زوزو باخاش می‌باشد. (این خانم تقریباً کلیه امور محرمانه شرکت را زیر نظر دارد) و در جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل، راد با کمک همین خانم اقدام به جمع‌آوری [پول] به نفع اسرائیل از سرشناسان یهود ایران اقدام نمود و در تمام این مدت چه خودش و چه خانم مزبور با نمایندگی و فرستاده‌های اسرائیل در تماس بودند.
ابراهیم راد حتی‌الامکان ترتیبی می‌دهد که مالیات کم‌تر از میزان مقرره به وی تعلق گیرد. بطور کلی شایع است که نامبرده با همکاری موشه دایان (وزیر دفاع اسرائیل) در کشور مزبور اقدام به کار آپارتمان‌سازی کرده است و نماینده وی در اسرائیل یک نفر ایرانی یهودی است بنام نادر دادبخش که در اسرائیل مقیم است و ضمناً در بانک‌های ایران دارای حسابی است که راد کلیه معاملات را از حساب مزبور وکالتاً برداشت می‌نماید و با این عمل نامبرده حساب شخصی قابل توجه برای خودش ایجاد نمی‌کند (در صورتی که کلیه اعتبارات بانکی نادر دادبخش که راد وکالتاً اجازه استفاده از آن‌ها را دارد عملاً به وی متعلق است.)
مقداری از مکاتبات نامبرده تحت نام پیتر نیوتون انجام می‌گیرد و صندوق پستی وی نیز بنام شخص دیگری است و بطور کلی در حاشیه امور تجارت اعمالی نیز از وی سر می‌زند (مانند موارد فوق) که مشکوک به داشتن فعالیت‌های سیاسی جلوه می‌کند و در بعضی موارد شنیده شده که فعالیت اطلاعاتی دارد و سازمان مسئول وی نیز سازمان اطلاعات انگلستان است…» (محمدتقی تقی‌پور، سازمان‌های یهودی و صهیونیستی در ایران، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، چاپ اول، ۱۳۸۱، صص ۱۷- ۱۸.)

ساواک در گزارش مورخ ۱۴ دی ۱۳۴۹ به دفتر ویژه اطلاعات می‌نویسد که دکتر ابراهیم راد اخیراً مبلغ پنج میلیون ریال به اسرائیل کمک کرده و یک میلیون دلار به هالیوود ارسال کرده تا از زندگی بن‌گوریون، نخست‌وزیر و وزیر دفاع اسرائیل، فیلمی تهیه شود. (همان مأخذ، ص ۵۷۹.)

به دلیل این پیوندها، در ۲۵ تیر ۱۳۵۸ دولت موقت طی مصوبه‌ای سهام ابراهیم راد و ۵۰ تن دیگر را در صنایع و معادن ایران به مالکیت دولت درآورد. علت، کسب «ثروت‌های کلان» از طریق «استفاده نامشروع از امکانات و تضییع حقوق عمومی» ذکر شده است.

شعبان جعفری در خاطراتش، ضمن شرح چگونگی تشکیل آرتش رهایی‌بخش ایران (آرا)، اولین گروه مسلح سلطنت‌طلبان برای براندازی جمهوری اسلامی ایران که فرماندهی آن با ارتشبد سابق بهرام آریانا و مقر آن در ترکیه بود، از سفر خود به اسرائیل می‌گوید. او از سوی آریانا مأمور می‌شود سه نامه برای اسحاق رابین، ژنرال غوزی نارکیس، رئیس بخش مهاجرت آژانس یهود، و ابراهیم قرین راد (میزراحی)، تاجر متنفذ یهودی که پس از انقلاب ساکن اسرائیل شد، ببرد. شعبان جعفری خانه ابراهیم میزراحی در اسرائیل را «عین کاخ سفید» توصیف کرده است. (هما سرشار، شعبان جعفری، تهران: نشر البرز، ۱۳۸۱، ص ۴۲۹)

سام میزراحی از انبوه‌سازان بزرگ مسکن در کانادا

ارتباطات محمودرضا خاوری با خانواده میزراحی می‌تواند راز جنجال اختلاس عظیم او و ربط آن را با کانونی آشکار کند که از آن با عنوان مافیای اسرائیل یاد می‌شود؛ همان کانونی که در رسوایی ایران – کنترا گوشه‌هایی از عملیات پنهان آن در ارتباط با ایران کشف شد و نام برخی از چهره‌های آن، به ویژه یعقوب نیمرودی و منوچهر قربانی‌فر در گزارش‌های دولت و کنگره آمریکا و به تبع آن در رسانه‌های غرب و ایران افشاء شد.

مافیای اسرائیل عنوانی شناخته شده است حتی برای یهودیان اسرائیل. سال‌ها پیش شمار زیادی از روزنامه‌نگاران یهودی اسرائیل با انتشار بیانیه‌ای اوفر نیمرودی، پسر یعقوب نیمرودی و مدیر خبرگزاری و روزنامه  معاریو را «گانگستر» و «ننگ جامعه روزنامه‌نگاری اسرائیل» خواندند.

تأمل در حدود ۳۰ هزار صفحه (۳۶ جلد) اسناد منتشرشده گزارش سنای آمریکا (۱۹۸۷- ۱۹۸۸) درباره رسوایی ایران – کنترا ثابت می‌کند که یعقوب نیمرودی و منوچهر قربانی‌فر، و شبکه قدرتمندی که در پس فعل و انفعالات غیرقانونی و تجارت مرگ در پرونده فوق بودند، کانونی مافیایی و فرادولتی هستند که از ارتباطات عمیق در دستگاه‌های دولتی اسرائیل و ایالات متحده آمریکا و بریتانیا و نیز از حضور و نفوذ قابل توجه و به شدت استتار شده در ایران برخوردارند.

بازنگری در ماجرای محمودرضا خاوری و سایر جنجال‌های بزرگ مشابه در ایران، از منظر فوق می‌تواند ابعادی شگفت از تکاپوی شبکه‌های تبهکاری سازمان‌یافته و پیوندهای خارجی آن را بشناساند. حیات جمهوری اسلامی ایران در گرو این شناخت است.

نویسنده: استاد عبدالله شهبازی

تنها با یک کلیک به کانال تلگرام اندیشکده مطالعات یهود بپیوندیم: