رشوه برای به رسمیت شناختن اسرائیل

پرده‌ای از روابط رژیم پهلوی و اسرائیل

ویلیام شوکراس روزنامه‌نگار و نویسنده مشهور انگلیسی که سال‌ها در روزنامه‌ها و مجلاتی مانند ساندی تایمز، آبزرور، واشنگتن پست و نیوزویک قلم زده است، در صفحه ۹۱ کتاب آخرین سفر شاه که نتیجه‌ی سه سال کوشش و پیگیری وی درباره روند زندگی محمدرضا پهلوی بوده، در خصوص روابط میان رژیم پهلوی با اسرائیل و به رسمیت شناختن اسرائیل از سوی رژیم پهلوی پس از یک سال و اندی از تشکیل این رژیم می‌نویسد:

«در میان کشورهای خاورمیانه ایران تنها کشوری بود که از ابتدا سیاست همکاری پنهانی با اسرائیل را در پیش گرفته بود. در واقع روابط با اسرائیل، مناسبات ایران با کلیه‌ی همسایگانش را تحت‌الشعاع قرار می‌داد.»

این نویسنده معتقد است که اسرائیل شناسایی دو فاکتوی خود را با پرداخت رشوه‌ی قابل توجهی به محمد ساعد نخست‌وزیر وقت ایران به دست آورده است. اسرائیلی‌ها از طریق یک آمریکایی با نام مستعار آدم که با موساد همکاری داشت و مأمور مذاکره با ایران بود از طریق یک تاجر ایرانی مبلغ ۴۰۰ هزار دلار به نخست‌وزیر ایران رشوه دادند تا موافقت هیأت وزیران را برای شناسایی اسرائیل به دست آورد.

محمد ساعد مراغه‌ای

در صفحه ۹۲ و ۹۳ این کتاب آمده است:

«در ژوئیه ۱۹۴۹ موافقت‌نامه‌های گوناگون ترک مخاصمه بین اسرائیل و دولت‌های عربی رسماً به جنگ ۱۹۴۸ خاتمه داد و موقعیت ارضی اسرائیل را تثبیت کرد. اکنون هدف اصلی سیاست خارجی اسرائیل شکستن دیوار انزوای سیاسی در منطقه بود. نخستین موفقیت در شناسایی کامل دیپلماتیک آن کشور [!!] از جانب ترکیه در ۱۹۴۹ به‌دست آمد. دومین موفقیت، شناسایی دوفاکتوی ایران در ۱۹۵۰ بود.
از اسناد بایگانی اسرائیل معلوم می شود که شنایایی دو فاکتوی اسرائیل تصمیم شخص شاه نبوده است. (در این موقع شاه چندان قدرتی نداشت) اسرائیل شناسایی دو فاکتوی خود را با پرداخت رشوه‌ی قابل توجهی به محمد ساعد نخست‌وزیر وقت ایران به‌دست آورد.
مذاکرات را از جانب اسرائیل یک امریکایی که هنوز در پرونده‌ها فقط «آدم» شناخته می‌شود و با موساد همکاری داشته است رهبری می‌کرد. او ضمناً یک تاجر ایرانی را می‌شناخت که با نخست‌وزیر دوست و «شریک تجاری» بود. از طریق این شخص نخست‌وزیر مطالبه‌ی ۴۰۰۰۰۰ دلار کرد تا موافقت هیئت وزیران را جلب و شاه را متقاعد سازد که شناسایی دو فاکتوی اسرائیل خدمت به منافع ملی ایران است.
این تقاضا منجر به بحث پر شر و شوری در وزارت خارجه‌ی اسرائیل گردید. نه‌تنها فراهم کردن این مبلغ هنگفت برای دولت نوبنیاد بسیار دشوار بود، بلکه بسیاری از مقامات اسرائیلی با شدّت و حدّت استدلال می‌کردند که اسرائیل نباید حیات خود را با پرداخت رشوه و اشاعه‌ی فساد آغاز کند. [!!] ولی «آدم» به ابتکار خودش قسط اولیه‌ی پول را که ۱۲۴۰۰ دلار بود به تاجر مزبور و نخست‌وزیر پرداخت.
نتایج این کار آنی بود. نخست‌وزیر درباره‌ی این‌که باید بین سیاست و مذهب تفکیک قائل شد با روحانیون به مذاکره پرداخت. تغییراتی در اعضای کابینه‌اش داد تا رأی موافق را تأمین کند و با شاه به گفت‌وگو پرداخت.
از قراری که به اسرائیلی‌ها گزارش دادند شاه گفته بود: اگر نخست‌وزیر و وزیر امورخارجه موافق شناسایی اسرائیل هستند، من حرفی ندارم. بنابراین مبلغ ۴۰۰۰۰۰ دلار پرداخته شد. این تماس‌های اولیه و رشوه‌ها تا سی سال بعد منجر به همکاری سیاسی و نظامی و امنیتی بین ایران و اسرائیل گردید.»

نطق حسین مکی در مجلس شورای ملی و بازتاب جهانی آن

پس از روی کارآمدن دولت دکتر مصدق، حسین مکی نماینده وقت مجلس شورای ملی، در طی نطقی در مجلس در خردادماه ۱۳۳۰، در خصوص نحوه‌ی شناسایی دولت جعلی اسرائیل از طرف ایران و این‌که این شناسایی با پرداخت رشوه از سوی اسرائیل انجام گرفته است، اظهاراتی نمود، که بلافاصله در رسانه‌های دنیا بازتاب یافت. اسناد پیش رو بخشی از این بازتاب در مطبوعات کشورهای عربی می‌باشد.

روزنامه «المصری»؛ ۳ خرداد ۱۳۳۰: (به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس)

«آقای حسین مکی، دست راست آقای دکتر مصدق، در طیّ نطقی که در مجلس شورای ملی ایراد نمود، اظهار داشت که جبهه ملی موقعی که ایران، اسرائیل را شناخت نسبت به این عمل اعتراض نمود، حالا هم با این کار مخالف است، زیرا که این کار در نتیجه‌ی رشوه انجام شده است و دلیل [آن] ردوبدل‌شدن چک‌هایی [است که] در دست است».

روزنامه «الحضاره» چاپ دمشق؛ ۶ خرداد ۱۳۳۰:

«…اگر دولت سابق [ایران] می‌دانست که این راز روزی آشکار خواهد شد، خود را هرگز به این کار پَست راضی نمی‌کرد و خودش و نام نیک ملت را به مقدار معدودی پول نمی‌فروخت، ولی چه باید کرد، طمع، شخص را به هلاکت می‌اندازد و پاداش مناسبی می‌دهد که عبرت دیگران باشد. و مایه‌ی تأسف است که در این سرزمین خاور خیلی کم کسانی را می‌بینیم که از حوادث، درس عبرت بگیرند. و این خود دلیل است که اکثریت هیئت حاکمه در کشورهای خاوری فاسد شده‌اند و هیچ چیز آن‌ها را از پیروی نیّات فاسد بازنمی‌دارد. نطق آقای مکی، منشی جبهه ملی، که گفت شناسایی اسرائیل با رشوه صورت گرفته، ما را سخت تکان داد و چرا چنین نباشد و ما از این‌که با پول کمی، ملتی فروخته می‌شود متأثر نشویم و دلمان به درد نیاید. این بی‌شرمی و پشت پا زدن به اصول اخلاقی، از کسانی سر می‌زند که کار ملت‌ها را به عهده دارند و بدون رضای ملت خود کارهایی می‌کنند که ملت از این بیزار است و استغفار می‌کنند…».

روزنامه «الحوادث» چاپ بغداد؛ ۷ خرداد ۱۳۳۰:

«آقای حسین مکی که به‌منزله‌ی دست راست آقای دکتر مصدق می‌باشد، در مجلس شورای ملی اظهار داشته که شناسایی دولت اسرائیل از طرف ایران در سال ۱۹۴۹ به‌وسیله‌ی دادن رشوه انجام گردیده و جبهه ملی در موقع خود با این شناسایی مخالفت کرده و هنوز هم نسبت بدان مخالف است».

 

««« پایان »»»

آشنایی با رنگ‌های به‌کار رفته در مقاله‌ی فوق:

رنگ آبی برای تأکید بر کلمات کلیدی است.
رنگ قهوه‌ای برای نقل‌قول استفاده می‌شود.
رنگ بنفش در تیترهای اصلی استفاده شده.
رنگ قرمز برای لینک‌دادن استفاده شده.

…

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …