بایگانی/آرشیو برچسب ها : احد هاعام

پروندهٔ «موش‌شناسی» که از مهم‌ترین پرونده‌های سایت اندیشکده مطالعات یهود است به دنبال شناخت و معرفی شخصیت‌های نفوذی و فتنه‌گر است!

ایده صهیونیسم قبل از هرتزل نیز وجود داشت، تا این‌که هرتزل توانست آن‌را تثبیت نموده و تشکیل یک دولت یهودی را تبدیل به هدف اصلی بخش اعظمی از یهودیان و دولت‌های بزرگ اروپا نماید.

پنحاس روتنبرگ از یهودی‌های روسیه و فردی انقلابی بود. زمانی‌که با الکساندر کرنسکی در انقلاب 1917 فعالیت می‌کرد، کارش آدمکشی و ویرانی بود. در تلمودی بودن نظیر نداشت و روح تلمود بر او حاکم بود.

ناحوم سوکولوف همچون دیگر سران صهیونیسم این‌گونه تظاهر می‌کرد که صهیونیست‌ها خواهان دولت سیاسی در فلسطین نیستند، بلکه میهنی معنوی و فرهنگی را می‌جویند که در آن از امنیت برخوردار باشند!

اوسشکین در کتابچه‌ای به نام برنامه سیاسی صهیونیسم نوشت: هر تلاشی که متوجه غیرفلسطین باشد هیچ ربطی به صهیونیسم ندارد و بهتر است کسانی که دست به چنین تلاش‌هایی می‌زنند زیر عَلَم صهیونیسم سینه نزنند.

مناخیم اوسشکین از یهودی‌های روس و قرین وایزمن در کاروان صهیونیسم بود. بیش از همه‌ی فعالان صهیونیسم گرگ‌صفت بود. با هرتزل کار کرد و اعلام کرد هرکس به سرزمینی جز فلسطین رضایت دهد خائن است.

ژابوتینسکی و رفقایش از نخستین کنگره هرتزل در بال سوئیس، اولین کسانی بودند که گفتند کشور یهود باید در تمام فلسطین و شرق اردن تشکیل شود و سپس از نیل تا فرات را در برگیرد.

پروتکل‌های یهود عصاره‌ی یک اندیشه و تفکر یهودی است، اما کسی که این عصاره را جمع کرده و در قالب پروتکل‌ها ریخته است، طبق گفته‌ی منتقدان اروپایی، آشر گینزبرگ یا همان احد هاعام است.

بعد از آن‌که پروتکل‌های یهود به انگلیسی ترجمه شد و نویسندگان به غور و کنکاش درباره آنها پرداختند، بزرگترین اندیشمند یهودی، آشر گینزبرگ معروف به احد هاعام از اهالی اودسا در معرض اتهام قرار گرفت.

هرکس در روش‌های یهود از زمان صدور اعلامیه بالفور تاکنون دقت کند، درمی‌یابد که برنامه‌ی مبتنی بر تجمع و یورش تنها برنامه‌ای است که یهودیان بر آن تکیه کرده‌اند و فعالیت‌های سیاسی نمایشی بیش نیستند.