Tag Archives: اسحاق لوریا

درخت در کابالا و فرقه‌های پاگانیستی جایگاهی مقدس دارد. هستی‌شناسی کابالا و اسطوره‌شناسی یهود بصورت سمبلیک در درختواره‌ای بنام «درخت حیات» معرفی می‌شود.

پدر عرفان کابالیسم اسحاق لوریا که شبکه عرفانی او را کابالای لوریانی می‌نامند، بر این باور بود که معادل درخت روح‌ها در بهشت، درخت‌های روح زمینی نیز وجود دارد.

اندیشه‌های اسحاق لوریا در کنار کتاب ظهر یکی از دو منبع اصلی فکری کابالا بود تا جایی كه کانون اصلی این مکتب در ایتالیا و در پیرامون لوریا و شاگردانش تمرکز یافت.

فضای پرهیاهوی مسیحایی نیمه سده هفدهم که به انقلاب پوریتانی انگلیس و موج گسترده انتقال نیروی انسانی به قاره آمریکا پیوند خورد، طبعاً باید مسیح خود را می‌آفرید. چنین بود که‌ شابتای زوی ظهور کرد.

یهودا هلوی می‌گوید: ساختار روحی یهودیان، به‌طور کلی با دیگران متفاوت است و هر فرد یهودی دارای قدرت نبوت است! این میراث، یهودیان را قادر ساخته است تا از فکر و اراده‌ی خدا آگاه شوند!

در فلسفه، شرور به عالم طبیعت اختصاص دارد و در عوالم بالاتر تضادی نیست. اما در تعالیم کابالا، شرور عالم علوی را نیز در بر گرفته و موطن آن نه عالم ناسوت که خود خداست!