Tag Archives: بابی‌گری

در ایران «یهودیت مخفی» با پدیده‌ای مشابه و خویشاوند به‌نام «بابیت مخفی» و «بهائیت مخفی» پیوند خورده است. بر گروه‌های فوق نام عام نهان‌پیشه‌گان نهاده‌ایم.

میرزا آقاخان کرمانی یکی از تکاپوگران شناخته‌شده بابی (ازلی) در عصر قاجار است که در کرمان، تبلیغ آیین باب، و نیز مبارزه با بهائیان را در لباس اسلام پی می‌گرفت!

بابیان ازلی، سیدحسن تقی‌زاده (از بزرگان مشروطه‌خواهان) را از خود می‌دانستند و حتی از مسافرت او به قبرس برای زیارت آرامگاه صبح ازل سخن می‌گفتند.

چهار فعالیت اصلی مانکجی لیمجی هاتریا در ایران: تقویت بابی‌گری، تأسیس و گسترش فراماسونری، اشاعه باستان‌گرایی و تقویت فرقه‌های اهل تصوف بود!

پدیده یهودیان مخفی و نقش ایشان در پیدایش و گسترش بابی‌گری و بهائی‌گری عامل مهمی در تحولات معاصر ایران است که باید مورد شناسایی مستند و علمی قرار گیرد.

برخلاف مورخینی که بابی‌گری را جنبشی ناوابسته می‌دانند، اسناد بر پیوندهای علی‌محمد باب با کانون‌های معینی تأکید دارد که شبکه‌ای از یهودیان در زمره آن بودند.

بايد میان تاریخ‌نگاری ایران و فعالیت‌های سازمان‌های مخفی و علنی وابسته به کانون‌های استعماری و از جمله فراماسونری پیوندهای بسیار عمیق قائل شد.

باب به خاندانی ثروتمند تعلق داشت که به دلیل نقش مهم‌شان در تجارت جهانی تریاک با بمبئی و چین به تجار تریاکی معروف بودند. آنان بعدها از سوی میرزا حسینعلی بهاء به افنان ملقب شدند.

در بررسی بابیت عواملی مورد غفلت بوده از جمله: تأثیر شیراز و بوشهر بعنوان دروازه تجاری ایران با بریتانیا و غرب در تکوین شخصیت باب و جایگاه خاندان باب در پرورش و تأیید دعاوی او.

بهاییت تجسم پروتکل‌های یهود در جهان تشیع است چرا که یهود پرچمدار تفرقه و فرقه‌سازی در جهان بوده و دولت استعماری انگلستان نیز شعار تفرقه بینداز و حکومت کن را از یهود اقتباس کرده است.