Tag Archives: دشمن‌شناسی

در اين صفحه لينک متن کامل مقالات کتاب تبار انحراف ؛ پژوهشی در دشمن‌شناسی تاریخی ؛ نوشته‌ی: حجةالاسلام مهدی طائب قرار داده شده.

از آنجا که یاران پیامبر تحمل پذیرش حقیقت را نداشتند، رسوا ساختن نفوذی‌ها نیز فایده‌ای نداشت؛ چنانکه پیامبر بارها این کار را کرد، اما تاثیری در روند تاریخ و نفوذ یهود نداشت.

یهود بنی‌قریظه می‌توانستند با پذیرش اسلام، حتی به زبان، جان خود را نجات دهند؛ اما نه تنها از پذیرش اسلام خودداری کردند، حتی حاضر نشدند عفو پیامبر را بپذیرند!

مستشرقان بر اسلام اشکال گرفته‌اند که اسلام دین شمشیر بوده و پیامبر (ص) دین خویش را با زور شمشیر پیش برده است. اینان برای اثبات، جنگ بدر را نشانه رفته‌اند.

هنگامی‌که پیامبر به مدینه رفت، این شهر برای مکیان، اردوگاه دشمن شد و مکه اردوی خودی؛ تهاجم مدنیان آغاز گردید و یهود از این زمینه پیش آمده نهایت استفاده را کرد.

پولس با ظرافت تمام، محتوای انجیل را تغییر داد، تا جایی که حتی نام قدس در منابع مسیحی (عهد جدید)، گاه یهودیه ذکر شده است.

خواص اهل باطل قوم یهود مردم را در مسیر سحر و قدرت‌سازی در برابر قدرت سلیمان علیه‌السلام قرار می‌دادند؛ چرا که در حکومت آن حضرت اجازه‌ی بهره‌وری نداشتند.

بنی‌اسرائیل آماده حرکت به سوی هدف بود. هدف اولیه دستیابی به قدس بود. خداوند، این سرزمین را مقدر بنی‌اسرائیل کرده بود، اما آنان از ولیّ خویش اطاعت نکردند.

با نابودی فرعون و سپاهیانش، موسی (ع) می‌توانست با بنی‌اسرائیل به مصر بازگردد و حکومت آنجا را به دست گیرد. اما مأموریت ایشان استقرار در سرزمین موعود بود.

بعد از ظهور موسی (ع) خداوند دو ماموریت به او ابلاغ کرد: 1- دعوت فرعون به اسلام 2- نجات ‌بنی‌اسرائیل از چنگ فرعون؛ با این دو ماموریت، ایشان وارد مصر شد.