Tag Archives: صنعت سینما

پس از جنگ جهانی اول سینما پرده‌پوشی را کنار زده و با ابطال تصور دروغین و انحرافی «هنر برای هنر»، ابعاد سه‌وجهی خود را به‌عنوان «صنعت هنر رسانه» آشکار ساخت.

لیبرالیسم با استفاده از ظرفیت رسانه و حذف شریعت به‌تدریج آستانه شرم و آستانه انزجار را آن‌چنان بالا برد که انسان غربی دیگر نیازی به دروغ‌گویی نداشته باشد!

سه فرمان هالیوود ابتدا «اهانت» به پیامبران را سرلوحه‌ی خود قرار داده و از سوی دیگر به «استهزاء» ایشان پرداخته و در نهایت به «تکذیب» ایشان همّت می‌گمارد.

هالیوودِ امروز، حاصل تلاش و عقده‌گشایی عده‌ای یهودی است که سعی‌شان برای آمریکایی‌شدن به نتیجه رسید و به فرمانروایان ابدی در صنعت پول‌ساز سینما بدل شدند.

فیلم 1917 که با تم ضدجنگ، شعار صلح می‌دهد، چطور می‌تواند در زمین سلطه‌طلبانی بازی کند که سیاستمدارانی چون وینستون چرچیل را موجب افتخار تاریخ خود می‌دانند؟!

فیلم اینسپشن یا تلقین، سعی می‌کند تا شک‌گرایی را به نحوی افراطی مطرح سازد و اذهان مخاطبان خود را به این نکته هدایت کند که هیچ واقعیتی وجود ندارد!

اصطلاح جنگ سرد که پس از جنگ جهانی دوم و با بروز اختلاف میان شوروی و آمریکا پیدا شد، نخستین‌بار توسط یک سیاستمدار یهودی به‌نام برنارد باروک به کار برده شد!

اگر تابوشکنی نسبت به تجربیات عملی و علمی جامعه که حاصل تفکر، یا تعبد ناشی از تفکر است صورت گیرد، امری مذموم بوده و از کارویژه‌های اصلی نفوذ فرهنگی است.

ایالات متحده توانست به‌نحوی فرصت‌طلبانه بر گرده‌ی تمدن‌های اروپایی، ابرقدرتی خویش را رقم زند؛ ابرقدرتیِ ویژه‌ای که اصلی‌ترین عامل در بروز آن بر دوش صنعت سینما بود.