Tag Archives: عبدالله شهبازی

خاندان روچیلد به کانونی تعلق داشتند که از سده‌ها پیش شبکه خود را در سراسر جهان گسترانیده و دقیقاً به سان یک فرقه و سازمان سیاسی منسجم و پنهان عمل می‌کرد.

الیگارشی زرسالار یهودی مستقر در انگلستان، بسته به اوضاع زمانه و مواضع سیاسی و اقتصادی رهبران احزاب، با هر دو حزب محافظه‌کار و لیبرال رابطه نزدیک داشت.

از درون فرقه رازآمیز کابالا و بر بنیاد میراث شابتای زوی و ناتان غزه‌ای شیاد دیگری به ‏نام یاکوب فرانک ظهور کرد و فرقه‌ای را بنیاد نهاد که به فرانکیست شهرت یافت.

شابتای زوی اندیشه‌پرداز نبود و تفکری منسجم نداشت؛ این ناتان غزه‌ای بود که به جعل یک مکتب از عقاید منتسب به شابتای دست زد؛ مکتبی که تداوم کابالیسم پیشین به شمار می‌رود.

شابتای زوی در بنادر غربی عثمانی ظهور کرد؛ نخست ادعا کرد که مسیح است ولی مدتی بعد، در زندان عثمانی، ادعای خدایی نمود. کمی بعد به اسلام گروید.

برخی افسانه اسباط گمشده بنی‌اسرائیل را به اکتشافات ماوراء بحار در آمریکا پیوند زدند و آن را به دستمایه ایدئولوژیک بسیار موثری برای نیل به اهداف غارتگرانه زرسالاری یهودی بدل ساختند.

مناسه بن اسرائیل در یک خانواده یهودی مخفی مستقر در پرتغال به دنیا آمد. وی را به عنوان اندیشه‌پرداز بزرگ سیاسی یهودی در سده هفدهم می‌شناسند.

آرمان‏‌های مسیحایی دال بر پایان جهان، ظهور مسیح و استقرار حکومت جهانی مسیحیت از پایه‌های اصلی اندیشه پوریتان‏‌ها بود و در این میانه سرزمین صهیون جایگاه محوری داشت.

اندیشه‌های اسحاق لوریا در کنار کتاب ظهر یکی از دو منبع اصلی فکری کابالا بود تا جایی كه کانون اصلی این مکتب در ایتالیا و در پیرامون لوریا و شاگردانش تمرکز یافت.

فردی مرموز به ‏نام دیوید روبنی از عوامل اصلی برانگیختن نخستین موج بزرگ آرمان‏‌های مسیحایی در فضای پس از جنگ‌‏های نافرجام صلیبی است.