اسطوره قوم برگزیده و نژاد برتر

اسطوره‌های سینمایی صهیونیسم (قسمت سوم) اسطوره قوم برگزیده

پیش‌ درآمد

بنی‌اسرائیل شامل دوازده قبیله بود که از میان آنها قبیله‌ی یهودا که مردمانی زیاده‌خواه داشت، بر دیگر قبیله‌ها چیره شد. حدود سال‌های ۵۳۹ – ۵۹۸ ق.م در «بابل» بود که بنی‌اسرائیل را با نام یهود شناختند. خود یهودا که ریاست این قبیله را برعهده داشت، نماد دورویی و نیرنگ در میان پسران حضرت یعقوب (ع) بود. او نقشه‌ی به چاه انداختن حضرت یوسف (ع) را کشید. (۱)

یهودیان آغازگر اومانیسم باستانی یهود بودند. آنان بنی‌اسرائیل را به سمت خواسته‌های دنیایی و حیوانی و خودبرتربینی نژادی پیش بردند و کتاب خدا را که «هدی و نور» (۲) بود، به «تورات» تحریف شده، بدل کردند. در تورات، یهوه را خدای ویژه‌ی عبرانیان دانستند و خدایان دیگری هم برای دیگر قوم‌ها به رسمیت شناختند.

روژه گارودی می‌نویسد:

این اسطوره، صرفاً باوری است بدون هیچ‌گونه سند تاریخی که بر اساس آن، یگانه‌پرستی با عهد عتیق رخ نموده است. برعکس، از خود کتاب مقدس چنین بر می‌آید که دو نگارنده‌ی اصلی آن، یهوه و الوهی، هیچ‌کدام یگانه‌پرست نبوده‌اند. آنها فقط برتری خدای عبری را بر دیگر خدایان و حسد او را در برابر آنان اعلان می‌کردند. (۳) خدای موآب «کامَش»، همچون دیگر خدایان (۴) به رسمیت شناخته می‌شود. (۵)

گارودی در ادامه‌ی این سخن، یادآور می‌شود که توحید، بیش از بنی‌اسرائیل در میان قوم‌های «خاورمیانه» رواج داشته است و چنین نبوده که خدای جهانیان، نخستین پسر خود و تنها بندگان برگزیده‌ی خود را یهودیان بداند. (۶)

خداوند در قرآن کریم در آیاتی، به بنی‌اسرائیل در زمان یکتاپرستی‌شان فرموده است:

«یا بَنی إسرائیلَ اذکُرُوا نِعمَتِی الَّتِی أنعَمتُ عَلَیکُم وَ أنّی فَضَّلتُکُم عَلَی العالَمینَ (۷) ای بنی‌اسرائیل! یاد کنید از نعمت‌هایی که به شما عطا کردم و شما را بر عالمیان (به نعمت کتاب و رسول) برتری دادم».

در آیه‌های دیگر نیز یهودیان، دشمنان مؤمنان (۸) و جزو فزون‌خواه‌ترین مردمان برای زیستن در دنیا (۹) معرفی می‌شوند. از این رو، ملاک فضیلت، تنها توحید و پرهیزکاری است، نه خون، نژاد، قبیله، ملیت و اصالت خانوادگی.

یهودیان به ویژه صهیونیست‌ها بر برگزیده بودن نژاد عبرانی تأکید فراوانی دارند. ناحوم سوکولوف می‌گوید:

در میان ملل متمدن، بی‌گمان یهودیان خالص‌ترین نژادند. (۱۰)

همچنین در این‌باره حاخام آیزنبرگ می‌گوید:

انسان هرچه یهودی‌تر باشد، انسان‌تر است. (۱۱)

الی ویزل (Elie Wiesel) یهودی آمریکایی و برنده جایز صلح نوبل! نیز بر این باور است که یهودی، از هر کس دیگری به انسانیت نزدیک‌تر است. (۱۲)

ربی کوهن در کتاب «تلمود» می‌گوید:

ساکنان زمین دو گونه‌اند: اسرائیل و ملت‌های دیگر که مانند یک پیکر بدان نگریسته می‌شود. اسرائیل، ملت برگزیده است و این عقیده‌ای است بنیادین. (۱۳)

صهیونیست‌های نژادپرست به برخی متون مقدس تحریف شده‌ی یهود استناد می‌کنند. در اینجا به برخی از متن‌ها اشاره می‌کنیم:

شما منحصراً به خداوند خدایتان تعلق دارید و او شما را از میان قوم‌های روی زمین برگزیده است تا قوم خاص او باشید؛ (۱۴) او از بین تمام مردم روی زمین، شما را انتخاب کرده است تا برگزیدگان او باشید… نه به دلیل بزرگ‌تر بودن شما از سایر اقوام، بلکه چون شما را دوست داشت و می‌خواست عهد خود را که با پدران شما بسته بود، به جا آورد. (۱۵)

این نژادپرستی و خودپسندی در اومانیسم جمعی یهود، آشکار شده است. در کتاب «تلمود» که مجموعه‌ی حکم‌ها و اخلاقیات و باورهای یهودی در طول تاریخ است، این دو ویژگی را می‌بینیم؛ برای نمونه در این کتاب می‌خوانیم:

فقط به یهودیان می‌شود به چشم انسان نگاه کرد. خارج از یهودیان، همگی حیوان هستند؛ احکام صادره در مورد خودداری از دزدی و غارت مال دیگران، فقط در مقابل یهودی‌ها صادق است؛ جان و مال دیگر ملل، حلال است؛ شریعت یهودی، زنا را بر مردان حرام کرده است. این فرمان فقط در مورد زن‌های یهودی است. عِرض و ناموس غیریهودیان، بر یهودیان حلال است. (۱۶)

همچنین در کتاب «قباله» (کابالا) که منبع تصوف یهود (کابالیسم) به شمار می‌رود، چنین آمده است:

دیگر انسان‌ها به تمام معنا بی‌محتوا و از نژاد پست هستند. آنها فقط برای خدمت به یهودیت زنده‌اند. آنان حیوانات کوچکی هستند. (۱۷)

این خودپسندی سبب شده است که انسان یهودی را از خدا بالاتر یا هم‌ردیف آن بدانند:

یهودی، خدای زنده‌ای است در کالبد انسان؛ (۱۸) خداوند، مجبور به برآورده کردن نیاز حاخام‌ها روی زمین است. (۱۹)

بررسی فیلم

این قوم‌گرایی یهود در فیلم‌های بسیاری دیده می‌شود. در فیلم بیگانه‌ای در میان ما (A Stranger Among Us) داستان زندگی یهودیان در شهر «نیویورک» به تصویر کشیده شده است. با توجه به این‌که بیشتر مردمان نیویورک مسیحی هستند، شاید در نگاه اول چنین به نظر برسد كه منظور از بیگانه، یهودیان هستند، ولی منظور از بیگانه، یک پلیس زن مسیحی از اهالی نیویورک است که به میان جامعه‌ی یهودی نیویورک می‌رود و اتفاق‌هایی برایش پیش می‌آید.

در فیلم ده فرمان (The Ten Commandments) نیز برگزیدگی قوم یهود، آشکارا به تصور کشیده می‌شود.

نژادپرستی در میان سازندگان فیلم پرنس مصر (The Prince of Egypt) به گونه‌ای ریشه دوانده که حتی دوبله‌کننده‌های اصلی پویانمایی پرنس مصر هم از میان یهودیان انتخاب شده‌اند: وال کیلمر به جای موسی (ع)، میشل فایفر به جای همسر حضرت، ساندرا بولاک، به جای خواهر ایشان و جف گلدبلوم به جای هارون (ع) سخن می گویند. (۲۰)

در سه‌گانه‌ی ماتریکس (The Matrix) هم تنها اهالی شهر «زایان» بیدارند و در اندیشه‌ی رهایی زمین از دست شیطان شریر ماتریکس هستند. دیگران در خواب عمیقی فرو رفته‌اند و چنین می‌پندارند که انسان‌اند و دارند زندگی می‌کنند.

در برخی فیلم‌های مطرح هالیوود در کمال تعجب می‌بینیم که برای دست یافتن به مقام جودای که به معنای یهودی است، (۲۱) قهرمان فیلم باید سختی‌های بسیاری را تحمل کند.

در فیلم کن لایمل در تل‌آویو (Kuni Leml in Tel Aviv) ساخته‌ی اسرائیل، داستان واقعی میلیونری هشتاد ساله، به تصویر کشیده شده که میان یهودیان محبوب بوده است. او از مخاطبان جوان خود می‌خواهد که با همسران یهودی ازدواج کنند تا نژاد یهود خالص بماند و خون یهودی با غیریهود آمیخته نشود، سپس به «فلسطین» اشغالی بروند. (۲۲)

پی‌نوشت‌ها: اسطوره قوم برگزیده ، اسطوره قوم برگزیده
1. «زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران»، ج ۱، ص ۲۹۵.
2. اشاره به آیه‌ی ۴۴ سوره‌ی مائده: « إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِیهَا هُدًى وَنُورٌ».
3. «عهد عتیق»، سفر خروج، باب ۲۰، فقرات ۲ – ۵.
4. عهد عتیق، سفر سموئیل اول، باب ۲۷، فقره ۱۹.
5. عهد عتیق، سفر قاضیان (۱) یادآوران (۱)، باب ۱۱، فقره ۲۴ و سفر پادشاهان، باب ۲، فقره ۲۷؛ به نقل از: «تاریخ یک ارتداد، اسطوره‌های بنیان‌گذار سیاست اسرائیل»، پیشین، ص ۴۹.
6. همان، ۵۴ – ۵۰.
7. آیه‌ی ۴۷، سوره‌ی بقره.
8. آیه‌ی ۸۲، سوره‌ی مائده: « لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِینَ آمَنُواْ الْیهُودَ وَالَّذِینَ أَشْرَكُواْ».
9. آیه‌ی ۹۶، سوره‌ی مبارکه‌ی بقره: «وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ النَّاسِ عَلَى حَیاةٍ».
10. علیرضا سلطان شاهی، مقاله‌ی «واقعیت یهودستیزی»، کتاب «پژوهه‌ی صهیونیت»، کتاب دوم، به کوشش: محمّد احمدی، مرکز مطالعات فلسطین، ۱۳۸۱، چ۱، به نقل از: محمّد حسین روحانی، «حکیم غیابی»، تهران، امیرکبیر.
11. روژه گارودی و ژاک وژرس، «محاکمه‌ی آزادی در مهد آزادی»، ترجمه: مجید خلیل‌زاده و همکاران، تهران، نشر مؤسّسه‌ی «فرهنگی اندیشه‌ی معاصر»، ۱۳۷۷، چ ۱، ص ۷۷.
12. همان.
13. «تاریک یک ارتداد، اسطوره‌های بنیان‌گذار سیاست اسرائیل»، ص ۴۹، به نقل از: «تلمود»، انتشارات Payot، پاریس، ۱۹۸۶م.
14. «عهد عتیق»، سفر تثنیه، باب ۱۴، فقره ۲.
15. همان، باب ۷، فقرات ۸ – ۶.
16. متن کامل «تلمود» به عبری بیش از چهل جلد است که یهودیان آن را ناقص و گزینشی به فارسی و عربی و انگلیسی ترجمه کرده‌اند تا حقیقت آشکار نشود و برخی موارد نژادپرستی و فسادپذیری آنان پوشیده بماند، این فرازها از این کتاب آورده شده‌اند: گروه تحقیقات علمی، «مبانی فراماسونری»، ترجمه: جعفر سعیدی، تهران، نشر مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۷۶، چ ۲، ص ۱۶، به نقل از: تلمود، بخش سلطان آروج، ص ۱۱۱.
17. مبانی فراماسونری، ص ۱۹، به نقل از: کتاب «قبالآ».
18. همان.
19. همان.
20. با استفاده از سایت سینمایی www.imdb.com و مقاله‌ی «سحر سامری، بررسی نفوذ صهیونیسم در سینما»، از سایت www.yahood.net.
21. Judah به معنای یهودا فرزند یعقوب و سبط یهود است که دنیاپرست‌تر از دیگران بود و از بعدها بر یازده سبط دیگر بنی‌اسرائیل چیره شد و هم‌کیشان خود را کشت و یهود امروز را پایه‌ریزی کرد. نک: «زرسالاران یهودی و پارسی، استعمار بریتانیا و ایران»، ج ۱، فصول «آغاز و پایان بنی‌اسرائیل» و «الیگارشی حاخامی و یهودیت جدید».
Judea همان منطقه‌ی یهودیه در جنوب «فلسطین» است که محلّ حکومت سبط یهودا بود.
Judean. Judaic هم به معنای یهودی و وابسته به یهود است. در کتاب «مبانی فراماسونری»، ص ۱۹، به نقل از: کتاب «قباله» می‌خوانیم:
یهودی، جودا و جواها، همه از یک وجودند. («جودا» به معنی تفکّر یهودی است و «جواها» به معنی «حاخام‌های الهی شده/ خدا شده» است.)
حاخام جوکانان می‌گوید:
تمام حاخام‌‌ها خدا خواهند شد و به آنها «جواها» خواهند گفت. به عنوان نمونه، در فیلم «جنگ ستارگان، بازگشت امپراتور» شاهد هستیم که قهرمان داستان در تلاش است به مقام «جودای» برسد.
22. «سلطه‌ی پنهانی»، پیشین، ص ۱۱۹، به نقل از: «سینمای صهیونیستی و تحریف تاریخ»، شمس‌الدین العجلانی، نشریه‌ی «ندای قدس»، سال پنجم، ش ۷۸، ص ۴۷.