یهود و بهائیت

بیت‌العدل با انتشار بیانیه‌ای انتساب رسانه «بهائی نیوز» (با مدیریت مرتضی اسماعیل‌پور)، به تشکیلات بهائیت را منکر شد و دستور به قطع ارتباط بهائیان با او داد!

امیرکبیر را می‌توان اولین دولتمرد شهید مبارزه با «تشیع انگلیسی» و قهرمان پیکار با انحراف دینی دانست، هرچند برخی کوشیده‌اند او را تا حد یک تکنوکرات تقلیل دهند!

به‌دلیل پیوند تئوسوفیسم و بهائیت با «استادان غیبی» واحد است که در سفر عباس افندی تبلیغات وسیعی به سود او، به‌عنوان یکی از رهبران تئوسوفیسم، انجام گرفت!

پدیده یهودیان مخفی و نقش ایشان در پیدایش و گسترش بابی‌گری و بهائی‌گری عامل مهمی در تحولات معاصر ایران است که باید مورد شناسایی مستند و علمی قرار گیرد.

از سالی که میرزا حسینعلی نوری (بهاء) به عکا منتقل شد، پیوند بهائیان با کانون‌های مقتدر یهودی تداوم یافت و مرکز بهائی‌گری در فلسطین به ابزاری مهم برای بریتانیا بدل شد.

برخلاف مورخینی که بابی‌گری را جنبشی ناوابسته می‌دانند، اسناد بر پیوندهای علی‌محمد باب با کانون‌های معینی تأکید دارد که شبکه‌ای از یهودیان در زمره آن بودند.

گرایش یهودیان بهائی به بهائیت واقعی نبود. بلکه یهودیان درصدد بودند با پذیرش آئین بهائی، منافع استعماری و جاسوسی خود را بیش از پیش تحقق بخشند.

می‌توان کتابی نوشت که آیا عبدالکریم ایادی بر ایران سلطنت می‌کرد یا محمدرضا پهلوی؟! همه خواهند پذیرفت که سلطان واقعی ایران، ایادی بود.

توریسم بهائی در عرصه جذب توریست و کمک به اقتصاد شکننده اسرائیل نیز نقش شایسته و درخور توجهی ایفا می‌کند.

حمایت اسرائیل از بهائيت جلوه‌های مختلفی دارد؛ از جمله رسانه‌های اسرائیل با کوچک‌ترین بهانه‌ای به تعریف و تمجید از این مسلک می‌پردازند و اخبار آنرا پوشش می‌دهند.