فتنه‌های یهود

در جنگ صفین دو عامل مهم کمر امیرمؤمنان (ع) را شکستند: یکی منافقینی مانند اشعث بن قیس یهودی نفوذی و دیگری مقدس مآبان جاهل.

دکتر «حبیب لوی» نویسنده کتاب «تاریخ یهود ایران» نکات مهمی پیرامون دوران بنی‌امیه ارائه نموده که ما نکات مطرح شده درباره تعاملات معاویه و یهود را نقل می‌کنیم.

یهود در انتقال قدرت از خلفا به بنی‌امیه نقش مهمی داشتند. آنان با نفوذ در دستگاه خلافت طوری جهت‌دهی کردند که قدرت به بنی‌امیه که با یهود متعاهد بودند منتقل شود.

شمر بن ذی الجوشن یک فرستاده ویژه از سوی شام است با مأموریتی سرّی. اهل بیت علیهم‌السلام نیز از میان تمامی وحشی‌های حاضر در کربلا، نگاه خاصی به شمر دارند.

مدعای این یادداشت این است که: از نگاه برخی ادعیه و قرآن کریم به‌خوبی می‌توان نقش یهود در فاجعه کربلا و عاشورا و شهادت امام حسین (ع) را به اثبات رساند.

خانه عثمان کنترل‌شده بود و کسی وارد خانه نمی‌شد، اما یک‌باره اعلام شد که عثمان کشته شد! و این‌گونه قاتل عثمان برای همیشه‌ی تاریخ در پرده‌ی ابهام باقی ماند!

سعد بن ابی‌وقاص از صحابه پیامبر است که در مکه مسلمان شد. نَسَب سعد با تردیدهایی روبه‌رو بود! از همین‌رو سعد هرکه را در نسب او تردید کند، لعنت کرد!

علیرغم نهی پیامبر (ص)، طلحه در شام با دختر بزرگِ یهودیان ازدواج کرده بود، اما مجبور شد در اثر اصرار عمر بن خطاب، زن یهودی‌اش را بدون طلاق رها سازد!

اشعث بن قیس خباثت را تا جایی پیش برد که حتی امام علی (ع) را تهدید به قتل کرد و در توطئه‌ی شهادت آن حضرت به دست ابن ملجم نیز دست داشت!

سازمان جاسوسی یهود در صدر اسلام بسیار با دقت و ظرافت عمل می‌کرد. همین‌ها هستند که لشکریان امام حسن (ع) را تبدیل به قاتلان امام می‌کنند!