صهیونیسم مسیحی

فارغ از نوع تفسیر و برداشت منحصر به‌فرد اوانجلیست‌ها از کتاب مقدس، تهیه‌ی برنامه زمانی توسط برخی سران این گروه برای پایان تاریخ قابل تأمل و توجه است.

مسیحیت بنیادگرا و معتقدان به عهد عتیق و یهودیان بنیادگرا گروه جریان اعتقادی سیاسی‌ای را به وجود آوردند که به مسیحیت صهیونیستی موسوم گشته است.

این مقاله به مسأله مسیحیت صهیونیستی و رسانه می‌پردازد. كسانی که با قدرت رسانه‌ای بالا در دفاع از اسطوره‌های صهیونیستی از یهودیان هم تندتر عمل می‌کنند!

پاسخ به این‌که ارتباط ایجاد شده بین روشنگری و کابالا توسط یهودیان بر چه مبنای فلسفی‌ای تکیه دارد، امری ضروری است.

چنان‌که از اسناد به جا مانده از ماسون‌گری برمی‌آید باور و اعتقاد به «معمار بزرگ کائنات» از سوی ماسون‌ها نیز پذیرفته شده بود.

پیوریتانیزم آمریکایی به عنوان یکی از نتایج اندیشه و باور پیوریتانیزم، همیشه تئوری «قوم برگزیده بودن یهودیان» را قبول داشته است.

فرهنگ آمریکا نیز از پیوریتان‌ها تأثیر پذیرفته بود. امروز بنیادگراها و پروتستان‌های ایوانجلیک در آمریکا را می‌توان ادامه پیوریتانیزم قلمداد کرد.

اگر چگونگی پیوستن مارتین لوتر پیشوای پروتستانتیزم به این باور را مطالعه كنیم، با تمایلات شدید او به دین عبرانی و منابع این دین روبه‌رو می‌شویم.

مهم‌ترین دستاورد روندی که با پروتستانتیزم آغاز گردید و با روشنگری ادامه یافت، پشت کردن به آخرت‌گرایی و روی آوردن به دنیا‌گرایی بود.

به طور مشخص تحول باور مسیحی - یهودی و تبدیل آن به صهیونیسم مسیحی به عنوان مکتب پروتستان‌ها در قرن میانه توسط فرقه‌ی پیوریتن (Puritans) یا پارسایان صورت پذیرفت.