بیل گیتس و اتحاد گاوی!

پرونده ویژه «جنگ جهانی غذا» ؛ قسمت چهاردهم گاوی

اشاره

پس از بررسی مبسوط متدهای گردش قدرت میان ابرکمپانی‌داران آمریکایی طی دویست سال اخیر، کنش‌های یک قرن گذشته‌ی مؤثرترین این کمپانی‌ها در حوزه جمعیت و غذا – بنیاد راکفلر – به تفصیل بررسی شد. در ادامه به نقش بنیادهای خوش‌نام و همکار راکفلر رسیدیم که «بنیاد بیل و ملیندا گیتس» از آن جمله بود. در این گزارش یکی از کنش‌های اساسی بنیاد گیتس در حوزه کشاورزی، غذا و واکسیناسیون که به‌صورت مخفیانه توسط بنیاد راکفلر راه‌اندازی و هدایت شده را برای اولین بار معرفی خواهیم کرد. گزارش زیر نشان‌دهنده متأثر بودن بیل گیتس از بنیاد راکفلر است که جای بسی شگفتی دارد.

سایت بنیاد راکفلر این برنامه‌ها را در ادامه برنامه‌های خود می‌داند که از ابتدای قرن بیستم آغاز شده بود.

بنیاد راکفلر در زمینه‌های «کشاورزی، فرهنگی، آموزش،‌ سلامت، علوم طبیعی، صلح و تقابل، و علوم اجتماعی» فعالیت داشته و تاریخچه منتشر کرده است. در این بخش از پرونده، یکی از صفحات این تاریخچه بررسی شده است، که به‌صورت روشن نشان می‌دهد بیل گیتس در پازل راکفلرها بازی می‌کند. تاریخچه دیجیتالی سایت بنیاد راکفلر، برنامه جامع واکسیناسیون بین‌المللی را از ابتکارات این بنیاد می‌داند و تصریح می‌کند: (۱)

«تخمین زده می‌شود هر سال ۱.۷ میلیون کودک از بیماری‌هایی که می‌توان از طریق ایمن‌سازی از آنها جلوگیری کرد، می‌میرند. از سال ۱۹۸۵ تاکنون به ابتکار بنیاد راکفلر، کمپین‌های واکسیناسیون کودکان علیه بیماری‌های مرگبار در سراسر جهان تشکیل شده است. اگرچه کارهای زیادی باقی مانده، اما تلاش‌های مشترک راکفلر و سازمان‌های بین‌المللی بزرگ تأثیر زیادی بر بهداشت کودکان در سراسر جهان بر جای گذاشته است.» (۲)

تصویر گزارش جاری در سایت بنیاد راکفلر

این سایت نقطه عطف این تلاش‌های جهانی را برگزاری یک کنفرانس در یکی از مراکز راکفلر در ایتالیا معرفی می‌کند:

«تلاش‌های جهانی راکفلر برای ارائه واکسن‌های دوران کودکی از سال ۱۹۸۴، پس از نشست بین‌المللی در مرکز کنفرانس بنیاد راکفلر در «بلاجیو»ی ایتالیا با موضوع حفاظت از کودکان جهان آغاز شد. نمایندگان بین‌المللی از حوزه‌های پزشکی، دولتی و بشردوستی برای ملاقات در مورد مفهوم یک برنامه جهانی ایمن‌سازی برای کودکان به‌عنوان یکی از ابزارهای ارائه مراقبت‌های بهداشتی اولیه و کاهش مرگ و میر کودکان در کشورهای در حال توسعه ملاقات کردند.» (۳)

تصویر سایت راکفلر از این برنامه؛ زیر عکس نوشته شده: کنیا ۲۰۰۵

اطلاعات بعدی نشان می‌دهد پیش از ۱۹۸۰، راکفلرها این برنامه را به سازمان بهداشت جهانی سپرده بودند؛ این سازمان در سال ۱۹۸۰ این برنامه را آغاز کرد، اما راکفلرها تلاش‌های این سازمان فراملی را کافی ارزیابی نکرده و در فاصله کوتاهی مجاب شدند که خود باید در رأس این برنامه قرار بگیرند:

«در سال ۱۹۸۰ سازمان بهداشت جهانی (WHO) برنامه گسترش ایمن‌سازی (EPI) را آغاز کرد؛ با این حال، در سال‌های بعد، این برنامه از محدودیت‌های مالی رنج می‌برد. جلسه بلاجیو منجر به تخصیص صدها میلیون دلار بودجه به این برنامه شد. در نتیجه میزان ایمن‌سازی در بعضی از نقاط به ۸۰ درصد افزایش یافت و میلیون‌ها نفر را نجات داد. با این وجود، در ۱۹۹۰ برنامه‌ها دچار افول شد و موفقیت‌های چشمگیر اواسط دهه ۱۹۸۰ تکرار نشد. به این ترتیب مشکل واکسیناسیون دوران کودکی نیاز به ایده‌های جدید داشت.» (۴)

ایده جدید که در سال ۱۹۹۰ شکل گرفت، مشارکت بین بنیاد راکفلر و سازمان‌های بین‌المللی بود که در این زمینه فعال بودند. خود بنیاد راکفلر این ایده را یک «مدل اولیه» معرفی می‌کند (۵) و درباره آن می‌نویسد:

«ابتکار واکسن کودکان (CVI) که در سال ۱۹۹۰ آغاز شد، چنین ایده‌ای را عرضه کرد. CVI تلاش مشترکی بین برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP)، صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، سازمان جهانی بهداشت، بانک جهانی و بنیاد راکفلر بود که با شرکای خصوصی و دولتی – شامل آژانس‌های دولتی، دانشمندان و تولیدکنندگان واکسن – انجام می‌شد. CVI به‌عنوان یک مدل اولیه از یک مشارکت دولتی و خصوصی، به ارائه خدمت پرداخت.» (۶)

این تاریخچه هدف این «مدل اولیه» را «تهیه واکسن‌های خوراکی تک‌دوز» معرفی می‌کند که اهداف خاصی را دنبال کند؛ و مراحل آن را این‌گونه تشریح می‌کند:

«هدف نهایی CVI، ایجاد واکسن تک‌دوز خوراکی بود که برای کودکانِ کشورهای در حال توسعه به‌آسانی در دسترس باشد. واکسن ایده‌آل آن است که کودکان را در برابر بیماری‌های عمده‌ی دوران کودکی حفاظت کند و به‌راحتی به نوزادان تزریق شود. علاوه بر این واکسن‌هایی که در کشورهای در حال توسعه استفاده می‌شوند باید به‌آسانی حمل شوند و قادر به حفظ کارآیی بدون استفاده از سرمایش باشند. CVI یک استراتژی تدریجی برای توسعه این واکسن تک‌دوز را تصویب کرد، هر هدف منتظر بخش قبلی می‌ماند. این اهداف میانی شامل موارد زیر است:
۱. بهبود واکسن‌های موجود
۲. توسعه واکسن‌های جدید
۳. ترکیب واکسن‌ها
۴. بهبود تولید واکسن، کنترل کیفیت و تضمین دسترسی واکسن در سراسر جهان.» (۷)

راکفلرها در ادامه بخشی از کمک‌های ملی خود به این برنامه را توضیح می‌دهند و در عین حال لزوم ورود بازیگران جدید را با دلیل «کمبود منابع مالی» لازم ارزیابی می‌کنند. این سایت می‌نویسد:

«بنیاد راکفلر ‌به‌عنوان یکی از حامیان اصلی CVI، کمک قابل توجهی به اهداف این برنامه کرد؛ این بنیاد در سال ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵، به ترتیب ۱.۳ و ۱.۲ میلیون دلار به منظور حمایت از برنامه‌های پژوهشی واکسن و سایر فعالیت‌های مربوط به توسعه و توزیع واکسن‌های کودکان در کشورهای در حال توسعه اختصاص داد؛ با وجود این مشارکت، CVI همچنان با کمبود مالی مواجه بود.» (۸)

حتی تاریخچه خود سایت «بنیاد بیل و ملیندا گیتس» نیز از سال ۱۹۹۷ عقب‌تر نمی‌رود، و آغاز کار را «متأثر شدن خانواده گیتس از مقاله‌ای درباره سلامت مردم فقیر دنیا» معرفی می‌کند؛‌ در حالی که تاریخچه سایت راکفلر از ورود رسمی گیتس‌ها به این برنامه لااقل از ۱۹۹۴ پرده بر‌می‌دارد. این تضاد بین روایت‌ها، به‌وضوح نشان می‌دهد برنامه مشارکت گیتس از مدتی قبل از ۱۹۹۴ آغاز شده بود.

تصویر تاریخچه سایت بنیاد گیتس از آغاز به کار این بنیاد در ۱۹۹۷ و مغایرت با روایت راکفلرها (۹)

سایت بنیاد راکفلر آغاز به‌فعالیت این بنیاد را ۱۹۹۴ می‌داند و درباره تشکیل یک سازمان نوین با همراهی بیل گیتس در «بلاجیو»ی ایتالیا در سال ۱۹۹۹ می‌نویسد:

«بنیاد بیل و ملیندا گیتس در سال ۱۹۹۴ شکل گرفت و یکی از نخستین اهداف آن، تمرکز بر تلاش‌های جهانی ایمن‌سازی بود. تبلیغات درباره بنیاد جدید و برنامه‌های تأمین مالی آن، توجه بیشتر و فرصت‌های جدید مالی را به ارمغان آورد. نشست بانک جهانی در بلاجیو در سال ۱۹۹۹ شامل کارمندان ارشد راکفلر، بنیاد گیتس، سازمان جهانی بهداشت، بانک جهانی و یونیسف بود. شرکت‌کنندگان نتیجه گرفتند که نیاز به جایگزینی CVI با یک سازمان جدیدتر و با ارتباط نزدیک‌تر به پایه‌گذاران آن وجود دارد. از این ایده، اتحاد جهانی واکسن و ایمن‌سازی (GAVI) در سال ۲۰۰۰ شکل گرفت.» (۱۰)

در بخش سازمان سایت «گاوی» اثری از راکفلرها نیست!

با وجود این‌که راکفلرها گرداننده اصلی زمینی بودند که خانواده گیتس را در عرصه واکسیناسیون و غذا وارد کرد، در سایت «گاوی»، از میان سازمان‌های شرکت‌کننده در آن کنفرانس در ایتالیا، فقط از راکفلرها اثری نیست! در حالی که سایت بنیاد راکفلر خود را یکی از اسپانسرهای متعهد GAVI می‌داند؛ و این سازمان را بخشی از ابتکارات عملیاتی در دست اقدام بنیاد راکفلر می‌شمرد که در این زمینه‌ها باید فعال باشد:

۱. کمک‌های مالی برای تحقیقات جدید واکسن
۲. مطالعه در زمینه روش‌های توزیع واکسن
۳. روش‌های تثبیت و پایدارسازی
۴. ارتقاء سطح همکاری‌ها از طریق جلسات مشاوره و جذب مشارکت عمومی / خصوصی. (۱۱)

به نوشته‌ی سایت بنیاد راکفلر، برای رسیدن به این اهداف، GAVI یک استراتژی چهار بخشی ایجاد کرد که شامل موارد زیر است:

۱. سرعت بخشیدن به استفاده از واکسن‌های نامطلوب و جدید.
۲. تقویت سیستم‌های بهداشتی که واکسن را ارائه می‌دهند.
۳. افزایش بودجه برای واکسیناسیون و ایجاد چنین برنامه‌هایی پایدار است.
۴. بازار؛ طوری‌که واکسن‌ها در سطح جهان، برای فقرا مقرون به‌صرفه و مناسب باشد. (۱۲)

و در نهایت سایت بنیاد راکفلر این برنامه‌ها را در ادامه برنامه‌های خود می‌داند که از ابتدای قرن بیستم آغاز شده بود، و در ادامه متودولوژی و روش اجرای بدیع برنامه را نیز – با ارجاع به برنامه‌های سابق خود – بیان می‌کند؛ این سایت می‌نویسد:

«به دنبال مدل بنیاد راکفلر که در اوایل قرن بیستم با «کمپین‌های کرم قلابی» شروع شد، GAVI نیاز به همکاری کامل دولت‌هایی دارد که تصمیم به شرکت در این برنامه دارند. تعهد شامل ایجاد کمیته‌هایی می‌شود که بتوانند کار سازمان‌های غیردولتی و همچنین دولت و نمایندگی‌های سازمان ملل و تولیدکنندگان واکسن محلی را هماهنگ کنند.» (۱۳)

در ادامه‌ی پرونده به برنامه مشترک راهبردی دیگری از بیل گیتس و بنیاد راکفلر در موضوع کشاورزی و غذا خواهیم پرداخت.

قسمت قبلی این مقاله ؛ قسمت بعدی این مقاله

پی‌نوشت‌ها:

[۱] اصل متن را در این آدرس ببینید:

https://rockfound.rockarch.org/childhood-immunization

[۲] It is estimated that each year 1.7 million children die from diseases that could be prevented through immunization. Campaigns to vaccinate all of the world’s children against fatal childhood diseases have been an ongoing initiative of the Rockefeller Foundation (RF) since 1985. Although much work remains, the combined efforts of the RF and other major international organizations have had a profound impact on the health of children world-wide.
[۳] RF’s global efforts to provide childhood vaccines began in 1984, following an international meeting at the RF conference center in Bellagio, Italy, on the protection of the world’s children. International delegates from the fields of medicine, government and philanthropy met to discuss the concept of a global immunization program for children as one means of providing primary health care and reducing mortality among children in the developing world.
[۴] The World Health Organization (WHO) had already initiated the Expanded Program on Immunization (EPI) in 1980; however, in later years, the program had suffered from financial constraints. The Bellagio meeting resulted in hundreds of millions of dollars in funding allocated to the EPI. As a result immunization rates rose to 80% in some places, saving millions of lives. However, by 1990 donor fatigue had set in, and the spectacular success of the mid-1980s could not be repeated. The problem of childhood immunization required new ideas.

[۵] در ادامه به «مدل نهایی» آنها نیز خواهیم رسید.

[۶] The Children’s Vaccine Initiative (CVI), begun in 1990, represented one such idea. The CVI was a collaborative effort between the United Nations Development Programme (UNDP), the United Nations Children’s Fund (UNICEF), the WHO, the World Bank, and the RF, working with private and public partners that included government agencies, scientists and vaccine manufacturers. CVI served as an early model of a private-public partnership.
[۷] The ultimate goal of CVI was the creation of a one-dose oral vaccine that could be made easily available to children in the developing world. The ideal vaccine would protect against major childhood diseases and be easily administered to infants. Vaccines to be deployed in the developing world also had to be easily transportable and be able to maintain effectiveness without the benefit of refrigeration.
The CVI adopted a gradual strategy to develop this one-dose vaccine, with each goal resting on the one before it. These intermediate goals included:
Improving existing vaccines
Developing new vaccines
Combining vaccines
Enhancing vaccine production and quality control, and ensuring vaccine availability world-wide.
[۸] As a major sponsor of the CVI, the RF made a significant financial contribution toward its goal. In 1994 and in 1995, the RF allocated $1.3 million and $1.2 million, respectively, in order “[t]o support vaccine research programs and other activities related to the development and distribution of developing country children’s vaccines.” Yet, in spite of such contributions, CVI still confronted financial shortages.

[۹] این تاریخچه را اینجا ببینید:

https://www.gatesfoundation.org/Who-We-Are/General-Information/History

[۱۰] The Bill and Melinda Gates Foundation was formed in 1994, and one of its earliest goals centered on global immunization efforts. Publicity surrounding the new foundation and its funding agenda renewed attention on the issue and brought new funding opportunities. A World Bank Summit held at Bellagio in 1999 included senior staff of the RF, the Gates Foundation, WHO, World Bank and UNICEF. Participants concluded that a new organization, more closely linked to its funders, needed to replace the CVI. From this idea emerged the Global Alliance for Vaccines and Immunization (GAVI) in 2000.
[۱۱] The RF remains a committed sponsor of GAVI. As part of RF’s ongoing Health Equity Initiative, the organization has appropriated grants for new vaccine research, the study of vaccine delivery and stabilization methods, and the promotion of collaboration through meetings, consultations and public/private partnerships.
[۱۲] To accomplish these goals GAVI created a four-part strategy that includes:
Accelerating the use of underused and new vaccines
Strengthening health systems that deliver vaccines
Increasing funding for vaccination and making such programs sustainable
Shaping vaccine markets, so that vaccines remain affordable and appropriate for the world’s neediest.
[۱۳] Following an RF model begun early in the 20th century with the hookworm campaigns, GAVI requires the full cooperation of governments that choose to participate in the program. Commitment includes creating committees that can coordinate the work of NGOs as well as government and United Nations agencies and local vaccine manufacturers.

گاوی ، گاوی ، گاوی ، گاوی ، گاوی ، گاوی ، گاوی ، گاوی ، گاوی

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …