اعجاز تاریخی قرآن و هیمنه علمی آن بر تورات

نمونه‌ای از اعجاز تاریخی قرآن

تورات، ماجرای حضرت موسی (ع) و فرعون را (طبق روش معمولش) با بسیاری از جزئیات نقل می‌کند. ولی سخنی از ادعای خدایی فرعون ندارد!

از سوی دیگر می‌بینیم که قرآن کریم از بسیاری جزئیات ماجرای فرعون چشم‌پوشی کرده است. اما ادعای خدایی فرعون را گزارش می‌کند! به‌عنوان نمونه:

«فَقَالَ أَنَا رَبُّکمُ الْأَعْلَى [نازعات : ۲۴] و گفت: من پروردگار بزرگ تر شما هستم.»

«قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَهًا غَیرِی لَأَجْعَلَنَّک مِنَ الْمَسْجُونِینَ [شعراء : ۲۹] (فرعون‌) گفت: اگر خدایى غیر از من اختیار کنى قطعاً تو را از (جمله‌) زندانیان خواهم ساخت.»

تورات و دیگر کتب مقدس یهود بارها آسیب دیده‌اند. و بارها مشمول بازنویسی و تجدید نظر شده‌اند.

از جمله بعد از تبعید بابلی، یعنی دورانی که خبری از شوکت پادشاهان بومی مصر نبوده است و حکومت مصر به‌دست شاهان بابل، آشور، ایران، یونان و… تصرّف یا محدود می‌شد.

جمع‌کنندگان تورات در این فضای تاریخی (و بعد از دوران شکوه فراعنه) اطلاع یا توجّهی به ادعای خدایی فرعون ندارند و سخنی از آن نمی‌گویند!

شباهت تصویر «فرعون» با «رع» (خدای خورشید)

در عین حال ادعای الوهیت فراعنه با اسناد مختلف باستان‌شناسی اثبات شده است. به‌عنوان نمونه در کتاب «اساطیر مصر» می‌خوانیم:

فرعون خدایان

شاید در دوره‌ی «شهریاری کهن» فرعون را خدائی زمینی می‌پنداشتند… از دوره‌ی شهریاری پنجم به بعد با قدرت یافتن هلیوپولیس فرعون را پسر خدا می‌نامیدند و با این همه فرعون در انجام مراسم و شعائر آئینی مقام سنّتی خود را حفظ کرد و در این مراسم او را هم‌پای همه‌ی خدایان جز رع می‌دانستند.

بدین‌سان فرعون تجلّی خدایان بر زمین و در همان حال کاهن خدایان و بدین دلیل است که در برخی تصاویر فراعنه را در حال نیایش خویش تصویر کرده‌اند و در همین تصاویر فراعنه برای حفظ سرشت خدائی خویش تطهیر خدایان را به شکل تطهیر خود در جلوس و تولد فرزندان خویش انجام می‌دهند.

یکی از القاب فرعون «آفریننده همه چیز» و لقب دیگر او «چشم رع» بود… به هنگام نیایش فرعون، مردم او را به‌عنوان اوزیریس، امون-رع یا حراختی [از خدایان مصری] نیایش می‌کردند.

منبع: کتاب «اساطیر مصر»، نوشته‌ی «ورونیکا ایونس»، ترجمه‌ی «باجلان فرخی»، انتشارات اساطیر، صص۱۸۳-۱۸۶

در کتاب دیگری نیز با همین عنوان، آمده است:

فرعون

فرعون را نیز باید در زمره‌ی ایزدان مصر برشمرد، زیرا ایزدگونگی پادشاه، بخشی از جزم‌اندیشی باستانیان بود. از این گذشته، او در نظر زیردستان، هم‌چون خدای خورشید پنداشته می‌شد که بر زمین فرمان می‌راند. افعیِ ویژه‌ی خدای خورشید بر سر او نقش بسته بود که از کامش شعله‌ی آتش برمی‌آمد و هراس به دل دشمنانش می‌افکند.

هرچه درباره‌ی او از کاخ یا از اعمالِ او بازمی‌گفتند، همگی برای خورشید نیز مصداق داشت. آنان می‌آموختند که او عملاً سیر خورشید را دایمی کرده است؛ زیرا هرگاه که پادشاهی برکنار می‌شد، رع، خورشیدخدای، با ملکه ازدواج می‌کرد و او فرزندی می‌زاد که به‌نوبه‌ی خویش بر اورنگ حیات می‌نشست.

در پرستش‌گاه‌ها، به‌ویژه در پرستش‌گاه‌های نوبیا، بسیاری از شهریاران باستانی و حتی خود شهریار زنده را اغلب در کنار ایزدان بزرگ می‌پرستیدند. بنابراین گاه می‌توان تصاویری از سلطنت فرعون را دید که در حال پرستش نگاره‌ی خویش است.

منبع: کتاب «اساطیر مصر»، نوشته‌ی «ژ. ویو»، ترجمه‌ی «ابوالقاسم اسماعیل‌پور»، نشر قطره، ص۱۱۱

اما قرآن کریم زمانی از این حقیقت خبر داد که از یک طرف، هنوز خط باستانی مصر رمزشکافی نشده بود، و از طرف دیگر کتاب مقدس نیز گزارشی در این‌باره نداده و منبع دیگری هم در دسترس آن محیط نبوده است.

اندیشکده مطالعات یهود (ایده‌ی یادداشت از مباحث استاد حسین مرادیانی اخذ شده است.)

««« پایان »»»

آشنایی با رنگ‌های به‌کار رفته در مقاله‌ی فوق:

رنگ آبی برای تأکید بر کلمات کلیدی است.
رنگ قهوه‌ای برای نقل‌قول استفاده می‌شود.
رنگ بنفش در تیترهای اصلی استفاده می‌شود.
رنگ قرمز برای لینک‌دادن استفاده می‌شود.

اعجاز تاریخی قرآن ، اعجاز تاریخی قرآن

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …