اندیشکده مطالعات یهود | Jewish Studies Center
نقش مسیحیت صهیونیستی در تاریخ اسلام به خصوص واقعه کربلا جای بسی تأمل دارد، در واقع کشیشان مسیحی یهودی شرایط را به گونه‌ای ترسیم کردند که حادثه کربلا به وقوع پیوست، بارزترین فردی که با نقشه طراحی شده کشیشان، تغییرات اساسی مبانی اسلام را دنبال می‌کرد، یزید بود، در واقع یزید با اجازه معاویه تحت تربیت سرجیوس يا سرجون قرار گرفت، وی یک کشیش صلیبی صهیونیست (البته به تعبیر امروزی) است، وقتی دید که اوضاع شهر کوفه آشفته شد، (مشاور و محرم اسرار معاویه) به یزید پیشنهاد داد که عبیدالله بن زیاد را به فرمانروایی کوفه برگزیدند و….
در خصوص زمینه جریان‌شناسی مسیحیت در زمان امام حسین علیه‌السلام و نقش مسیحیت تبشیری در شکل‌گیری قیام عاشورا خبرگزاری فارس با حجت‌الاسلام سیدمحمدرضا طباطبایی کارشناس ادیان و مذاهب گفت‌وگو کرده است که قسمت سوم و پایانی آن در ادامه می‌آید:
* این سوال حقیقتاً وجود دارد که بالاخره شراب‌خواری در مسیحیت حلال است یا حرام، ما می‌بینیم که یزید شراب‌خواری خود را با مسیحیت توجیه می‌کند؟
- در مورد حکم شراب در مسیحیت ما دو دیدگاه را باید بررسی کنیم:
1- یکی دیدگاه کتاب مقدس است که باید ببینیم چه می‌گوید؟ در یکی از سکانس‌های مستندی که در بررسی جریان‌های مؤثر بر جوانان ما در ایران ساخته شده، نوجوان ۱۶ یا ۱۷ ساله‌ای است که صریحاً می‌گوید من دین مسیحیت را دوست دارم، چون شراب در آن حلال است، حال باید ببینیم آیا شراب واقعاً بر اساس کتاب مقدس حلال است یا حرام است و این‌ها نمی‌دانند؟
2- دیدگاه دوم نگاه مسیحیت کنونی به بحث شراب است، مسیحیتی که شریعت را منسوخ می‌داند.
یزید شراب‌خواری می‌کرد. مدعی بود که مسلمان است. در حالی که مسلماً در اسلام، شراب‌خواری حرام است، امروزه بسیاری در حرمت شراب در اسلام تشکیک می‌کنند که یک خطر است، در جوامع مذهبی ما چون این حرمت خیلی مسلم است، زیاد بدان پرداخته نمی‌شود، اما نزد بسیاری از جوانان ما در مناطق آسیب‌پذیری مانند تهران این حرمت مسلم نیست.
قرآن کریم می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَیْسِرُ وَالْأَنصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (المائدة: ٩٠) اى کسانى که ایمان آورده‌اید، شراب و قمار و بت‌ها و تیرهاى قرعه پلیدند [و] از عمل شیطانند، پس، از آن‌ها دورى گزینید، باشد که رستگار شوید.» پس قاعدتاً یزید بر اساس فرهنگ و باور اسلامی شراب‌خواری نمی‌کرد، از سوی دیگر وی تحت تعلیم یک قبیله، خانواده و استاد و غلام مسیحی قرار داشت.
این شعر یزید مشهور است:
وَ إن حَرُمَت یَوماً عَلی دینِ أحمَدَ … فَخُذها عَلی دینِ المَسیحِ بنِ مَریَمَ
اگر نوشیدن شراب در دین اسلام حرام است، آن را مطابق دین مسیح بن مریم بنوش!
در منشأ توجیهات خانواده معاویه و مخصوصاً یزید لعنةالله‌علیه، برای باده‌گساری‌های خود در توسل به مسیحیت دو احتمال وجود دارد:
1- یکی اینکه آنان از آموزه‌های واقعی مسیحیت نیز آگاه بوده‌اند، اما صرفاً برای توجیه رفتار غیرشرعی خود چنین به دیگران می‌گفته‌اند. این احتمال بعید می‌نماید.
2- احتمال دوم این است که مسیحیانی که در خانواده معاویه نفوذ داشته‌اند علیرغم اطلاع از آنچه دین خودشان از آن نهی کرده است، برای نابود کردن جامعه اسلامی چنین آموزه‌هایی را به این خانواده القا کرد‌ه‌اند، چرا که شراب به ام الخبائث یا مادر پلیدی‌ها شهره است.
رسول الله (ص): «الخمرُ اُمُ الخَبائِث ؛ خمر ریشه زشتی‌ها و جنایات و امور پلید است.» (کنزالعمال، ۵ / ح۱۳۱۸۳)
رسول الله (ص): «الخَمرُ جِماع الأثمِ وَ اُمُّ الخبائِثِ وَ مِفتاحُ الشَّرِّ ؛ شراب گردآوردنده گناهان و ام‌الخبائث و کلید بدی‌هاست.» (میزان الحکمه، ح۵۱۳۳)
و من احتمال دوم را قوی‌تر می‌دانم.
با ترویج شراب در یک جامعه، خود به خود آن جامعه از درون نابود خواهد شد، این سیاست مسیحیت در طول تاریخ بارها تکرار شده است. چنان که شاهد نزدیک آن نیز در اندلس اتفاق افتاده است. امروزه نیز شاهدیم که جریان سلطه، از طریق میگساری‌های مدرن همچون، قرص‌های روان‌گردان، کراک، شیشه و امثال آن جوامع اسلامی را برای مقاصد خود آماده می‌کنند.
توجه مسیحیت به شراب در جوامع اسلامی نه از آن جهت است که دین مسیحیت به شراب سفارش کرده باشد. بلکه این سیاستی کهنه در نابودی ایمان‌داران حتی از بین خود مسیحیان است. مسیحیان متدین توسط مسیحیان صهیونیست. در جامعه اسلامی خودمان فراوان می‌شنویم که شراب در ادیان دیگر مجاز بوده است. این شایعه‌های نابودگر در حالی است که در روایاتی از امام صادق و امام رضا علیهما‌السلام آمده است: «ما بَعثَ اللهُ نَبِیَّاً قَطُّ اِلاَّ بِتَحرِیمِ الخَمر ؛ خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نفرموده است، مگر با این رسالت که شراب را حرام کرده.»
از یک طرف حضرت مسیح در اناجیل می‌گوید: (متی ۵)
۱۷ گمان مبرید که آمده‌ام تا تورات یا صُحُف انبیا را باطل سازم، نیامده‌ام تا باطل نمایم، بلکه تا تمام کنم.
۱۸ زیرا هر آینه به شما می‌گویم تا آسمان و زمین زایل نشود، همزه یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود.
۱۹ پس هر که یکی از این احکام کوچک‌ترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد، در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود. امّا هر که به عمل آورد و تعلیم نماید، او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد.
۲۰ زیرا به شما می‌گویم تا عدالت شما بر عدالت کاتبان و فریسیان افزون نشود، به ملکوت آسمان هرگز داخل نخواهید شد.
از طرف دیگر همین صحف انبیایی که حضرت مسیح (ع) آن را تأیید فرموده‌اند، درباره شراب در عهد عتیق این‌گونه آورده‌اند: (لاویان ۱۰)
۸ و خداوند هارون را خطاب کرده، گفت:
۹ «تو و پسرانت با تو چون به خیمه اجتماع داخل شوید، شراب و مُسْکِری منوشید مبادا بمیرید، این است فریضه ابدی در نسل‌های شما.
۱۰ و تا در میان مقدس و غیرمقدس و نجس و طاهر تمیز دهید.
۱۱ و تا به بنی‌اسرائیل همه فرایضی را که خداوند به دست موسی برای ایشان گفته است، تعلیم دهید.
بنابراین الان حاخام‌های یهودی شراب نمی‌نوشند و آن را حرام می‌دانند، البته حساب صهیونیست‌ها را جدا کنید، باید از مسیحیانی که دست به توجیه شراب‌خواری می‌زنند پرسید: چگونه است که هارون که از پیامبران الهی است، در زمان و مکان عبادت نباید شراب بخورد وگرنه از خدا دور می‌شود، ولی مسیحیان اگر در حال عبادت شراب بخورند به خدا نزدیک می‌شوند؟!
به نقل از حضرت سلیمان (ع) در مذمت شراب در امثال آمده است: (امثال ۲۳)
۲۹ وای از آنِ کیست و شقاوت از آن‌که و نزاع‌ها از آن کدام و زاری از آنِ کیست و جراحت‌های بی‌سبب از آنِ که و سرخی چشمان از آنِ کدام؟
30 آنانی را است که شرب مدام می‌نمایند و برای چشیدن شراب ممزوج داخل می‌شوند.
31 به شراب نگاه مکن وقتی که سرخ‌فام است، حینی که حبابهای خود را در جام ظاهر می‌سازد، و به ملایمت فرو می‌رود.
32 اما در آخر مثل مار خواهد گزید، و مانند افعی نیش خواهد زد.
33 چشمان تو چیزهای غریب را خواهد دید، و دل تو به چیزهای کج تنطّق خواهد نمود.
34 و مثل کسی که در میان دریا می‌خوابد خواهی شد، یا مانند کسی که بر سر دکل کشتی می‌خسبد.
35 و خواهی گفت: مرا زدند لیکن درد را احساس نکردم، مرا زجر نمودند، لیکن نفهمیدم. پس کی بیدار خواهم شد؟ همچنین معاودت می‌کنم و بار دیگر آن را می‌طلبم.
امثال ۲۰: ۱ شراب استهزا می‌کند و مسکرات عربده می‌آورد و هر که به آن فریفته شود حکیم نیست.
* خوب شاید این گونه توجیه کنند که شراب فقط بر لاویان حرام بوده است؟ یا مثلاً آیا نمی‌شود گفت: در این آیات خیمه اجتماع را قید مکانی حرمت دانسته و لذا این حکم مقید است؟
- اگر ما فقط آنچه در کتاب لاویان فصل ده آمده را در نظر بگیریم، توجیهی که شما فرمودید قابل قبول می‌شود. اما راه درست این است که همه آیاتی که در موضوع شراب در کتاب مقدس آمده را ببینیم، واژه شراب در کتاب مقدس بیش از ۱۶۰ مرتبه به کار رفته است. لذا شما باید بقیه آیات را هم ببینید.
* آیا آیه‌ای سراغ دارید که بر اساس آن شراب بر غیر لاویان و در غیر خیمه اجتماع هم حرام باشد؟
- بله! از عبارات فراوانی که در کتاب مقدس است، می‌توان اطلاق و حرمت بر غیر لاویان را هم استنباط کرد، مثلاً اشعیای نبی می‌گوید: وای بر آنانی که صبح زود برمی‌خیزند تا در پی مسکرات بروند و شب دیر می‌نشینند تا شراب ایشان را گرم کند و در بزم‌های ایشان عود و بربط و دفّ و نای و شراب است… (اشعیا ۵ : ۱۱-۱۲)
در این عبارات نه رنگ و بویی از حضور لاویان است نه اختصاص حرمت به خیمه اجتماع.
حتی پولس می‌نویسد: آیا نمی‌دانید که ظالمان وارث ملکوت خدا نمی‌شوند؟ فریب مخورید، زیرا فاسقان و بت‌پرستان و زانیان و متنعمّان و لوّاط، و دزدان و طمعکاران و میگساران و فحاشان و ستمگران وارث ملکوت خدا نخواهند شد. (اول قرنتیان ۶ : ۹ و ۱۰)
* مسیحیان معتقدند نهی، در این عبارت پولس، نهی از بدی هست. اما بر نهی و نباید نیست، به عبارت دیگر از مکروه ممانعت کرده نه امر حرام.
- پولس کلمه میگساران را همراه با ظالمان آورده است. شما در کنار هم باید ببینید، بحث زنا و لواط و دزدی و فحاشی را آورده و میگساری را هم آورده، اگر این طوراست باید بگوییم پس زنا و لواط هم بدند، نهی نشده‌اند و حرام نیستند در حالی که مسلماً مسیحیت آن ها را حرام می‌داند، شراب در کنار محرماتی قرار گرفته که در زمره ۱۰ فرمانند.
* افراط در شراب را حتی مسیحیت هم جایز نمی‌داند، ولی اصل نوشیدن رو بحث می‌کنیم. چون میگساری همان افراط است و منهی، ولی کم آن را هم یهودیت پذیرفته هم مسیحیت.
- بله! مسیحیان چنین توجیهاتی را دارند. یعنی مجبورند که داشته باشند. آن‌ها حتی در توجیه میگساری‌هایی که کتاب مقدس به پیامبرانی مانند حضرت نوح نسبت می‌دهد و می‌گوید العیاذ بالله آن پیامبران الهی شراب خورده‌اند، می‌گویند آب انگور بوده و شراب نبوده است یا در مراسم عشای ربانی می‌گویند ما در حدی نمی‌خوریم که مست شویم. بلکه به یاد مسیح مراسم نان و شراب را پاس می‌داریم.
هر چند در نظر ما مسلمانان این سخن پذیرفته نیست. فقهای عظام ما همگی اتفاق نظر دارند که شراب و هر مسکری، کلاً نجس و حرام است. اما فرض را بر این می‌گذاریم که این توجیهات مسیحیان پذیرفته باشد. صحبت ما در مسأله بالاتری است، صحبت ما این است که مسیحیت صهیونیسم در حال حاضر بحث شراب در حدی که مست نشوی را مطرح نمی‌کند، بلکه میگساری را که به طور قطع و مسلم کتاب مقدس با آن مخالف است را ترویج می‌کند، یعنی مسیحیت صهیونیسم از حدی که توجیه می‌کنند می‌گذرد، فقط برای آلوده کردن جوامع، مسیحیت اگر بخواهد طبق کتاب مقدسش عمل کند، نباید به میگساری سفارش کند.
ما شبکه‌های ماهواره‌ای دینی مسیحی‌ای داریم که رسماً شراب را تبلیغ می‌کنند، مربیان مسیحی یزید به او میگساری را آموخته بودند، چنان که با شراب‌خواری خویش نمازگزاران مسلمان را به سخریه می‌گیرد و می‌سراید:
دع المساجد للعباد تسکنها … و اجلس علی دکة الخمار واسقینا
ان الذی شربا فی سکره طربا … و للمصلین لا دنیا و لا دینا
ما قال ربک ویل للذی شربا … لکنه قال ویل للمصلینا
مساجد را برای عابدان واگذار تا در آن آرامش بگیرند … و خود بر دکان شراب‌فروش نشین و ما را شراب ده
آن کس که شراب نوشد در حالت خماری به طرب پردازد … در حالی که نمازگزاران نه دین دارند و نه دنیا
پروردگارت در قرآن «وای بر شرابخواران» نگفته … ولی «وای بر نمازگزاران» گفته است.
یزید در اینجا خیلی دقیق شبهه‌افکنی می‌کند، در حالی که در قرآن کریم حرمت شراب صریحاً آمده است و قبلاً به آن اشاره کردیم. یزید شخصیتی علمی نیست که چنین شبهاتی را بلد باشد. این‌ها از القائات مربیان مسیحی وی بوده است، چنان که گفتیم حتی در عدم حرمت شراب در دین مسیحیت می‌گوید:
وَ إن حَرُمَت یَوماً عَلی دینِ أحمَدَ … فَخُذها عَلی دینِ المَسیحِ بنِ مَریَمَ
* اما بر خلاف این شعر یزید که در دین مسیحیت شراب را حلال دانسته شما طبق آیاتی که از کتاب مقدس نقل کردید، شراب در مسیحیت هم حرام است و از نظر یک مسیحی متدین نباید شراب خواری صحیح باشد؟
- قطعاً همین طور است. لذا میگساری به سبک یزید، برای یک مسیحی و یهودی نیز ممنوع است، چنان که حتی برخی مسیحیان و یهودیان متدین آن زمان نیز به یزید اعتراض کردند، حتی در آن مجلس مشهوری که در قصر خود در حضور اسرای اهل بیت (ع) داشت.
۲ هزار آیه قرآن درباره یهودیت و مسیحیت است
* در نهایت می‌فرمایید چرا مسیحیت یهودیزه زمان امام حسین (ع)، یزید را این گونه تربیت کرد؟
- بخشی از پاسخ را در صحبت‌های قبل ارائه کردیم، از جمله این که بحث نژاد و برتری نژاد خاصی مطرح است، نژادی که به دنبال سلطه است و حکمرانی نژاد دیگری را بر نمی‌تابد. یقیناً اگر آن پیامبری که آمده بود از نژاد اسحاق بود، یهودیان و نیز مسیحیان نژادپرست آن زمان، ماجراهای تاریخی را به گونه دیگری مدیریت می‌کردند. در آن صورت آن جنگ‌ها و کینه‌توزی‌ها نمی‌بود، اما خداوند تاریخ را به گونه‌ای رقم زده که باید اقوام مختلفی مورد آزمایش قرار بگیرند. شما قرآن کریم را ببینید. مگر یهودیان چقدر بوده‌اند که باید این همه آیه درباره آنان در قرآن کریم آمده باشد. از حدود شش هزار آیه قرآن کریم، تقریباً ۲ هزار آیه آن درباره یهودیت و مسیحیت است. چرا باید موضوع این همه مهم باشد.
به دلیل همین مسائل و نقش آفرینی و دسیسه‌چینی‌هایشان در تاریخ زمان پیامبر (ص) است که باید مسلمانان با این قوم و به ویژه مسیحیان نژادپرستی یهودی، آشنا باشند. فرصت نشد که مباحث را بیشتر بیان کنیم، ولی سفارش می‌کنم عزیزان بحث سرجیوس یا همان سرجون را بررسی کنند که در دربار معاویه و یزید چه می‌کرده است؟
اینکه چرا ابوذر غفاری وقتی به این شخص در دربار عثمان اعتراض می‌کند، از فردای آن روز به ربذه تبعید می‌شود؟ اینکه یکی از مهمترین جایگاه‌ها در یک حکومت خزانه است، مسئول خزانه معاویه که باید مورد اعتمادترین شخص برای وی باشد، چه کسی بود؟ چرا باید عبیدالله بن زیاد با مشورت سرجون به عنوان حاکم کوفه انتخاب شود؟ و… این‌ها سؤالاتی است که در بررسی ریشه‌های تاریخی حضور یهودیان و مسیحیان از نوع جریان چهارم، ما را به پاسخ‌های جالب توجهی می‌رساند.
* با تشکر از اینکه فقط خود را در اختیار ما قرار دادید.
- بنده هم از شما تشکر می‌کنم. حوصله کردید، و تحمل فرمودید. برای شما آرزوی موفقیت و بهروزی دارم و امیدوارم خداوند همه ما را از یاران حضرت سیدالشهداء (ع) و مورد عنایت آن امام عزیز قرار دهد.
تنها با یک کلیک به کانال تلگرام اندیشکده مطالعات یهود بپیوندیم:
سلام
مباحث بسیار عالی و بصیرت افزا است
اجرتان با خانم فاطمه زهرا س