(از سری مقالات یهودیان، انگلیسیها و آغاز عصر نو) خاندان کوهن
خاندان کوهن
آرتور کوهن (104) (1830-1914)، پسر بنجامین کوهن و خواهرزاده سِر موسس و آبراهام مونتفیوره، در لندن به دنیا آمد و در کالج مادلن کمبریج تحصیلات خود را در رشته حقوق به پایان برد و بعدها از مسئولان دانشگاه کمبریج شد. وی در سال 1874 مشاور ملکه ویکتوریا شد و در سالهای 1880-1887 نماینده مجلس عوام و در دوران سلطنت ادوارد هفتم عضو شورای مشاورین خصوصی (105) پادشاه انگلیس بود. وی در سالهای 1874-1894، پس از سِر موسس مونتفیوره، ریاست شورای نمایندگان جامعه یهودیان بریتانیا را به عهده داشت.
پسر او، به نام سِر بنجامین آرتور کوهن (106) (1862-1942)، نیز از چهرههای سرشناس یهودی انگلیس بود و دخترش با سِر توماس فرگوسن (107) (1865-1951) ازدواج کرد. نام خاندان فرگوسن امروزه بر گروه کمپانیهای مسی فرگوسن (108) خودنمایی میکند که از مجتمعهای مهم صنعتی متعلق به زرسالاری معاصر است. (109)
لیونل لوئیز کوهن (110) (1832-1887)، نماینده مجلس عوام، و برادرش سِر بنجامین لوئیز کوهن (111) (1844-1909)، بارونت و نماینده مجلس عوام، نوههای جوزف کوهن، برادرزن ناتان روچیلد هستند:
لیونل لوئیز کوهن، مدیر بازار بورس لندن، از دوستان نزدیک لرد ناتانیل روچیلد و لرد راندولف چرچیل از چهرههای فعال سیاسی و مالی نیمه دوم سده نوزدهم و از سرمایهگذاران اصلی در احداث شبکههای راهآهن هند و مصر بود. او در سال 1885 به عنوان نماینده حزب محافظهکار به مجلس عوام راه یافت و تا زمان مرگ یکی از شخصیتهای اصلی مالی در پارلمان انگلیس به شمار میرفت. وی در سال 1887 دفتر محافظان یهود را به ریاست خود بنیان نهاد.
پس از مرگ لیونل کوهن، فعالیتهای سیاسی و اقتصادی او توسط برادرش، سِر بنجامین کوهن، و پسرش، سِر لئونارد لیونل کوهن (112) (1858-1938)، پی گرفته شد.
پسر سِر بنجامین کوهن، به نام سِر هربرت کوهن بارونت دوم (113) (1874-1968)، و دختر او، به نام حنا کوهن (114) (1875-1946)، دارنده نشان امپراتوری بریتانیا (115) از فعالین سیاسی و اجتماعی زمان خود بودند.
پسر سِر لئونارد لیونل کوهن به نام بارون لیونل کوهن (116) (1888-؟) نیز از چهرههای سرشناس سیاسی انگلیس بود. او در سال 1929 عضو شورای سلطنتی و در سال 1946 عضو شورای مشاورین خصوصی دربار بریتانیا شد. لیونل کوهن از شخصیتهای سرشناس قضایی بریتانیا بود، در سال 1950 به مقام لردی رسید و در سالهای 1950-1961 با عنوان لرد والمر عضو مجلس اعیان انگلیس بود. همسر او دختر سِر ایزیدور اشپیلمن (117) است.
اشپیلمن از خاندانهای سرشناس یهودی انگلستان است. تبار آنان به صرافی به نام آدام اشپیلمن (118) (1812-1869) میرسد. او با خواهر ساموئل مونتاگ ازدواج کرد. سِر ایزیدور اشپیلمن (1854-1925) حاصل این وصلت است. ایزیدور اشپیلمن از فعالین سرشناس عرصه آثار هنری و عتیقه در انگلستان بود و در سال 1905 شوالیه شد.
لرد کوهن والمر دارای پسری است به نام لئونارد کوهن (119) (متولد 1922). لئونارد کوهن، فارغالتحصیل کالج اتون و نیوکالج دانشگاه آکسفورد، در سالهای 1961-1976 عضو هیئت مدیره کمپانی م. ساموئل (120) بود که بعدها به کمپانی هیل ساموئل (121) تغییر نام داد. (122) او از سال 1976 ریاست انجمن مستعمراتی یهود (123) را به دست دارد. لئونارد کوهن دارای درجه افتخاری کلنلی از ارتش بریتانیاست.
سِر آندریو بنجامین کوهن (124) (1909-1968)، نوه لیونل لوئیز کوهن و برادرزاده سِر لئونارد کوهن، از مقامات بلندپایه وزارت مستعمرات بریتانیا بود. در سال 1947 معاون این وزارتخانه شد و مقدمات استقلال مستعمرات بریتانیا در قاره آفریقا را فراهم آورد. سِر آندریو کوهن در سالهای 1952-1957 فرماندار اوگاندا بود و در سال 1961 در رأس وزارتخانه جدیدالتاسیس توسعه ماوراء بحار جای گرفت. این وزارتخانه کارکرد رسیدگی به امور مستعمرات پیشین را به عهده داشت.
سِر آندریو کوهن خواهری به نام روت کوهن (125) (1906- ؟) داشت که از کارشناسان برجسته اقتصاد کشاورزی انگلیس بود. او تحصیلات خود را در کالج نیونهام کمبریج و دانشگاههای استانفورد و کرنل آمریکا به پایان برد و در سالهای 1933-1939 به عنوان پژوهشگر در انستیتوی پژوهشهای اقتصاد کشاورزی دانشگاه آکسفورد به کار پرداخت. سپس در کالج نیونهام کمبریج تدریس میکرد و در سال 1954 رئیس این دانشکده شد. روت کوهن دارای تألیفاتی در زمینه اقتصاد کشاورزی است. وی در سالهای اخیر درگذشت.
یکی از خواهران لیونل و سِر بنجامین لوئیز کوهن همسر سِر جوزف سباگ مونتفیوره بود و دیگری با ساموئل مونتاگ (لرد سوایتلینگ اول) (126) ازدواج کرد. برادر کوچک آنان به نام ناتانیل لوئیز کوهن (127) (1846-1913) با دختر یاکوب والی (128) ازدواج کرد. خاندان والی کوهن ثمره این وصلت است. کلنل یاکوب والی کوهن (129) (1874-1948)، سِر رابرت والی کوهن (130) (1877-1952) و کلنل چارلز والی کوهن (131) (1879-1963) پسران ناتانیل لوئیز کوهن هستند.
سِر رابرت والی کوهن از صاحبان صنایع انگلیس و از مدیران مجتمع رویال داچ شل بود. او در سال 1901 به عضویت هیئت مدیره کمپانی شل درآمد و از سوی سِر مارکوس ساموئل (لرد برستد)، بنیانگذار و رئیس کمپانی شل، (132) مأمور مذاکره با کمپانی رویال داچ هلند و اتحاد دو کمپانی شد. این مذاکرات سرانجام به تأسیس مجتمع مُعظَم نفتی رویال داچ شل انجامید. سِر رابرت والی کوهن طی سالهای مدید نقش مهمی در مدیریت این مجتمع ایفا کرد؛ در سالهای جنگ اول جهانی به تأمین نفت مورد نیاز متفقین کمک شایان کرد و به همین دلیل در سال 1920 به دریافت عنوان شهسواری امپراتوری بریتانیا (شوالیهگری) نایل آمد. وی از فعالین سازمانهای یهودی انگلیس بود و به عنوان رئیس شورای اقتصادی فلسطین و کورپوراسیون فلسطین در توسعه نهادهای اقتصادی صهیونیستی در فلسطین نقش فعال داشت. پالایشگاه نفت حیفا به ابتکار او احداث شد.
سِر رابرت والی کوهن دارای پسری به نام سِر برنارد والی کوهن (133) (1914-؟) است. او در سالهای 1960-1961 کلانتر لندن بود و در سال 1961 به مقام بارونتی دست یافت. همسر سِر برنارد والی کوهن دختر لرد ناتان (134) است. (135)
خاندان ورمز
در دوران اقتدار ناتان روچیلد در لندن، بندیکت ورمز، شوهر خواهر او، و همسرش نیز در انگلستان مستقر شدند.
سه پسر بندیکت ورمز به نامهای سولومون (136) (1801-1882)، گابریل (137) (1802-1881) و موریس بندیکت ورمز (138) (1806-1867) در نیمه اول سده نوزدهم بزرگترین و مجهزترین کشتزارهای چای را در جزیره سیلان بنیان نهادند که به املاک روچیلد شهرت داشت.
در سال 1871 دربار اتریش به سولومون ورمز عنوان بارون اعطا کرد و دربار انگلیس به وی اجازه داد که این لقب را در انگلستان نیز استفاده کند. پسر بزرگ او، به نام بارون جرج بندیکت دو ورمز (1829-1912)، در سالهای 1896-1900 نایبرئیس انجمن سلطنتی ادبیات بریتانیا (139) بود. پسر دیگرش، به نام هنری بندیکت دو ورمز (1840-1903)، ملقب به لرد پیربرایت (140) از سال 1880 نماینده مجلس عوام از حزب محافظهکار بود.
لرد پیربرایت در سال 1885، در دولت اول لرد سالیسبوری، در سمت دبیر پارلمانی اتاق بازرگانی انگلیس جای گرفت و در سال 1888 عضو شورای مشاورین خصوصی ملکه انگلیس شد. او در سالهای 1888-1892 معاون وزارت مستعمرات بریتانیا بود. وی عضو انجمن سلطنتی نیز بود و مولف کتابهای متعدد، از جمله در زمینه سیاست انگلستان در شرق، است. (141) گفته میشود که این کتاب برای او شهرت فراوان به عنوان یک اندیشمند سیاسی به ارمغان آورد و راه ارتقاء وی را در دستگاه دولتی انگلیس گشود. (142)
خاندان سالومونز
سِر دیوید سالومونز (143) (1797-1873)، که با نوه لوی بارنت کوهن ازدواج کرد، نخستین یهودی است که شهردار لندن شد. او پسر لوی سالومونز (144) است که از صرافان و تجار سرشناس لندن محسوب میشد.
دیوید سالومونز در سال 1823 به بازار بورس لندن پیوست و در سال 1834 عضو هیئت مدیره مجتمع بیمه لویدز شد. او در سال 1832 بهمراه سایر شرکایش بانک لندن و وستمینستر (145) را تأسیس کرد و بدینسان از نخستین یهودیانی بود که در تأسیس بانکهای سهامی انگلیس مشارکت نمود. او در سالهای 1835 و 1847 به عنوان کدخدای محلههای لندن برگزیده شد و سرانجام در سال 1855 شهردار لندن شد. دیوید سالومونز از سال 1859 تا پایان عمر نماینده مجلس عوام بود و در سال 1869 بارونت شد.
برادرزاده او، به نام سِر دیوید لیونل سالومونز (146) (1851-1925)، از چهرههای سرشناس صنایع الکترونیک و اتومبیلسازی انگلیس بود. (147)
خاندان موکاتا
خاندان موکاتا در اصل از مارانوهای اسپانیاست که ابتدا در هلند و برزیل و در اواخر سده هفدهم در انگلستان مستقر شدند.
آبراهام موکاتا (148) بهمراه گروهی از یهودیان – چون دیوید سنیور کورونل (149) آبراهام دو مرکاندو (150) یاکوب موکاتا (151) و اسحاق کاستانهو (152) – در برزیل هلند اقامت داشت. آنان از پلانتداران و تولیدکنندگان بزرگ شکر محسوب میشدند. (153) آبراهام موکاتا سپس به لندن مهاجرت کرد و در شراکت با آشر گلداسمید پسر آرون گلداسمید، کمپانی موکاتا و گلداسمید (154) را تأسیس نمود. یکی از اشتغالات پرسود این موسسه تأمین شمش نقره و طلا برای بانک انگلستان (155) بود. آبراهام موکاتا یازده فرزند داشت که یکی از آنان مادر سِر موسس مونتفیوره است.
یکی از پسران آبراهام به نام حاخام موسس موکاتا (156) (1768-1857)، دایی و معلم سِر موسس مونتفیوره، به فعالیتهای فرهنگی و دینی اشتغال داشت و از شخصیتهای درجه اول فرهنگی و علمی یهودیان انگلیس بود. او مولف کتابی است به نام انگیزیسیون و یهودیت (157) (1845) که در تکوین تصویر دروغین متعارف از “ستمهای” انگیزیسیون اسپانیا بر یهودیان نقش جدی داشت. موسس موکاتا از سپتامبر 1806 یکی از 12 صراف یهودی بازار بورس لندن بود.
یکی از پسران موسس موکاتا به نام دیوید موکاتا (158) (1806-1882) معمار بود و ایستگاههای راهآهن خط لندن – برایتون ساخته اوست. پسران دیگر موسس موکاتا نیز از چهرههای سرشناس یهودی انگلیس بودند. فردریک دیوید موکاتا (159) (1824-1905) از چهرههای سرشناس یهودی انگلیس در نیمه دوم سده نوزدهم بود که به امور فرهنگی و دینی اشتغال داشت. او دارای تألیفاتی در زمینه تاریخ یهود است و مولف کتاب یهودیان و انگیزیسیون (160) (1887).
از چهرههای متأخر این خاندان باید به سِر آلن آبراهام موکاتا (161) (1907-؟) اشاره کرد که از حاخامهای سرشناس یهودی سده بیستم بود. (162)
ادامه دارد…
قسمت قبلی این مقاله ؛ قسمت بعدی این مقاله
پینوشتها:
104. Arthur Cohen / 105. Privy Council / 106. Sir Benjamin Arthur Cohen / 107. Sir Thomas Colyer Fergusson / 108. Massey-Fergusson Group
109. درباره مجتمع فوق و سایر موسسات وابسته به زرسالاری جهانوطن معاصر در مقالهی “الیگارشی جهانی و دنیای امروز” سخن خواهیم گفت.
110. Lionel Louis Cohen / 111. Sir Banjamin Louis Cohen / 112. Sir Leonard Lionel Cohen / 113. Sir Herbert Benjamin Cohen / 114. Hannah Fleretta Cohen / 115. OBE (Order of the British Empire) / 116. Baron Lionel Leonard Cohen, Lord Cohen of Walmer / 117. Sir Isidore Spielmann / 118. Adam Spielmann / 119. Leonard Harold Lionel Cohen, Lord Cohen of Walmer / 120. M. Samuel & Co. Ltd. / 121. Hill Samuel & Co. Ltd.
122. درباره کمپانی فوق و جایگاه آن در شبکه جهانی زرسالاری جهانی در مقالهی “الیگارشی جهانی و دنیای امروز” سخن خواهیم گفت.
123. Jewish Colonization Association / 124. Sir Andrew Banjamin Cohen / 125. Ruth Louisa Cohen / 126. Samuel Montagu,1st Lord Swaythling / 127. Nathaniel Louis Cohen / 128. Jacob Waley / 129. Col. Jacob Waley Cohen / 130. Sir Robert Waley Cohen / 131. Col. Charles Waley Cohen
132. درباره سِر مارکوس ساموئل، چهره برجسته زرسالاری یهودی معاصر، و مجتمع مُعظَم رویال داچ شل در آینده سخن خواهیم گفت. در مقالهی “کانونهای زرسالار غرب و صعود سلطنت پهلوی” نیز با جایگاه و نقش خاندان ساموئل – مونتاگ آشنا خواهیم شد.
133. Sir Bernard (Nathaniel) Waley Cohen / 134. Lord Nathan / 135. ibid, vol. 5, pp. 658-661; vol. 15, p. 272; Who’s Who 1978, p. 491; Who’s Who 1993, p. 379 . / 136. Solomon Benedict Worms / 137. Gabriel Benedict Worms / 138. Maurice Benedict Worms / 139. Royal Society of Literature / 140. Lord Pirbrigth, Baron Henry de Worms / 141. Judaica, vol. 16, pp. 648-679. / 142. A. T. Camden Pratt and F. R. Hits. S., People of the Period, London: Neville Beeman Ltd., 1897, vol. 2, p. 272. / 143. Sir David Salomons / 144. Levi Salomons / 145. London and Westminster Bank / 146. Sir David Lionel Salomons / 147. Judaica, vol. 14, pp. 697-698; Wigoder, ibid, pp. 448-449. / 148. Abraham Mocatta / 149. David Senior Coronel / 150. Abraham de Mercando / 151. Jacob Mocatta / 152. Isaac Castanho / 153. Judaica, vol. 13, p. 1613. / 154. Mocatta and Goldsmid / 155. Bank of England / 156. Moses Mocatta / 157. Inquisition and Judaism. / 158. David Mocatta / 159. Frederick David Mocatta / 160. The Jews and the Inquisition. / 161. Sir Alan Abraham Mocatta / 162. Judaica, vol. 12, pp. 197-198; Lipman, ibid, p. 24.
منبع: عبدالله شهبازی ؛ زرسالاران یهودی و پارسی استعمار بریتانیا و ایران، ج 2، تهران: مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، چاپ دوم (پائیز 1390)
تنها با یک کلیک به کانال تلگرام اندیشکده مطالعات یهود بپیوندیم: