بایگانی/آرشیو برچسب ها : قوم یهود

ورنر سومبارت اقتصاددان و جامعه‌شناس برجسته آلمان و استاد ارشد دانشگاه برلین، از مهم‌ترین اندیشمندان اروپایی است که بطور تخصصی به پدیده زرسالاری یهودی پرداخته‌اند.

انگلستان در حالی به سده هیجدهم گام نهاد که زرسالاری یهودی آمستردام پایگاهی استوار در آن یافته بود. از دهه پایانی سده هفدهم، لندن از مراکز اصلی صرّافان یهودی به شمار می‌رفت.

سهم یهودا ناسی در بنیان‌گذاری نهادهای سیاسی و فقهی یهودیت و اقتدار اقتصادی و سیاسی الیگارشی یهودی چنان عظیم است که به درستی می‌توان او را بنیان‌گذار یهودیت جدید نامید.

ظهور الیگارشی حاخامی مدیون شورای سنهدرین است. همان نهادی که حکم قتل عیسی (ع) را صادر کرد و بعنوان عالی‌ترین مرجع دینی، سیاسی، فقهی و قضایی یهودیان تا دوران معاصر تداوم داشته است.

صدوقیون تداوم کهانت سنتی (کهنیم) قبیله یهودند و فریسیون بیانگر روحانیت جدید یهودی (حاخامیم). در سده نخست میلادی از آمیزش فریسیون و صدوقیون، با غلبه گرایش فریسی، الیگارشی حاخامی پدید شد.

به نوشته دایرة المعارف یهود، جولیوس سزار در جنگ‌های خود، یهودیان را «متحد خویش» می‌دانست و به پاس خدمات اشرافیت یهودی بندر حیفا را پس از اشغال به آنتیپاتر بخشید.

عزرای کاتب خاندان حکومتگری را بنیاد نهاد که تا پایان دوره سلوکی بر «ایالت یهود» فرمان راند و تا اواخر سده اول میلادی به عنوان متولی معبد سلیمان در رأس «جامعه یهودی» جای داشت.

در تاریخ‌نگاری یهود، تبعید بابل دومین مظلومیت بزرگ یهودیان، پس از انهدام قبایل ده‌گانه شمالی به‌وسیله امپراتوری آشور است. اما این ماجرا نیز دروغی بزرگ بیش نیست.

نوح مبارزه با کابالیسم را به انجام رسانید و قوم غرق شدند. اما بذر بعل‌پرستی در میان مردمان همسایه آن قوم نفوذ کرده بود و پس از طوفان از نو رواج یافت.

اشرافیت یهود که خود عامل انهدام بنی‌اسرائیل بود، آنگاه که نام و نشانی از آنان نماند، مظلومیت اسباط ده‌گانه را نیز به نام «مظلومیت قوم یهود» به تاراج برد.