Tag Archives: یهودی

از درون فرقه رازآمیز کابالا و بر بنیاد میراث شابتای زوی و ناتان غزه‌ای شیاد دیگری به ‏نام یاکوب فرانک ظهور کرد و فرقه‌ای را بنیاد نهاد که به فرانکیست شهرت یافت.

شابتای زوی اندیشه‌پرداز نبود و تفکری منسجم نداشت؛ این ناتان غزه‌ای بود که به جعل یک مکتب از عقاید منتسب به شابتای دست زد؛ مکتبی که تداوم کابالیسم پیشین به شمار می‌رود.

شابتای زوی در بنادر غربی عثمانی ظهور کرد؛ نخست ادعا کرد که مسیح است ولی مدتی بعد، در زندان عثمانی، ادعای خدایی نمود. کمی بعد به اسلام گروید.

برخی افسانه اسباط گمشده بنی‌اسرائیل را به اکتشافات ماوراء بحار در آمریکا پیوند زدند و آن را به دستمایه ایدئولوژیک بسیار موثری برای نیل به اهداف غارتگرانه زرسالاری یهودی بدل ساختند.

آرمان‏‌های مسیحایی دال بر پایان جهان، ظهور مسیح و استقرار حکومت جهانی مسیحیت از پایه‌های اصلی اندیشه پوریتان‏‌ها بود و در این میانه سرزمین صهیون جایگاه محوری داشت.

اندیشه‌های اسحاق لوریا در کنار کتاب ظهر یکی از دو منبع اصلی فکری کابالا بود تا جایی كه کانون اصلی این مکتب در ایتالیا و در پیرامون لوریا و شاگردانش تمرکز یافت.

فردی مرموز به ‏نام دیوید روبنی از عوامل اصلی برانگیختن نخستین موج بزرگ آرمان‏‌های مسیحایی در فضای پس از جنگ‌‏های نافرجام صلیبی است.

عبدالله کاشانی تألیف جامع التواریخ را به خود نسبت می‌دهد و رشیدالدین را سرزنش می‌کند که کتاب او را دزدید، به دست جهودان مردود به اولجایتو عرضه کرد و مِلک بزرگی پاداش گرفت.

با درگذشت اولجایتو پسر دوازده ساله او ابوسعید بهادرخان به سلطنت رسید. در دوران آغازین سلطنت امیر چوپان مغول همان نقشی را در اداره ممالک ایلخان داشت که زمانی امیر نوروز عهده‌دار آن بود.

در دوران سلطنت غازان خان، پزشکی یهودی را در دربار ایلخان می‌یابیم. او را با نام خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی می‌شناسیم؛ یکی از نامدارترین و قطعاً بحث‌انگیزترین وزرای ایلخانان مغول.