Tag Archives: تلمود

یهودیان، دهمین ماه بعد از ماه نیسان را، زمانی‌که در بابل بودند، ماه طوت نام گذاردند. روزهای هشتم، نهم و دهم این ماه، روزهای غمگینی برای ملت یهود می‌باشند.

ماه حشوان توسط یهودیان «مرحشوان» یعنی «حشوان تلخ» نیز خوانده می‌شود. زیرا در این ماه هیچ عیدی نیست و رنج‌هایی نیز در آن بر سر ملت ییسرائل وارد آمده است.

با نفوذ پادشاه مخفی یهود، ایمان مسیحی که بنا بود به‌عنوان یک انقلاب مقابل یهودیت ایستادگی کند، به‌تدریج تاثیرات خود را از دست داد و به یک مسیحیت یهودی تبدیل شد.

پیرقه آووت نام رساله‌ای از کتاب میشنا است که شامل اندرزهای اخلاقی دانشمندان دوره تنائیم بوده و حدود 1800 سال پیش تنظیم و تدوین شده است.

نفوذ یهود در کلیسای کاتولیک از راه‌هایی مانند نفوذ روحانیونی که به درجات بالا می‌رسیدند یا در قالب مشاور، پزشک یا خزانه‌دار کتابخانه پاپ صورت می‌پذیرفت.

آخرین بخش از سال دینی یهودیان، که به ماه الول و به‌دنبال آن عید سال نو منتهی می‌شود، دوران سوگواری یهودیان است که به یاد خرابی معبد اول و دوم برپا می‌شود.

بنا به عهد قدیم، قوم اسرائیل، قوم برگزیده خدا است. کسانی از این برگزیدگی یک برتری ماهوی فهمیده و چنان افراط کردند که به نژادپرستی روی آوردند!

تلمود از همان زمانی که تدوین شد جایگاه بسیار ویژه‌ای در یهودیت یافت و با گذشت زمان بر اهمیت آن افزوده شد به گونه‌ای که سخن از یهودیت تلمودی می‌رود.

برای یهودیت تلمودی و پیروان تلمود، سنت شفاهی که در فتوای اکثریت عالمان متبلور می‌شود، دو نقش اساسی و عمده دارد: تعیین الهامی و مقدس بودن متون و تفسیر آنها.

تورات و تلمود منابع آموزشی ساحری و جادوگری نیستند؛ بلکه مسبّب بروز رویکردی به عالم و آدم شدند که یهود را به سمت علوم غریبه و رازوارانه سوق دادند.