بایگانی/آرشیو برچسب ها : هلاخا

چه از نظر تاریخی و چه از نظر مابعدالطبیعی کابالا عرفانی مردانه است که برای مردان به وجود آمده است. تاریخ طولانی عرفان یهود هیچ نشانی از تأثیر همراهی زنان در آن نیست.

فلاسفه هرگز با میدارش مأنوس نبودند. اما هر اندازه که این اَگاداها برای فلاسفه نامعقول به‌نظر می‌رسید، عرفان یهود بیشتر متقاعد می‌شد که آنها یکی از کلیدهای ورود به قلمرو عرفانی‌اند.

عرفان یهود از ابتدا به دنبال آن بود که معرفتی را که بذاته انتقالش به دیگران مشکل است و در نتیجه سرّی است، با معرفتی که سنّت سرّی اولیا یا اشخاص برگزیده می‌باشد، ترکیب کند.

تلمود می‌گوید پس از ماشیح همه‌ی امت‌ها «یهودی» و دارای استقلال سیاسی خواهند شد و برخی معتقدند پس از ماشیح، فرزندان اسماعیل باید به دولت ماشیحانی خراج بپردازند!

یهودیان، دهمین ماه بعد از ماه نیسان را، زمانی‌که در بابل بودند، ماه طوت نام گذاردند. روزهای هشتم، نهم و دهم این ماه، روزهای غمگینی برای ملت یهود می‌باشند.

تلمود از همان زمانی که تدوین شد جایگاه بسیار ویژه‌ای در یهودیت یافت و با گذشت زمان بر اهمیت آن افزوده شد به گونه‌ای که سخن از یهودیت تلمودی می‌رود.

برای یهودیت تلمودی و پیروان تلمود، سنت شفاهی که در فتوای اکثریت عالمان متبلور می‌شود، دو نقش اساسی و عمده دارد: تعیین الهامی و مقدس بودن متون و تفسیر آنها.

آن‌چه در پی می‌آید کوشش نظری برای ارائه‌ی درکی نوین از تجدد است که بنیان‌های آن را در الهیات یهودی و اخلاق یهودی جست‌وجو می‌کند.

اهمیت تلمود تا بدانجاست که آئین یهود پس از آن را «یهودیت تلمودی» می‌نامند. تلمود تبلور و عصاره 280 سال تکاپوی نظری نسل متقدم حاخام‌های بین‌النهرین برای تدوین بنیادهای یک جامعه فاقد سرزمین است.

ظهور الیگارشی حاخامی مدیون شورای سنهدرین است. همان نهادی که حکم قتل عیسی (ع) را صادر کرد و بعنوان عالی‌ترین مرجع دینی، سیاسی، فقهی و قضایی یهودیان تا دوران معاصر تداوم داشته است.