Tag Archives: فریسیان

برای یهودیت تلمودی و پیروان تلمود، سنت شفاهی که در فتوای اکثریت عالمان متبلور می‌شود، دو نقش اساسی و عمده دارد: تعیین الهامی و مقدس بودن متون و تفسیر آنها.

در اثر آمیختن فرهنگ یونان و فرهنگ‌های دیگر، فرهنگ سومی به بار آمد که اساساً بر فرهنگ یونان استوار بود و از این‌رو یونان‌گرایی یا هلنیسم خوانده می‌شد!

پولس با ظرافت تمام، محتوای انجیل را تغییر داد، تا جایی که حتی نام قدس در منابع مسیحی (عهد جدید)، گاه یهودیه ذکر شده است.

قوم یهود زمانی طولانی را با کشتن انبیای مصلح سپری کردند و به امید رسیدن به حاکمیت جهانی، به تلاش‌های شیطانی خود ادامه دادند. سرانجام، نوبت حضرت عیسی رسید.

انقلاب مسیحیت در زمان نرون، امپراتور روم، آغاز شد و سپس به دستور تیتوس فلاویوس وسپاسین، طی جنگ‌های خونین و طولانی بی‌رحمانه سرکوب شد. سهم الیگارشی یهودی در این سرکوب شایسته پژوهش جدی است.

صدوقیون تداوم کهانت سنتی (کهنیم) قبیله یهودند و فریسیون بیانگر روحانیت جدید یهودی (حاخامیم). در سده نخست میلادی از آمیزش فریسیون و صدوقیون، با غلبه گرایش فریسی، الیگارشی حاخامی پدید شد.

سنهدرین به معناى عام آن، عبارت است از عالی‌ترین انجمن دینى یهود که شبیه سینودس در مجامع مسیحی است. سنهدرین در رابطه با دانشوران صهیون روزگار ما از اهمیت پنهان فوق‌العاده‌اى برخوردار است.

از آن‌جا که نوشتن مشنا و گمارا، در فلسطین و عراق انجام شد دو تلمود به وجود آمد: تلمود فلسطینى که یهود آن‌را تلمود اورشلیمی مى‌خوانند و تلمود عراقى که آن‌را تلمود بابلى می‌نامند.