Tag Archives: میشنا

پیرقه آووت نام رساله‌ای از کتاب میشنا است که شامل اندرزهای اخلاقی دانشمندان دوره تنائیم بوده و حدود 1800 سال پیش تنظیم و تدوین شده است.

آخرین بخش از سال دینی یهودیان، که به ماه الول و به‌دنبال آن عید سال نو منتهی می‌شود، دوران سوگواری یهودیان است که به یاد خرابی معبد اول و دوم برپا می‌شود.

تلمود از همان زمانی که تدوین شد جایگاه بسیار ویژه‌ای در یهودیت یافت و با گذشت زمان بر اهمیت آن افزوده شد به گونه‌ای که سخن از یهودیت تلمودی می‌رود.

برای یهودیت تلمودی و پیروان تلمود، سنت شفاهی که در فتوای اکثریت عالمان متبلور می‌شود، دو نقش اساسی و عمده دارد: تعیین الهامی و مقدس بودن متون و تفسیر آنها.

بحث از معنای لغوی واژه‌ی «تورات» و نیز سیر تحول کاربردهای تورات موضوع این مقاله است که در چند محور به آن می‌پردازیم.

اسرائیلی‌ها اطمینان مطلق دارند که قوم یهود از هنگامی که تورات در صحرای سینا بر او نازل شد وجود دارد و ایشان نوادگان مستقیم و انحصاری آن قوم هستند.

مهم‌ترین‌ مسئله‌ی‌ مرتبط‌ با تحریف غدیر خم كه حتی‌ از پرداختن‌ به‌ سند و دلالت‌ حدیث نیز با اهمیت‌تر است‌، این‌ است‌ كه‌ چرا به‌ این‌ حدیث‌ عمل‌ نشد؟

سهم یهودا ناسی در بنیان‌گذاری نهادهای سیاسی و فقهی یهودیت و اقتدار اقتصادی و سیاسی الیگارشی یهودی چنان عظیم است که به درستی می‌توان او را بنیان‌گذار یهودیت جدید نامید.

سنهدرین به معناى عام آن، عبارت است از عالی‌ترین انجمن دینى یهود که شبیه سینودس در مجامع مسیحی است. سنهدرین در رابطه با دانشوران صهیون روزگار ما از اهمیت پنهان فوق‌العاده‌اى برخوردار است.

از آن‌جا که نوشتن مشنا و گمارا، در فلسطین و عراق انجام شد دو تلمود به وجود آمد: تلمود فلسطینى که یهود آن‌را تلمود اورشلیمی مى‌خوانند و تلمود عراقى که آن‌را تلمود بابلى می‌نامند.