یهود و شیطان و شیطان‌پرستی

سال ۱۹۷۶: یهود و شیطان

هارولد روزنتال (Harold Rosenthal)، یهودی اشکنازی و دستیار سناتور یاکوب جاویتس (Jacob Javits) -که او هم یهودی اشکنازی بود- اظهار می‌دارد:

«بیش‌تر یهودیان تمایلی به پذیرش این مسئله ندارند، اما خدای ما شیطان است.»

هارولد روزنتال

سال ۱۹۷۹:

بارون و همسر بارون فیلیپ دی روچیلد (philIipi de Rothschild) با سرمایه‌گذاری مشترک رابرت مونداوی (Robert Mondavi) ساخت یک هرم را در نپا ولی (Napa Valley) کالیفرنیا -مقر رهبر و مؤسس کلیسای شیطان، یهودی اشکنازی آنتوان لاوی (Anton Lavey)- آغاز می‌نمایند. این مکان به اُپوس ۱ (Opus I) (به معنای اولین اثر) شناخته می‌شود و نمای این معبد به گونه‌ای است که گویی یک کارخانه‌ی شراب‌سازی است.

سال ۱۹۹۷:

در ۲۹ اکتبر این سال، ادموند دی روچیلد در ژنو از دنیا می‌رود. درست در همان روز، آنتون لاوی [یهودی مخفی و] مؤسس کلیسای شیطان می‌میرد. او در کتاب خود با عنوان کلام شیطان در خصوص طرح یهودیان برای سلطه بر جهان موسوم به «پروتکل‌های زعمای صهیون» اظهار می‌دارد:

«پروتکل‌های زعمای صهیون را مطالعه کردم، با خود گفتم که این طرح چه ایرادی دارد؟ آیا این همان شیوه‌ی کارکرد تمام طرح‌های جامع نیست؟ آیا عموم مردم، «مستحق» و حتی می‌توان گفت «خواستار» چنین استبدادی نیستند؟»

اعترافات آلبرت پایک

قبلاً در مقاله‌ی «روچیلدها، ایلومیناتی و جنگ‌های جهانی» دو مطلب از قول آلبرت پایک (ژنرال آمریکایی و طراح جنگ‌های جهانی) نقل کردیم. اولی نامه‌ای از او خطاب به جوزپه ماتزینی، كه در قسمتی از آن نوشته بود:

«…و توده‌های مردم که از مسیحیت سرخورده گشته‌اند و از آن زمان روح و جان آنان بدون سرپرست و رهبری مانده است و مشتاق کمال مطلوب هستند، اما نمی‌دانند به کجا این عشق خود را رهنمون سازند، نور حقیقی از تجلی جهانی مکتب اصیل شیطان را دریافت خواهند کرد که در نهایت در محضر عموم رخ می‌نماید. تجلی‌ای که از نهضت کلی واپس‌گرایانه‌ای نشأت خواهد گرفت که نابودی مسیحیت و الحاد را در پی خواهد داشت و این دو همزمان چیره گشته و ریشه‌کن خواهند شد.»

دومین مورد هم مربوط به کتابی بود که پایک در آن نوشته بود:

«کابالیست‌ها می‌گویند نام اصلی شیطان، وارونه‌ای از یهوه [نام خداوند در آیین یهود] است؛ چراکه شیطان، خداوند ظلمت نیست، بلکه نفی خداوند است … از منظر مریدان سالک این موجود یک شخص نیست، بلکه نیرویی است که در جهت خیر ایجاد شده است، اما خیری که در جهت اهداف شر خدمت می‌کند. این نیرو آلت دست آزادی و اختیار است … شیطان، صاحب نور [!] نامی عجیب و اسرارآمیز است که به روح ظلمت داده شده است. شیطان، فرزند صبح [!] آیا او نیست که درخور نور است و با شکوه بی‌نهایت خود، دیده‌ی جان‌های ضعیف، شهوانی یا خودخواه را کور می‌کند؟ بی‌تردید او همان موجود است!»

جالب این‌جا است که پایک در همان کتاب تأکید می‌کند که فراماسونری، دینی بر پایه‌ی فلسفه‌ی خفیه‌ی یهودیت است که در کابالا یافت می‌شود.

ستاره داوود يا مثلث شش‌پر شیطان؟

در مقاله‌ی «ستاره‌ی داوود یا مثلث شش‌پر روچیلد؟» هم در شرح ستاره‌ی موجود در پرچم اسرائيل خواندیم كه:

«رهبران اسرائیل استفاده از مثلث شش‌پر روچیلد را مخفی نگاه می‌دارند و در رسانه‌های گروهی وابسته به این خاندان، آن را نشانه ستاره‌ی داوود معرفی می‌کنند. با این حال تمام آن‌هایی که از نمادگرایی رمزآمیز آگاهی دارند، می‌دانند که این مثلث شش‌پر در مذاهب اسرارآمیز عهد عتیق، به عنوان نشان مُلِک يا مولوخ (Molech) (به عنوان دیو قربانی ناخشنود توصیف می‌شود و جالب اینجا است که نام جغدی سنگی است که افراد خاص در سازمان مرموز بوهمیان گراو (Grove Bohemian) آن را می‌پرستند) و عشتاروت (Astaroth) (به عنوان رب خازن جهنم توصیف می‌شود) استفاده می‌شده است.

به خاطر این‌که نشان مزبور از شش خط درست شده و شش ناحیه‌ی مثلثی و شش رأس دارد، عموماً به عنوان نشان شیطان نیز تلقی می‌شود. جالب این‌جا است که مثلث شش‌پر، همچنین برای نشان دادن سیاره زحل (Saturn) استفاده می‌شود؛ نامی که منتسب به اسم مرموز شیطان است. آیا این مسئله به منزله‌ی آن نیست که هرکسی که به نام اسرائیل کشته می‌شود، در واقع قربانی خداوند آنان یعنی شیطان می‌شود؛ علاوه بر این، روز تعطیل یهودیان -یعنی شبات- که روز شنبه است، در اصل به عنوان روز شیطان شناخته می‌شود.

خلاصه‌ی کلام این‌که مثلث شش‌پر بر روی پرچم اسرائیل، نشانه‌ی عددی جانور ۶۶۶ است. این جانور تمثال باستانی از شیطان است که بهsaturn [زحل] نیز شناخته می‌شود و روز مذهبی یهودیان در طول هفته به روز saturn معروف است.»