تقویم یهودی مبنای تاریخ شاهنشاهی

از برجسته‌ترین تحرکات یهودی و صهیونیستی در تاریخ معاصر ایران، برپایی جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی، در سال ۱۳۵۰ شمسی / ۱۹۷۱ میلادی است. تقویم یهودی

صرف‌نظر از چگونگی زمینه‌سازی‌ها، اقدامات و توجیهات درباره برگزاری مراسم موسوم به جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی و به‌علاوه، صرف هزینه‌های هنگفت و نیز مفاسد فراوان این مراسم، به‌طور خلاصه می‌توان گفت طراحی و اجرای این برنامه به‌تمامی از سوی مجامع صهیونیستی و اسرائیلی بود.

در افشای ماهیت این جشن، مثل همه‌ی موارد مشابه بیش و پیش از هرکس، حضرت امام خمینی (ره) پرچمدار نهضت اسلامی بود که مردم مسلمان ایران را نسبت به ماهیت و اهداف برگزارکنندگان این مراسم هشیار و آگاه نمود:

«… اطراف مملکت ایران در این مصیبت گرفتار هستند و میلیون‌ها تومان خرج جشن شاهنشاهی می‌شود. از قراری که یک جایی نوشته بود، برای جشن خود شهر تهران ۸۰ میلیون تومان اختصاص داده شده است؛ این راجع به خود شهر است. کارشناس‌های اسرائیل برای این تشریفات دعوت شدند به‌طوری که خبر شدم و نوشتند به من، کارشناس‌های اسرائیلی مشغول به پا داشتن این جشن هستند و این تشریفات را آنها دارند درست می‌کنند. این اسرائیل که دشمن اسلام است و الآن در حال جنگ با اسلام است…(۱)»

امام خمینی ضمن نکوهیدن فساد شاه و افشای توطئه‌ی صهیونیست‌ها، به سران کشورهای اسلامی هشدار دادند:

«… به این ممالک اسلامی بگویید که نروید به این جشنی که اسرائیل دارد بساط جشنش را به پا می‌کند یا درست می‌کند؛ کارشناس‌های اسرائیل در اطراف شیراز دارند بساط جشن را درست می‌کنند. در این جشنی که کارشناس‌های اسرائیل دارند این عمل را می‌کنند، نروید…(۲)»

برخلاف آنچه که برای محمدرضاشاه و سران و دولتمداران رژیم پهلوی توجیه و القا کرده بودند و علی‌رغم تبلیغات ادعایی دربار پهلوی مبنی بر بزرگداشت ۲۵۰۰ سال سلطنت و پادشاهی در کشور ایران، واقعیت این بود که جشن‌های ۲۵۰۰ ساله، صرفاً با هدف نکوداشت خاطره و تاریخ عزیمت یهودیان از بابل به ایران و بیت‌المقدس در زمان کوروش، در سال ۵۳۹ قبل از میلاد بود.

آن‌گونه که بعدها آشکار شد، محافل یهودی – صهیونیستی در سال ۱۳۴۰ شمسی/۱۹۶۱م، طرح و تمایل به برپایی این جشن را اعلام کرده بودند.

در سال ۱۹۶۱، اسرائیلی‌ها تصمیم گرفتند تا به‌منظور یادبود آزادی و رهایی ملت یهود از اسارتش در بابل، کنگره‌ای با شرکت تاریخ‌نویسان برگزار نمایند. تاریخ‌نویسان و شرق‌شناسان ایرانی هم به این اجلاس اسرائیلیان دعوت شدند. مشاور فرهنگی دربار که از گرایش‌های جاه‌طلبانه‌ی شاه مطلع بود، [از شاه] درخواست ملاقات کرد. در این ملاقات، تاریخ‌شناس معروفی که متأسفانه با تمام دانش خود از شخصیتی ضعیف و نفوذپذیر برخوردار است، او را همراهی می‌کرد و نظریه‌ی زیر را ارائه نمود:

«به جای آن‌که بگذاریم اسرائیلی‌ها این بزرگداشت را منحصر به آزادی یهودیان از بابل، نمایند، چرا تأکید را بر ارزش‌های والای کوروش کبیر، شاه هخامنشی قرار ندهیم و به سلطنت رسیدن او را به‌عنوان یکی از زمان‌های پرعظمت عهد عتیق جلوه ندهیم، تا به این ترتیب نشان دهیم که سلطنت در ایران منشأی اصلی و تاریخی دارد؟!»

این پیشنهاد به نظر شاه خیلی جالب آمد. (۳)

در آن زمان، بر اساس محاسبه‌ی کانون‌های صهیونیستی، سال ۵۳۹ قبل از میلاد به عنوان مبدأ، با سال ۱۹۶۱ میلادی (۱۳۴۰ شمسی) جمع شده و رقم ۲۵۰۰ به دست آمده بود.

بعضی دیگر عقیده دارند که چون کانون‌های مزبور موفق به برگزاری جشن‌ها در سال ۱۳۴۰ش/۱۹۶۱ نشدند، لذا ده سال بعد یعنی سال ۱۹۷۱م/۱۳۵۰ش، به برپایی این مراسم اقدام کردند. بر این اساس، آنها سال ۱۹۷۱ (۱۳۵۰شمسی) را با سال ۵۲۹ قبل از میلاد، که تقریباً همزمان با آغاز پادشاهی کوروش بود جمع و رقم ۲۵۰۰ را به دست دادند.

در یک اثر تحقیقی نیز در این‌باره چنین تصریح و تأکید شده است:

داستان آزادی یهود به دست کوروش در تورات نقل شده و جشن‌های ۲۵۰۰ ساله که محمدرضا پهلوی راه انداخته بود در واقع به خرج ملت ایران و به خاطر بزرگداشت این واقعه‌ی تاریخی محبوب یهودی‌ها و با رهبری و برنامه‌ریزی صهیونیست‌ها بود. (۴)

محافل یهودی و صهیونیستی نیز در این‌باره اعترافات جالب توجهی داشتند که در این نوشتار، فقط به یک نمونه از آنها بسنده شده است.

لطف‌الله حی یکی از سران انجمن کلیمیان تهران، نماینده‌ی مجلس شورای ملی، از مشاهیر و معاریف فراماسون و عضو برجسته تشکیلات صهیونیسم که ریاست «شورای یهودیان ایران» در «شورای مرکزی جشن‌های ۲۵۰۰ ساله» را عهده‌دار بود، در مهرماه ۱۳۴۹، طی اطلاعیه‌ای در میان جامعه یهود ایران، در این‌باره چنین نوشت:

«این جشن‌ها در حقیقت یادبود اولین اعلامیه حقوق بشری در ۲۵ قرن قبل است. همان اعلامیه‌ای که به فرمان کوروش کبیر شاهنشاه بزرگ ایران در آزادی ملت یهود از اسارت بابل و آبادی خانه خدا و معبد دوم در اورشلیم صادر شد و نه تنها به‌منزله لوحه زرینی در بزرگی روحی و عظمت فکر انسانی شاهنشاهی ایران در تاریخ بشریت به یادگار مانده و هنوز هم می‌درخشد بلکه ماده‌ی تاریخ ۲۵۰۰ ساله جامعه یهودیان ایران شد. در حقیقت اعلامیه کوروش کبیر ابتدای سکونت یهودیان ایران در ادوار عزرا و نحمیا و زروبابل در این دیار مقدس به شمار می‌آید.
فی‌الواقع جشن‌های سال آینده برای یهودیان ایران جنبه‌ی جشن ۲۵۰۰ ساله تاریخ ما [یهودیان] در ایران است.
از این حقایق مهم‌تر آن‌که این جشن‌ها در عهد سلطنت پرافتخار پدر تاجدار و انسان بزرگ قرن ما شاهنشاه آریامهر که به حق نزد یهودیان جهان کوروش ثانی لقب گرفته است، انجام می‌گیرد.
به همین منظور از مدت‌ها قبل از طرف شورای مرکزی جشن‌های شاهنشاهی با شرکت گروهی از سرشناسان و افراد بصیر جامعه یهود، شورای یهودیان ایران وابسته به شورای مرکزی جشن‌های شاهنشاهی تشکیل و با مطالعه‌ی مستمر و عمیق و مشاورات لازم برنامه اجرایی جامعه ما [یهودی‌ها] را در این‌باره تهیه نمود […که] شامل اقدامات مفصلی در زمینه‌های فرهنگی – بهداشتی جشن‌ها و مشارکت جوامع مختلف یهودیان جهان است به موقع خود به اطلاع همگان خواهد رسید تا هر خانواده یهودی ایرانی سهم خود را در آن ادا نماید.» (۵)

به هر صورت محافل یهودی صهیونیستی با برگزاری جشن‌های مزبور، و تغییر تاریخ و تقویم هجری شمسی ایران به تاریخ ظاهراً شاهنشاهی و در واقع «تاریخ و تقویم یهود ایران» سعی در تعقیب مقاصد خود کردند که با پیروزی انقلاب اسلامی و سقوط سلطنت پهلوی توطئه‌ی آنها نقش بر آب شد.

پی‌نوشت‌ها:
۱- صحیفه نور، ج۱: ص۱۶۷؛ سخنرانی ۶ خرداد ۱۳۵۰.
۲- همان.
۳- احسان نراقی: از کاخ شاه تا زندان اوین؛ ترجمه سعید آذری؛ مؤسسه خدمات فرهنگی رسا؛ چاپ اول، ۱۳۷۲؛ ص۵۹.
۴- شمس‌الدین رحمانی؛ لولای سه قاره؛ چاپ اول، ۱۳۷۱؛ حوزه هنری: ص۴۹.
5- همان.

منبع: پژوهه صهیونیست، مرکز مطالعات فلسطین، کتاب دوم، صص۴۲۹ تا ۴۳۲

تقویم یهودی ، تقویم یهودی

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …

تقویم یهودی ، تقویم یهودی ، تقویم یهودی