یهود و مهدویت و آخرالزمان

مناخم مندل اشنیرسون به نتانیاهو می‌گوید که «ماشیح» (منجی یهود یا همان دجال واقعی) هنوز ظهور نکرده است. نتانیاهو می‌گوید «ما در حال تلاش هستیم»!

سریال النهایه نشان می‌دهد که دنیای بدون اسرائیل با یک آمریکای تجزیه‌شده و با حاکمیت مسلمانان، چگونه دنیای بی‌رحم، وحشی و فاجعه‌باری خواهد بود!

فارغ از نوع تفسیر و برداشت منحصر به‌فرد اوانجلیست‌ها از کتاب مقدس، تهیه‌ی برنامه زمانی توسط برخی سران این گروه برای پایان تاریخ قابل تأمل و توجه است.

به طور مشخص تحول باور مسیحی - یهودی و تبدیل آن به مسیحیت صهیونیستی به عنوان مکتب پروتستان‌ها در قرن میانه توسط فرقه پیوریتن صورت پذیرفت.

از زمره مفاهيم مرتبط با موعودگرايي و انديشه نجات يهود، مفهوم هزاره‌گرايي در کتاب مقدس است. هزاره‌گرایی اعتقاد به بروز تحول يا رويداد عظيمي است که در آغاز يا پايان هر هزار سال واقع مي‌شود.

برای پی بردن به منشأ تقسیم زمان به ادوار هزار ساله باید به ادبیات مکاشفه‌ای یهود در نوشته‌ها و رسایل عهد عتیق و نیز کتاب‌های قانونی ثانی (فرعی) مراجعه کرد.

در سنت یهودی پایان هر هزار سال و آغاز هزاره بعدی نقطه عطفی در کل عالم تلقی می‌شود و با گسترش تاریخی این سنت تدریجاً جریان کلی حوادث عالم در قالب هزاره‌گرایی توجیه گردید.

یکی از اوصاف موعود عهد عتیق عبارتست از مأموریت اصلی وی که اساس‌ اندیشه قومی یهود را شکل داده و زمینه پدیدآمدن ادبیات ویژه‌ای با صبغه‌ی موعودگرایانه را در سنت یهودی سبب شده است.

به اعتقاد یهودیان سامری، نبی منتظر و موعود تاریخی از سبط یوسف است، اما عموم یهودیان به ویژه یهودیان اورشلیم بر این باورند که موعود آنها از سبط یهودا و از نسل داود (ع) است.