قول نتانیاهو به حاخام اعظم خباد برای زمینه‌سازی ظهور دجال

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر کنونی رژیم صهیونیستی، یک سیاستمدار معمولی نیست. او حتی به یک معنا، یک رئیس دولت افراطی، به آن مفهوم که نفتالی بنت و آویگدور لیبرمن چنین شناخته می‌شوند، نیست. او آشکارا فردی است که از دوران جوانی توسط محافل فرقه‌ای صهیونیستی مورد شناسایی قرار گرفت و اصطلاحاً او را برکشیدند و مرحله به مرحله به بالاترین جایگاه در رژیم اشغالگر قدس رساندند، تا پیش‌برنده‌ی پروژه‌های شوم و شیطانی این محافل، نه تنها برای فلسطین و منطقه، که کل صحنه‌ی بین‌الملل باشد. / دجال

این روزها، در بسیاری از تحلیل‌ها این مسأله را می‌شنویم که نتانیاهو قصد دارد به هر طریق ممکن، حتی با خبیثانه‌ترین و کثیف‌ترین روش‌ها، یک نزاع در سطح بین‌المللی ایجاد کند تا به زعم اربابانِ در سایه‌اش، جنگ جهانی سوم را کلید بزند. به بیان دیگر، او سیاستمدار برگزیده‌ی محافل قدرتمند و ذی‌نفوذ صهیونیستی است که به خیال خود قصد دارند مسیر تاریخ را به سمت غایت مورد نظر خودشان منحرف کنند. این ادعایی گزاف نیست و عقبه، سوابق و کارنامه‌ی نتانیاهو بر این حقیقت صحّه می‌گذارد.

دو ویدئوی زیر، یکی مربوط به سال ۱۹۸۸ و یکی مربوط به ۱۹۹۰ است که نتانیاهو به‌عنوان نماینده‌ی کنِسِت (پارلمان اسرائیل) در حال رقم زدن شهرت کذایی و سیاه خود بود. این دو ویدئو از دو دیدار با یک فرد است. این فرد، به نام «مناخم مندل اشنیرسون» (Menachem Mendel Schneerson 1994-1902)، معروف به رِبِه (Rebbe)، رهبر جنبش افراطی صهیونیستی موسوم به حسیدیسم نوین و رهبر فرقه‌ی یهودی موسوم به «خباد لوباویچ» (Chabad-Lubavitch) بود. او را یکی از مهم‌ترین و ذی‌نفوذترین (و بنا به روایتی قدرتمندترین) چهره‌ی به اصطلاح «معنوی» یهودیت صهیونیستی در قرن بیستم می‌دانند، چنان که صهیونیست‌ها به او لقب «مشیاخ» (مسیح) داده بودند!

مناخم مندل اشنیرسون (راست) در جوانی

شاید جالب باشد که بدانید اشنیرسون نقشی اساسی در انتقال هزاران جوان و نوجوان یهودی از ایران در سال ۱۳۵۷ و آستانه‌ی پیروزی انقلاب به آمریکا و سرزمین‌های اشغالی داشته است. [۱]

مناخم مندل اشنیرسون (شنرسان)

خباد لوباویچ، یا سلسله‌ی لوباویچرها، دارای افکار به‌شدت خطرناک و شوم و البته شیطانی هستند و شماری از پژوهشگران یهودیت به آن لقب «کنیسه شیطان» داده‌اند. بر طبق برخی گزارش‌ها، کنیسه‌ی خباد لوباویچ، در واقع رهبر معنوی اعقاب «یهودیان خزری» است که در ماجراهای منتهی به جنگ روسیه و اوکراین، و تلاش برای یهودی‌سازی این کشور و تبدیل آن به «اسرائیل بزرگ» نقشی اساسی داشته است.

«خانه خباد» به آدرس «۷۷۰، پارک‌وی شرقی»، ستاد مرکزی یهودیان حسیدی است. این ساختمان در بخش کراون هایتس محله بروکلین در شهر نیویورک در ایالات متحده آمریکا قرار دارد.

در ویدئوی اول، دیدار اشنیرسون با نتانیاهوی جوان در ۱۹۸۸ است که سرحاخام یهودی به بی بی می‌گوید که نخستین سخنرانی او در کنست بسیار خوب بود و او باید همین «راه» را ادامه دهد و هراسان نشود، چرا که «خدا» پشتیبان این راه است. برکت و توفیق همراه با این «رسالت» است!

او به نتانیاهو می‌گوید که «تو نقش تازه‌ی خود را شروع کرده‌ای». نتانیاهو هم می‌گوید: «من در شروع کارم نزد شما آمدم و قصد دارم بارها به شما مراجعه کنم.»

از حال و هوای این دیدار کوتاه و جملات رد و بدل شده، مشخص است که نتانیاهوی جوان برای عرض ارادت و تجدید بیعت نزد «حاخام اعظم» رفته بود.

در ویدئوی دیگری مربوط به ۱۹۹۰، باز نتانیاهو به حضور حاخام می‌رسد. این بار اشنیرسون به او می‌گوید که «مشیاخ / ماشیح» (منجی یهود که همان دجال واقعی است) هنوز ظهور نکرده است. نتانیاهو می‌گوید «ما در حال تلاش هستیم» و حاخام با تحکّم می‌گوید حتماً تلاش‌های نتانیاهو کافی نبوده است و باید لحظه‌ای را در راه تسریع ظهور ماشیح هدر ندهد.

اشنیرسون همزمان با این سخنان، برگه‌ای را به دست او می‌دهد و به او بشارت اخبار خوب و توفیقات بیشتر می‌دهد.

اشنیرسون در ژوئن ۱۹۹۴ مُرد و بنیامین نتانیاهو در ۱۹۹۶، به نخست‌وزیری رژیم اشغالگر رسید.

بیشتر بدانیم:
خباد؛ بازوی فرهنگی امنیتی یهود بین‌الملل

پی‌نوشت:

[۱] https://www.chabad.org/therebbe/article_cdo/aid/2320574/jewish/The-Israeli-Journalist-Iran-and-the-Rebbes-Vision.htm

««« پایان »»»

آشنایی با رنگ‌های به‌کار رفته در مقاله‌ی فوق:

رنگ آبی برای تأکید بر کلمات کلیدی است.
رنگ قهوه‌ای برای نقل‌قول استفاده می‌شود.
رنگ قرمز برای لینک‌دادن استفاده شده.

دجال ، دجال ، دجال

اندیشکده مطالعات یهود در پیام‌رسان‌ها:

… … …