شکل‌گیری یهود

قوم یهود زمانی طولانی را با کشتن انبیای مصلح سپری کردند و به امید رسیدن به حاکمیت جهانی، به تلاش‌های شیطانی خود ادامه دادند. سرانجام، نوبت حضرت عیسی رسید.

خواص اهل باطل قوم یهود مردم را در مسیر سحر و قدرت‌سازی در برابر قدرت سلیمان علیه‌السلام قرار می‌دادند؛ چرا که در حکومت آن حضرت اجازه‌ی بهره‌وری نداشتند.

خداوند قبل از انحطاط بنی‌اسرائیل آنان را بر جهانیان برتری داده بود. اما آنها خطای بزرگی مرتکب شدند و گمان کردند خداوند نژاد آنان را ارج می‌نهد!

بنی‌اسرائیل آماده حرکت به سوی هدف بود. هدف اولیه دستیابی به قدس بود. خداوند، این سرزمین را مقدر بنی‌اسرائیل کرده بود، اما آنان از ولیّ خویش اطاعت نکردند.

سامری طلاهای بنی‌اسرائیل را جمع کرد و گوساله‌ای آراست و آن را خدای بنی‌اسرائیل نامید. از عوامل تخریب در شرایط انتظار، بدل‌سازی است.

هر قبیله بنی‌اسرائیل خود را به یکی از فرزندان یعقوب منتسب می‌کرد. این قبایل را سبط می‌نامیدند. موسی برای تقویت سازمان‌دهی قبایل، آنان را بر اساس اسباط تقسیم‌بندی کرد.

با نابودی فرعون و سپاهیانش، موسی (ع) می‌توانست با بنی‌اسرائیل به مصر بازگردد و حکومت آنجا را به دست گیرد. اما مأموریت ایشان استقرار در سرزمین موعود بود.

بعد از ظهور موسی (ع) خداوند دو ماموریت به او ابلاغ کرد: 1- دعوت فرعون به اسلام 2- نجات ‌بنی‌اسرائیل از چنگ فرعون؛ با این دو ماموریت، ایشان وارد مصر شد.

موسی ‌علیه‌السلام بایست برای تحمل مسئولیت رهبری امت، ده سال را در کنار یکی از پیامبران بزرگ چوپانی می‌کرد تا اگر خوی کاخ‌نشینی بر فکر و جانش اثر گذاشته بود، به کلی محو شود.

ما در پی یافتن ریشه‌های بنی‌اسرائیل و تداوم آن در تاریخ هستیم و گذری به مکه نداریم، تاریخ مکه در قرآن از زمانی آغاز می‌شود که تاریخ بنی‌اسرائیل و ماموریت آنان پایان یافته است.